เมื่อต้อง"ร่ำลา"และจากกัน
แม่คะ
หนูไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่หลายวัน เพราะหนูไม่ได้อยู่บ้านต้องตะลอนๆจากบ้านเกือบทุกอาทิตย์ อุปกรณ์ที่หนูหอบหิ้วไปด้วยก็อืดช้าเป็นเรือเกลือ
เมื่อวานหนูไปร่วมการประชุมสัมมนาของพี่น้องชมรมวิสัญญีพยาบาล งานนี้เขาจัดให้มีการแสดงมุทิตาจิต ให้กับพี่ๆที่เกษียณและเออรี่ รีไทน์ บรรยากาศบนเวทีที่จัดให้พี่ๆขึ้นไปนั่งรอรับดอกไม้ กับภาพที่น้องๆมะรุมมะตุ้มให้ดอกกุหลาบแดงกับมือพี่ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกดี พี่หลายคนร้องไห้ ในโหมดอารมณ์ขุ่นของหนู หนูเลยน้ำตาไหลตามพี่เขาไป หนูคิดว่า หนูคงคิดถึงแม่ ซักวันคงต้องเอยคำ ลา แก่กันและกัน
แม่คะวิสัญญีพยาบาลเป็นเหมือนหนึ่งไม่ใช่พยาบาลเพราะทำงานที่ดูแปลกแยกจากพยาบาลทั่วไป จึงมักได้รับความทึ่งจากเพื่อนร่วมวิชาชีพและวิชาชีพอื่น
แต่แม่รู้ไหมในขณะที่ พยาบาลตามตึกต่างๆมักจะได้รับคำชมเชยหรือมีขนมของฝากเล็กๆน้อยๆจากคนไข้และญาติ วิสัญญีพยาบาลมักจะไม่ได้รับสิ่งนั้น น้อยคนมากที่จะรู้จักวิสัญญีพยาบาลว่าทำหน้าที่อะไร แม้แต่พยาบาลด้วยกันก็ตาม
หลายสถาบันที่วิสัญญีพยาบาลขาดการดูแลจากองค์กรพยาบาล เพราะคิดว่า วิสัญญีพยาบาลขึ้นตรงต่อองค์กรแพทย์ ทำให้หลายคนพลาดโอกาสในความก้าวหน้า
วิสัญญีพยาบาลทำงานเสี่ยงและเครียดมากนัก เพราะต้องดูแลชีวิตของคนไข้จนกว่า การผ่าตัดจะผ่านพ้นไปด้วยดี และต้องตามดูแลคนไข้ต่อจนกว่าสัญญานชีพจะกลับมาปกติดังเดิม
เมื่อมีการฟ้องร้อง ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมของคนไข้และญาติคนที่ถูกฟ้องมักจะเป็นวิสัญญี เพราะดูแลชีวิตผู้ป่วย ดังนั้นเราจึงพลาดไม่ได้ สติต้องอยู่กับตัวเสมอ คือต้องตั้งตนอยู่บนความไม่ประมาท
หลายครั้งที่เรากันเองต้องปลอมกันเองว่า ปิดทองก้นพระ ปิดมากเข้าๆ ทองก็จะล้นออกมาให้ผู้คนได้เห็น เพราะฉะนั้น ต้องสะสมความดีเอาไว้มากๆๆ
หนูและเพื่อนสะท้อนใจไม่น้อยกับการเกษียณก่อนอายุ เพราะรู้สึกว่า งานเราคงจะเครียดเกินไป พวกเราเองก็คงไม่อยู่จนครบอายุ 60 ปี แต่พี่ที่อยู่จนเกษียณก็ดูมีความสุขดี (เอาไงกันดี) ชีวิตข้าราชการ คิดใหญ่ทำใหญ่ได้อย่างไร เมื่อต้องติดกรอบระเบียบมากมาย........อ้าว...นี่หนูพูดเลยไปถึงเรื่องอะไร.....นอนดีกว่านะแม่ เวลาเลยเที่ยงคืนแล้ว..........แม่คงสบายดีนะ.......เจอพี่สาวบ้างรึป่าว.........วันนี้ท้องฟ้าโปร่ง แม่คงลำบากในการเก็บดาว แต่นั่นมันกุศลอันยิ่งใหญ่ของเหล่านางฟ้านะแม่
รักแม่จ๊ะ
ลูก
26 พ.ค. 51 : 00.19 น.
ความเห็น (11)
น่าสงสารวิสัญญีพยาบาลเนอะ กำลังอยู่กับแม่ อิจฉาไหม อิอิๆๆ
เป็นกำลังใจให้วิสัญญีพยาบาลทุกท่านค่ะ ^ ^
เอี้ยๆ เมือบ้านแล้วบ๊อ...
ถ่าหยู้กุงเทบแหม๋...ยังบ่อได่ไปนั่งเรียเที่ยวคลองเลย ฝนตกซุกมื่อ การบ้านก็หลาย ไข่อีกซ้ำ (คื่อ ข้ออ้างเนาะ แตวาอีหลีเด้อค้า..)
สวัสดีครับป้าแดง
มาให้กำลังใจ คกบ. (คนไกลบ้าน นะครับ ไม่ใช่คนใกล้บ้า)
เหมือนกันครับ..
รักษาสุขภาพด้วยครับ
รพี
คึดฮอด พยาบาล
คึดฮอดคนชื่อแดง
คิดฮอดพยาบาล +คนชื่อแดง
(คิดถึง คึดฮอด กึดเติง...แต่แดงพยาบาลคนไหน...โรงบาลไหน...บ่บอก...ซู่คนกะแล้วกั๋นเอื้อย...5555)
รออ่านบันทึกถึงแม่ป้าแดงนานมาก
อ่านบล๊อคนี้เหมือนว่าจะเจอแม่ด้วย
ฝากบอกคุณแม่ป้าแดงด้วย เวลาเก็บดาว ก็ลองหา ๆ ดูแม่น้าอึ่งบ้าง บางทีจะเจ๊อะกัน
แต่แม่น้าอึ่งชอบแอบไปเล่นบนเมฆสีฟ้าตอนกลางวันมากกว่า
อิอิอิ
- สวัสดีค่ะคุณป้ามณีแดงคนสวยแซ่เฮ
- แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ
- คุณแม่ของเอื้องแซะท่านก็จากไปมีความสุขหลายปีแล้วค่ะ
- คุณแม่อยู่ในใจของเราเสมอนะคะ
สวัสดีครับป้าแดง
เราเป็นเราอยู่แล้ว...ต้องมั่นใจในความสามารถ...ยังไงแม่ก็คอยมองอยู่...ให้กำลังใจลูกสาวเสมอ
โชคดีครับผม
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต ไม่อิจฉาใครหรอกจ๊ะ :-))
สวัสดีค่ะ อ.กมลวัลย์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องหนิง สิไปอีก 5-7 มิถุนา แต่คือสิ บ่ไดไปล่องเฮือนนำดอก ไปตานี่ อยู่ไกลจาก ศาลายาหลายๆๆๆ เว้นแต่ว่า 8-11 ก.ค. เดือน สิได้ไปศาลายา
สวัสดีค่ะ ผอ. อ.ประจักษ์ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องรพี ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อาวปาลี คนชื่อแดง มักเป้นคนดีและน่ารักเด้อ ขอบอก
สวัสดีค่ะ น้าอึ่ง อิจฉาแม่เหมือนกันนะ คงเล่นน้ำฝนสนุกเป็นเด็กไปเลยนะเนี่ย
สวัสดีค่ะ อ.เอื้องแซะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ เดี๋ยวจะส่งรูปไปให้นะคะ ตอนแรกว่าจะไรท์เป็นซีดี แต่ดูแล้ว ไม่ค่อยมีรูปภูเก็ตที่สวยๆเลยเปลี่ยนส่งเฉพาะรูปคนสวยไปให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่ มั่นใจค่ะ แต่ขี้เกรงใจคนค่ะ ขอบคุณค่ะ
ต้องการพยาบาลที่early retireแล้วมาร่วมงานด้วยกันค่ะ
ใครรู้จักหรือทราบว่ามีพยาบาลearly retire ที่ยังต้องการทำงานประจำ
รบกวนขอเบอร์ตืดต่อได้มั้ยค่ะ หรือถ้าสนใจให้ติดต่อกลับ 087-0147140
ขอบคุณค่ะ