หากตอนนี้ มีครอบครัวหนึ่งที่เรารู้จัก มีลูกสาววัย 2 ขวบที่น่ารัก
กำลังจะล่ม และแยกทางกัน ด้วยเหตุผลบนความไม่เข้าใจ ของแต่ละคน
ท่านมีคำพูดอะไร จะบอกกับพวกเขาบ้างค่ะ
...เผื่อจะ....ไม่สายเกินไป...
......มาให้กำลังใจ.......
สวัสดีครับ
ถ้าเป็นผม ผมจะบอกให้ทั้งคู่ "ตั้งสติ" ให้ดีเสียก่อน
ก่อนที่จะตัดสินใจอะไร ให้คิดให้รอบคอบ คิดให้ยาวๆ
แต่ละคน ต้องมีเหตุผล และ "รับฟัง" ฝ่ายตรงข้ามบ้าง
เพราะทุกคน ต่างก็มีข้อดี ข้อเสีย ด้วยกันทั้งนั้น
ให้กลับมามอง "ข้อดี" ซึ่งกันและกันให้มากๆ
ส่วนข้อเสีย อย่าไปใส่ใจ
ที่สำคัญที่สุด คือ "การให้อภัย"
เมื่อฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง ยอมถอย ยอมให้อภัย ยอมรับผิด
ชีวิตคู่ก็จะกลับมาคืนดีกันไม่ยาก
แต่จะต้อง "ลดทิฐิ" กันให้มาก
(ต้องคุยกันด้วยความรัก ครับ อย่าคุยกันด้วยเหตุผล เพราะถ้าคุยกันด้วยเหตุผล ต่างก็จะไม่ยอมกัน)
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ ครูข้างถนน
ครูเอแค่คิด อยากให้คนที่รักอยู่ รักษา ทะนุถนอมรักไว้ หากวันหนึ่งต้องจากไป จะได้ไม่ปวดร้าว
เคยเขียนเรื่องความรักไว้ค่ะ...เลยเอามาให้อ่าน...ลองอ่านดูนะคะ...เผื่อช่วยบอกอะไรบ้าง...
ความรัก เมื่อคาดหวังนักก็เป็นทุกข์
ความรัก เมื่อไม่เป็นไปตามคาดก็ทุกข์
ความรัก เมื่อไม่ได้ดั่งรักยิ่งทุกข์
ความรัก เมื่อได้รักตอบมากเกินยังทุกข์
ความรัก เมื่อไม่ได้รักตอบก็ทุกข์
ความรัก เมื่อไม่เห็นก็ทุกข์
ความรัก เมื่อไม่พูดก็ทุกข์
ความรัก เมื่อพูดมากไปให้ทุกข์
ความรัก เมื่อไม่ได้ข่าวก็ทุกข์
ความรัก เมื่อแค่เห็นก็สุข
ความรัก เมื่อได้ยินก็ชื่น
ความรัก เมื่อได้พูดก็ยิ้ม
ความรัก เมื่อได้ข่าวก็พอ
ความรัก เมื่อมีก็อบอุ่น
ความรัก เมื่อมีก็กล้าหาญ
ความรัก เมื่อมีก็หน้าด้าน (ขออภัย )
ความรัก เมื่อมีก็เบิกบาน
ความรัก เมื่อมีก็เขินอาย
ความรัก อาจนำเราไปสู่ความไม่รู้
ความรัก อาจนำไปสู่การเรียนรู้
ความรัก เมื่อมีย่อมทุกข์ เมื่อมีย่อมสุข คละเคล้า กันไป
ความรัก เจ้าชอบแบบไหน เจ้ารู้หรือไม่ ถอยห่างกันนิด ถอยห่างกันหน่อย ให้พื้นที่กันและกัน
ให้เวลากันและกัน ได้ครุ่นคิด ได้ตรึกตรอง ขยับถอยไกลจากอัตตา ทั้งอัตตาของเขา ทั้งอัตตาของเรา
อาจมองเห็นแสงสว่าง แล้วขยับหากันอีกนิด ขยับหากันอีกหน่อย ค่อยๆพูด ค่อยๆยิ้ม ค่อยๆโอบกอด พร้อมทั้งบอกความในใจ ของเขา ของเรา อย่างซื่อสัตย์ อย่างจริงใจ แย้มแต่สิ่งที่ชื่นใจ แต่ไม่เสแสร้ง รักษาใจของกันและกัน ดูแลกายของกันและกัน ในโลกที่แปรเปลี่ยน เราก็จักต้องเปลี่ยน แต่เปลี่ยนไปหาสิ่งที่ดีงาม อย่างถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน รวมทั้งคนรอบข้าง ให้มีแต่ยิ้มที่งดงาม และจริงใจ ตราบนานเท่านาน...ด้วยรัก
น้องครูเอขา
ขอบคุณค่ะ คุณ small man
การให้อภัยและลดทิฐิ และ(ต้องคุยกันด้วยความรัก ครับ อย่าคุยกันด้วยเหตุผล เพราะถ้าคุยกันด้วยเหตุผล ต่างก็จะไม่ยอมกัน) เห็นด้วยค่ะ
คุณ ck
ที่ให้ความกระจ่างในแง่มุมหนึ่งของความรัก
รัก อาจมองเห็นแสงสว่าง แล้วขยับหากันอีกนิด ขยับหากันอีกหน่อย ค่อยๆพูด ค่อยๆยิ้ม ค่อยๆโอบกอด พร้อมทั้งบอกความในใจ ของเขา ของเรา อย่างซื่อสัตย์ อย่างจริงใจ แย้มแต่สิ่งที่ชื่นใจ แต่ไม่เสแสร้ง รักษาใจของกันและกัน ดูแลกายของกันและกัน ในโลกที่แปรเปลี่ยน เราก็จักต้องเปลี่ยน แต่เปลี่ยนไปหาสิ่งที่ดีงาม อย่างถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน รวมทั้งคนรอบข้าง ให้มีแต่ยิ้มที่งดงาม และจริงใจ ตราบนานเท่านาน...ด้วยรัก
ขอบคุณค่ะ อ.ทนัน
อาจารย์ไม่รู้จักค่ะ คนนอกสายงานค่ะ ญาติกันค่ะ
พูดไม่ออกเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเข้าไปจังหวะไหนดี
อยากจะมีถ้อยคำดีๆ สื่อให้พวกเขาคิด และมองเห็นความสำคัญของลูกให้มาก ณ เวลานี้ แต่ละคนเอาแต่ ความคิดของตนเองเป็นใหญ๋
ขอบคุณค่ะ พี่นก
เขาสองคนห่างกันมากเรื่อยๆ แต่คนละต่างจากที่เคยเป็น
สงสารแต่ น้องเพลง หลานสาววัย 2 ขวบกำลังน่ารัก ช่างพูด
ไม่อยากให้ พวกเขาทำความรักครั้งนี้หายไปค่ะ
ผมเพิ่งไปพูดให้ข้อคิดคู่บ่าวสาวว่า ชีวิตสมรสอยู่ที่คนทั้งสอง หาใช่อยู่กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ ถ้าคนทั้งสองต้องการให้ชีวิตสมรสยั่งยืน ต้องรู้จักคำว่ายอม ถ้าต่างไม่ยอมกัน มันก็จะอยู่กันไม่ได้ ยอมเพื่อใครล่ะ เพื่อตัวเราเองหรือเพื่อผู้อื่น ผู้อื่นที่ว่าคือใครล่ะ ลูกใช่หรือเปล่า เราคิดถึงวันแรกรักกันไหมคิดถึงสิ่งดีๆของอีกฝ่ายหนึ่งไหม ให้เขากลับไปคิดทบทวนอีกที ว่าสาเหตุมันมาจากอะไรกันแน่ ใครที่ควรจะยอม เพื่อลูก...
ขอบคุณค่ะ ท่านอัยการชาวเกาะ
ประทับใจคำว่า ใคร...ควรยอมเพื่อลูก
คนเราตอนรักกัน อะไรก็ดีมีความสุขไปหมดนะค่ะ
แต่พอนานวัน....ความรักจืดจางลง
พร้อมกับการเปลี่ยนแปลง
ที่ไม่คิดว่า...จะมาจากคนที่เรารัก
***ครอบครัวที่อบอุ่นเป็นเกราะป้องกันภยันต์อันตรายให้ลูกได้เติบโต อย่างคนมีคุณภาพ*** คนเรา ตะหนัก แต่ไม่ตะหนก
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ หมอเจ๊คนสวย
ครูเอส่ง MSM ให้ทั้งคู่ ว่า การให้อภัย ทำให้คนเราและคนรอบข้างมีความสุข แต่พอถาม น้องเขา เขากลับตอบว่า แล้วเราไม่มีความสุขล่ะ อึ้งเลยค่ะ โดยพวกเขาไม่หวงความสุข ของคนตัวเล็กๆที่เกิดด้วยความรักเลยหรือ และลูกต้องเติบโตมาท่ามกลางความขัดแย้ง น่าสงสารจริง
ครูเอจ๋า...
(ต้องคุยกันด้วยความรัก ครับ อย่าคุยกันด้วยเหตุผล เพราะถ้าคุยกันด้วยเหตุผล ต่างก็จะไม่ยอมกัน)
ชีวิตคู่ เป้าหมายคือ "รัก" หรือเป้าหมายคือ "ลูก"
คือผมกำลังคิดว่า เราจะพูดอย่างไรดี ให้เขาคิดถึงลูกมากกว่าตัวเขาเอง
เป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะ "ต้องขดถะหวาย หงายอ้งตีน อู้กั๋น" ครับ
..ทุกคนต่างไขว่คว้า...
อยู่เพื่ออะไร อยู่เพื่อใคร อยู่ไปทำไม ค้นหาความต้องการที่แท้จริง(แบบถาวรไม่ใช่ชั่วครั้งชั่วคราว)ให้ได้ แล้วปรับตัวให้เนียมกับสิ่งเหล่านั้นให้ได้ รับรองคนคนนั้นจะมีความสุขสุดๆๆ ในชีวิต
สวัสดีเจ้า คุณครูเอ
น้องก็ไม่ค่อยมีประสบการณ์กับเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ค่ะ
ในความคิดของน้อง ก็อยากให้เค้าทั้งคู่นึกถึงลูกสาวตัวน้อยไว้ให้มากๆ
อยากให้นึกกลับไปถึงเรื่องเก่าๆ วันที่เคยรักกัน วันที่เคยยิ้มให้กัน หัวเราะด้วยกัน สร้างครอบครัวมาด้วยกัน
เคยทะเลาะกัน และให้อภัยกันมาแล้วตั้งกี่ครั้ง
คราวนี้ จะให้อภัยกันอีกสักครั้ง เพื่อลูก ไม่ได้เลยหรอ
บางทีเราก็ไม่เข้าใจเหตุผลของคนสองคน ที่ต้องการจะไปหรอกนะคะ ..
น้องขอเป็นกำลังใจให้ทั้งครูเอ และคู่รักที่ไม่เข้าใจกัน คู่นี้ด้วยค่ะ
ขอภาวนาให้เค้าทั้งคู่ กลับมาพบวันที่สดใสอีกครั้งค่ะ
ความรักที่ฉาบฉวย ยากที่จะเยียวยา ...
ความรักที่แท้จริง ย่อมต้องรู้จักการให้อภัยกัน ...
งอน หรือ น้อยใจ แสดงว่า มี Mature ไม่เพียงพอ ...
คงต้องใช้ "เวลา" เข้ามาแก้ไข ยกเว้น ไม่ใครก็ใคร มีคนใหม่แล้วไม่สนใจเจ้าตัวน้อย นั่นก็คือ "หยุด"
บอกเขาว่า ถ้าทุกข์ ก็ให้ ปล่อยวาง ไม่ต้องจับยึด แล้วจะสามารถคิดได้เอง แต่ถ้ายังไม่ปล่อยวาง ก็ทำใจสำหรับคนกลาง ครับ
สรรพสิ่งมีเกิดและดับเป็นธรรมดา
เป็นสัจธรรมที่ไม่อาจปฏิเสธได้
ฟังดู...ใครๆก็ "เข้าใจ" ได้ง่าย
แต่การจะทำให้ทุกคน "เข้าถึง" ไม่ง่ายเลย
เห็นด้วยกับท่านทนันครับ
คงต่อหากัลยาณมิตรช่วยน่ะครับ...
1.ถ้าล่มไปแล้ว ไม่แคล้วต้องช่วย....
ช่วย...ให้กำลังใจ... ว่ามีเราอยู่เคียงข้าง
ช่วย...ให้ข้อมูล.....ว่าคุณไม่ใช่คนเดียวที่รักร้าง
ช่วย...ให้สติ.......ว่าอย่าริผิดทาง
ช่วย...ให้ปัญญา.....ว่าจงมาปล่อยวาง
ช่วย...ให้คำยืนยัน....ว่ามันเป็นธรรมดาของโลกกว้าง
ช่วย...ให้ธรรมะ.....ว่า...ทางนี้น่ะนำทุกข์สร่าง
ช่วย...ให้ทุกอย่าง....ที่สามารถสร้างพลังให้เขาตั้งสติได้...
เมื่อสติมา ปัญญาก็เกิด...คนเราแม้ทุกข์หนักปางใด...เมื่อปัญญามา หาทางแก้ที่ดีได้ทุกคน...
2.ถ้ายังไม่ล่ม ไม่แคล้วต้องช่วย...เช่นกัน
ช่วย...ถามทั้งคู่ เรียนรู้ด้วยความเข้าใจ...อะไรคือปัญหา...ที่แท้จริง
ช่วย...ถามทั้งคู่ ตรวจดูให้เห็นจริง......อะไรคือสาเหตุ...ที่แท้จริง
ช่วย...ถามทั้งคู่ ทบทวนดู วันวานที่ผ่านมา.อะไรคือสิ่งปรารถนา...ที่แท้จริง..ของชีวิตครอบครัว..
ช่วย...ถามทั้งคู่ ย้อนระลึกนึกถึงวันแรกที่บอกรักกัน วันแห่งความสัมพันธ์ดี ๆ มีบ้างไหม ...ทำไมไม่คิดถึงสิ่งดี ๆ
แล้วสานต่อมัน
ช่วย...ถามทั้งคู่ มีพยานรัก ที่น่ารัก ไม่สงสารเขาหรือที่ต้องขาด ต้องพร่อง แม้ปากเขาไม่ร้อง แต่ใจเขาคงเรียกร้องไป
ตลอดชีวิต...ปมด้อยของลูก...อยากให้เป็นอย่างนั้นหรือ
ช่วย....ถามทั้งคู่ หากจบด้วยการเลิกลา คนที่รักเรา พ่อและแม่ ท่านจะรู้สึกอย่างไร ?เสียใจหรือไชโย...
ช่วย...ถามทั้งคู่ หากจบด้วยการเลิกลา...มันจะดีกว่าจริงหรือ....
ช่วย...แนะนำทั้งคู่ เบื้องต้นไม่ควรเลิก...ท่ามกลางลองคิดดู...ที่สุด ถ้าอยู่แล้วทุกข์กว่าแยก ก็ควรแยก แต่ต้องแยกด้วย
ความเข้าใจว่าอยู่กันไม่ได้จริง ๆ ...ไม่อาฆาตจองเวนต่อกัน...ไม่เช่นนั้นมันจะติดไปเป็นภพชาติทีเดียว
ช่วย...ย้ำเตือนว่า...ทุกปัญหาแก้ได้...ใช้ปัญญา...อย่าใช้อารมณ์...และเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน..
ขอให้ทั้งคู่ อยู่กันได้ พบทางออกที่ดีและมีความสุขที่มั่นคง....ตลอดไป
สวัสดีครับ ครูเอ
เรื่องนี้ไม่ใช่ง่ายครับ อยู่ว่าทั้งสองฝ่ายมีความหวังสูงสุดคืออะไร มีปัญหาอะไร
เมื่อเวลามันต้องการแยกทางกันแล้วอะไรก็ฉุดยาก หาเส้นทางที่ทั้งสองข้างตกลงร่วมกันว่าต้องการอะไรแน่
มันไม่ใช่แค่ปัญหาครอบครัว ผมมองถึงปัญหาสังคมด้วย สิ่งแวดล้อมทั้งสองคนเป็นไง
ปัญหาพอเกิดหนักๆ ส่วนใหญ่ไม่ห่วงเจ้าตัวเล็กครับ
เสียใจด้วยครับ
ขอโทษทุกท่านค่ะ
ช่วงนี้ครูเอเตรียมงานรอกับการประเมินภายนอก ในเร็ววันนี้ค่ะ ไม่ค่อยได้พักผ่อน
แว๊บๆเข้ามาอ่านบ้างนะค่ะ แต่ยังเบลอๆค่ะ
คิดอะไรไม่ค่อยออก แล้วจะเข้ามาตอบรายบุคคลนะค่ะ
...ที่แน่ ๆ สถานะการณ์ของน้องสาวตอนนี้แย่ลงค่ะ จะแย่งลูกกันค่ะ คงต่อไม่ติด ด้วยเรื่องราวเกิดมานานแล้ว เพาะบ่มเชื้อ โดยที่ไม่มีใครปรับตัว อีกทั้งญาติผู้ใหญ่ เข้ามาเกี่ยวข้อง ไม่ได้เป็นผลดีกับชีวิตครอบครัว มีแต่ ต่อว่ากันลับหลัง ฟังแล้วไม่สบายใจค่ะ ครูเอคิดแต่เพียงว่า วันนี้ขอให้ดีกันและเริ่มใหม่ ไปแบบช้าๆก็ได้ ไม่อยากให้หลานเป็นกำพร้าค่ะ แค่คิด แต่คงเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ เพราะวันนี้เขาทั้งสองคนไม่มีเสียงตอบรับ นิ่ง ญาตผู้ใหญ่ก็ทุกข์ใจ พี่น้องก็เป็นห่วง แต่เข้าหาไม่ได้ คงได้แต่รอให้พวกเขาเดินเข้ามาหา หรือช่วยเหลือพวกเขาเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณทุกท่านที่ให้ข้อเสนอแนะ คำแนะนำ
ใช้เวลาตั้งนานกว่าจะเกิดมาพบเจอกัน
แล้วต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกว่าจะรักกัน
แล้วผลผลิตของความรักอีกล่ะ
จะหมดรักกันได้จริงๆรึ????
ไม่สงสารลูกมั่งรึ???
ต้องขอโทษพี่สาวคนงาม ของครูเอด้วยค่ะ
ไม่ได้เจตนาจะทำให้ผู้คนลำบากใจ แต่ครูเอเศร้าบอกไม่ถูกค่ะ
สงสารน้อง สงสารหลาน ไม่อยากเห็นคนรักกันต้องเสียเวลาอันมีค่ากับเรื่องแบบนี้ ชีวิตคนเรามันสั้นนะค่ะ
อะไรก็ไม่แน่นอน ถ้าย้อนเวลาได้ ครูเอก็อยากจะทำ และจะทำให้มีคุณค่ามากกว่านี้ ก็คงเหลือแต่....เสียดายค่ะ...เสียดายเวลาของเราค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้คนขี้เหงาเสมอมาค่ะ
ขอบคุณค่ะ ท่านผอ.ประจักษ์
ที่แวะเวียนมาสม่ำเสมอ
มีโอกาสจะไปแวะเยี่ยมท่านผอ.นะค่ะ
ครูเอมีโปรแกรมจะไปแม่ฮ่อนสอนค่ะ
ขอบคุณค่ะหมอเจ๊ แซ่เฮ คนสวย
เรื่องของน้องเขา ครูเอก็กำลังพยายามอยู่ค่ะ
ยังอึ้ง เพราะเรื่องราวมีมากมายเกินกว่าที่สองคนจะปรับเข้าหากันในเร็ววัน เนื่องจาก....ฝ่ายชายมีบุคคลที่สาม มายุ่งเกี่ยว ...
ที่ฝ่ายหญิงรับไม่ได้ คือ เป็นเด็กที่ทำงานเก่า และคนที่ทำงานรู้เรื่อง แต่ตัวน้องสาว... ไม่รู้... เพราะไว้ใจสามี ....
แต่ก็บอกน้องว่าอย่างเพิ่งตัดสินใจอะไรไป
ใช้สติให้มาก ยิ่งตอนนี้ต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับคำแนะนำ
มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ตอบไม่ได้ ไม่มีประสบการณ์ครับ อิอิๆๆ
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต
ที่แวะมาเยี่ยมกัน ประสบการณ์แบบนี้ไม่ต้องมีดีกว่าค่ะ
วันนี้มาอ่านความหลัง
และวันนี้สำหรับพวกเขาแล้ว ยากเกินเยี่ยวยา
ต่างคนต่างห่างกันทุกที
จนครูเอต้องบอกว่า เลิกกันเหอะ
เห็นแล้วทรมานใจ สงสารลูกสาวกำลังพูดเก่ง น่ารักเชียว
ส่งกำลังใจให้นะครับ ;)
ครบรอบพอดี และวันนี้พวกเขาก็ยิ่งห่างกันไปไกล คงสายไปเสียแล้ว
เจ้าของบันทึกก็มาตอบ "สาย" ด้วยครับ อิ อิ ;)
เอารูปหลานมาโชว์ ชื่อ น้องเพลง เจ้า
ขอฝากเนื้อฝากตัวเจ้า
ครูเอตัวเล็กมั้งครับ เลยไม่มีคนเห็นด้วยอ่ะ 555
แหม....ก็ตัวเล็กกว่าอาจารย์นะ 55555
เมื่อคืนนั่งไปกินข้าวที่บ้านน้องชาย เจอคู่กรณี อดีตน้องเขยก็ว่าจะไม่คุยกันเรื่องพวกเขา แต่พอเหล้าเข้าปากก็ทำให้น้องเขาหลุด เล่าปรับทุกข์กันจน เกือบ ตี 2 .....
...การที่เรารับรู้เรื่อราวพวกเขาแล้ว ไม่สามารถช่วยได้ มีผลทำให้วันนี้เรื่องราวของพวกเขาวนเวียนอยู่ในหัว ตั้งแต่เมืื่อคืน และทั้งวัน ไงจะเสียงโทรศัพท์อีก ด้วยจะทำอย่าไงกับ ปัญหาเรื่องลูกสาว ที่แม่ก็ยังสาวยังสวย คงมีสักวันที่มีชายหนุ่มเดินเข้ามาในชีวิต และฝ่ายพ่อเด็กคงไม่ยอม ใครจะช่วยพวกเขาได้ เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน ใกล้ตัวใกล้ใจเหลือเกิน