ผลบุญที่ได้รับทันตา คือ การได้อยู่ในบรรยากาศที่สามารถดึงพลังในใจออกมาได้อีกมาก พอได้พักจากภาระงาน ดื่มด่ำกับวิถีความเป็นอยู่ของชาวอัมพวาริมแม่น้ำแม่กลอง
- การทำงานนอกสถานที่นับเป็นสิ่งที่ข้าราชการไทยใจหาญหลายคนไม่มีโอกาสได้สัมผัส ยิ่งอาชีพทางสาธารณสุขระดับปฏิบัติยิ่งน้อยมาก การมีโอกาสไปร่วมประชุมทบทวนการประเมินคะแนน PMQA ตามเกณฑ์ของ กพร. เมื่อ ต้นเดือน พค. นี้ ที่ริมแม่น้ำแม่กลอง อำเภออัมพวา สมุทรสงคราม จึงเป็นประสบการณ์ความสุขที่ถ้าไม่ได้มาต้องเสียดายมาก
- ท่านผู้อำนวยการพูดให้ฟังวันสุดท้ายว่า งานนี้ยังไง ๆ ศูนย์อนามัยก็ต้องทำเพราะกรมอนามัยเป็นกรมเดียวในกระทวงสาธารณสุขที่ยังยืนยงคงกระพันไม่ขอออกจากการเซ็นสัญญาขอรับการประเมิน ไม่รู้ว่าพวกเราเก่งจริง ๆ หรือไหวตัวไม่ทันเจ้าค่ะ อิ อิ ท่าน ผอ. บอกว่ามองหน้าพวกเราก็รู้แล้วว่าผ่าน ผลคะแนนในภาพรวมก็ดีเยี่ยมระดับ Advanced จริง ๆ ด้วย ไม่ได้โม้
ผลบุญที่ได้รับทันตา คือ การได้อยู่ในบรรยากาศที่สามารถดึงพลังในใจออกมาได้อีกมาก พอได้พักจากภาระงาน ดื่มด่ำกับวิถีความเป็นอยู่ของชาวอัมพวาริมแม่น้ำแม่กลอง
- ภาพพระหลวงพี่พายเรือรับบิณฑบาต ข้ามแม่น้ำที่ไหลสงบ ที่เชื่อว่าท่านเป็นผู้นำด้านออกกำลังกายทุกเช้าได้สบาย ๆ แต่ก็มีข้อมูลจากคุณลุงใจดีเจ้าของที่พักว่า น่าเสียดายทั้งวัดมีพายเรือได้อยู่แค่ 2 องค์ คิดแล้วก็เป็นงานมั๊ย อยากให้ท่านสอนและบอกต่อกับพระเณรรุ่นใหม่ ให้เป็นวัดเชิงอนุรักษ์ผสมกับวัดส่งเสริมสุขภาพ (แน่ะ เรื่องของชาวบ้านรู้ไปหมด)
- อากาศที่เย็นสบายตอนนั้นต่างจากนครสวรรค์บ้านเราโดนสิ้นเชิง สดชื่น มีความสุข ความเครียดสะสมที่มีค้างไป กลับออกมาเป็นความสุข แต่ก็ยังมีบ้างที่เครียดล้นออกมาเป็นพฤติกรรมคำพูดเล่าประสบการณ์การเรียนรู้เรื่องทุกข์สุข จนรู้สึกอยากบอกต่อคนนอนข้าง ๆ ได้ฟังบรรยายตั้งแต่ตี 5 ค่ะ พี่เค้าตื่นแล้วนะคะ พี่ที่ฟังบอกว่าดีนะ ก็น่าจะดีมั้ง
- วันนี้ ภาพความสุขยังอยู่ในความทรงจำ พอเราได้รู้จักสิ่งที่เป็นสุข เรื่องราวที่เป็นทุกข์เราก็จะไม่ท้อที่จะเผชิญกับมัน รับรู้เท่าที่เราทำได้ ไม่จับมันไว้ ความสุขที่มีไม่ติดสุข แค่อยากบอกเล่าให้เพื่อน ๆ ที่ยังเป็นทุกข์รู้ว่า บางทีเรามองผ่านความสุขที่สัมผัสผิวกาย เสียงจิ๊บ ๆ กลิ่นดินหอม ๆ หลังฝนตก ใครบอกว่าอยากนอน ดิฉันไม่รู้สึกแบบนั้นแล้ว
- ดิฉันฉวยโอกาสมาสร้างสุขกับการทำงนในบรรยากาศเย็นฉ่ำ ขยะในสมองยังพรั่งพรูออกมาเป็นโครงการแบบใหม่ที่ก่อนหน้านี้กลัว ไม่แน่ใจว่าจะทำได้ ตอนนี้เขียน จดบันทึก เอาไว้เป็น What Next ของตัวเอง
- แอบบอกต่อแบบ network ทีละคนให้น้อง ๆ ที่ยังรู้สึกแย่ ๆ หลายคนให้ใจเย็น ๆ ของแบบนี้ต้องอาศัยเวลา อาจารย์ดิฉันเคยพูดกับดิฉันว่า "ผมเข้าใจ คุณก็เป็นแบบนี้มาตั้ง 20 กว่าปี (ทั้ง ๆ ที่ดิฉันอายุประมาณคูณสอง) จะให้เปลี่ยนในปีสองปีมันก็คงไม่มีทาง คุณต้องอาศัยการเรียนรู้ (Working through) ด้วยตัวเอง"
อยากฝากบอก / ขอวิธีสร้างสุขต่อ ๆ ค่ะ เพราะคนที่เป็นทุกข์ ถ้าใครไม่เคยเป็นจะไม่เข้าใจจริง ๆ การสร้างสุขภาพจิตที่ดี เป็นสิ่งที่นักสาธารณสุขจำเป็นต้องรับมืออย่างหนัก ไม่อย่างนั้นเราอาจถูกระบบพัฒนาคุณภาพหลอก จนขาดหัวใจการให้บริการแบบมนุษย์ (Humanized Healthcare) ที่แท้จริง
ยังไม่สามารถเก็บภาพสวย ๆ ในความทรงจำมาใส่ได้ ไม่นานค่ะ ขอเวลาสักวัน เดี๋ยวเก็บมาฝาก