เราทำเพื่อใคร & ใครทำเพื่อเรา ?


ขอบคุณเพื่อนผู้แสนรู้ ที่ส่งเมลล์มาให้

คุณอาจเป็นคนหนึ่งที่สัมผัสความรู้สึกแบบนี้

คุณอาจเป็นคนหนึ่งที่เคยสัมผัส แค่บางเหตุการณ์ในนี้ แต่คุณอาจลืมมันไปแล้ว...

o     เวลาไม่มีเงิน...........คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและ แม่
แต่พอมีเงิน.............คนแรกที่คิดถึงคือแฟน และเพื่อน

o     อยากได้รถ.............คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและ แม่
แต่พอมีรถ..............คนแรกที่จะไปรับคือแฟน และเพื่อน

o     ร้านอาหารหรูๆ บรรยากาศคลาสสิก.....มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน
อาหารบนโต๊ะที่บ้าน.......................มีสำหรับพ่อและแม่

o     โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า.......มีไว้สำหรับแฟน และเพื่อน
ทีวี และสวนหน้าบ้าน...........มีไว้สำหรับพ่อ และแม่

o     พ่อ และแม่ คิดบัญชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน........เพื่อความอยู่รอด
ลูกนอนคุยโทรศัพท์ เล่นเนต ก่อนนอน.......เพื่อให้หลับฝันดี

o     เวลาเรามีความสุข............มักจะมองหาแฟน และเพื่อน
เวลาเรามีความทุกข์..........คนที่กังวล หดหู่ และเศร้าสลดใจ คือพ่อ และแม่

o     เวลาประสบความสำเร็จ........เรามักมองหาแฟนและเพื่อนเพื่อนัดฉลองและสังสรรค์.....แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่.........แต่กลับกลายเป็นคนที่เรามองข้ามไป

o     ลูกไปรื่นเริงตามโรงหนัง เธค ผับ โต๊ะสนุ๊ก ฯลฯ
.......
พ่อและแม่ กำลังทำงาน หรือนอนหลับเก็บแรงไว้ทำงานหาเงินในวันรุ่งขึ้น เพื่อแลกความสุขของลูก อยากให้ลูกเรียนสูงๆ

o     เวลาแต่งงาน.......คนที่เป็นธุระหาสินสอดทองมั่นคือพ่อและแม่.........คนที่มีความสุขคือลูก

o     พ่อ และแม่ตำหนิ ตักเตือนบางครั้งเต็มไปด้วยอารมณ์............เพื่อให้ลูกได้ดีแต่ลูกคิดว่าสิ่งที่ พ่อและแม่พูด.......เป็นแค่เรื่องไร้สาระ

o     พ่อ และแม่...คือผู้ฝ่าฟันปัญหาเป็นร้อยพันประการ เพื่อลูก
แต่พอลูกมีปัญหา....มักคิดได้แค่ ท้อถอย หดหู่ หรืออยากตาย!!!!

o     พ่อ และแม่คือผู้ที่ปกป้อง และยืนเคียงข้างลูก จวบจนชีวิตจะหาไม่
ลูกกำลังคิดถึงสิ่งใด...???

 

ไม่ต้องรอพ่อแม่ป่วยค่อยพาไปหาหมอ ไม่ต้องรอถึงเวลาเผาผีจี่กระดูกแล้วค่อยมาสำนึกบุญคุณ ไม่ต้องรอ พ่อแม่ตายแล้วค่อยทำดีให้.......

ขอบคุณเพื่อนที่ส่งข้อคิดดี ๆ มาให้

หมายเลขบันทึก: 180907เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2008 18:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 พฤษภาคม 2012 12:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ยอมแพ้แล้วครับ  อ่านไม่ทันจริงๆๆ  แล้วน่าอ่านทุกบันทึกเลยนะ

บันทึกนี้ ประเภท ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ใช่เปล่า

กลับมาอ่านบทความ ดีดีของคุณในวันปีใหม่

มีความรู้สึกว่า...พ่อแม่อยู่ใกล้ตัวเราเสมอ

ปีใหม่นี้...ได้กราบท่านแล้ว

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท