สวรรค์ล่ม

บทกวี

๐สวรรค์ บ้านนา มาพรัดพราก

คนยาก วิปโยค โศกมิหาย

ลมแรง แห่งทุน หมุนละลาย

พังพับ แพ้พ่าย ตายหรือดี

๐หรือดี อยู่ท่าม ความทุกข์ยาก

ไฟแรง แสงมาก จากเจ้าหนี้

มีข้าว  มุ้งหมอน นอนกินดี

ทุนหนอ ทุนนี้ ทุนนิยม

๐นิยมทุน เสพสุข   กลางทุกข์ยาก

กี่คน ลำบาก รากฐานล่ม

ปุถุชน คนน้อยๆ ค่อยๆจม

ทุนนิยม เทิดไว้  เพียงนายคน

๐นายคน  เพียงส่วนน้อย ที่คอยเสพ

กรุงเทพฯ  สูบกิน สิ้นทุกหน

สวรรค์ บ้านนา ล้าหลัง,จน

กรุงเทพฯ กรุงธนฯ  ขนเข้ากรุงฯ

๐เข้ากรุงฯเถอะ  ผักปลา พืชนาไร่

ลูกสาว ลูกชาย ก็หมายมุ่ง

ทิ้งนา พร้าจอบ ชอบเมืองกรุงฯ

ท้องทุ่ง บ้านเรา  เหงาวังเวง

๐วังเวง  หัวใจ  ยุคใช้ทุน

เงินสด  เจือจุน แท้ข่มเหง

ลูกสาว  เรียนลัด หัดร้องเพลง

ลูกชาย ก็เร่ง  เข้าโรงงาน.

ธัญศักดิ์  ณ นคร

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]