ปลูกฝังตั้งแต่เล็ก

ปัญหาสังคม

     หยุดพักไปนานไม่ได้แลกเปลี่ยนกับเพื่อนสมาชิก ภาระกิจมากพอสมควร ตอนแล้งก็ไม่มีน้ำ มองสภาพของวัยรุ่นแล้วกลุ้มใจแทน สพฐ.พยายามคิดรูปแบบการเรียนการสอนเรื่องเพศศึกษาในโรงเรียน มีการจัดกิจกรรมได้เหมาะสมตามวัย และเนื้อหาเหมาะกับช่วงชั้น และมีการอบรมโรงเรียนแกนนำ และขยายผลอีกสองรุ่นผ่านไป แต่สังเกตได้ว่าไม่ค่อยบรรลุผลเพราะยังปฏิบัติไม่เป็นไปตามแผนที่จัดไว้ ก็เหมือนการเรียนการสอนสาระอื่นคือการยอมรับ ที่สำคัญคือการตระหนัก ที่ต้องการคุยวันนี้คือคำนี้แหละ ท่านคิดเหมือนผู้เขียนหรือไม่ว่า เด็กสมัยนี้พ่อแม่ ผู้ใหญ่ไม่เคยสร้างความตระหนักให้เขาเกิด เพราะความรักของผู้ใหญ่เปลี่ยนพฤติกรรมเขาอยากได้อะไรเขาร้อง กระทืบเท้า สักครู่ผู้ใหญ่ก็ให้แล้ว เด็กจึงรู้เพียงว่าเมื่ออยากได้อะไรก็ทำพฤติกรรมเช่นนี้ เดี๋ยวก็ได้ พฤติกรรมเหล่านี้จึงติดตัวเขาตลอดจนโตเป็นผู้ใหญ่ ที่เป็นเช่นนี้ต้องโทษผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลายด้วย เพราะตามใจให้เขาได้สิ่งที่ต้องการ ที่จริงแล้วต้องอย่าไปสนใจเมื่อเขาไม่ได้สิ่งที่เขาต้องการ เขาก็หยุดไปเอง เมื่อพฤติกรรมนี้ไม่ได้ผลเขาก็ไม่ใช้ต่อไป สำคัญผู้ใหญ่ทั้งหลายต้องใจแข็ง พร้อมสอนไปด้วยว่าถ้าจะได้สิ่งที่ต้องการต้องมีการกระทำของตนในทางที่ดีด้วย การแนะนำอย่างนี้เป็นการสร้างความคระหนัก ให้เด็กต้องรู้จักการได้รับสิ่งไดมา ไม่ได้ง่ายๆต้องมี่การสร้างสั่งดีๆแลกเปลี่ยนด้วย เป็นการสร้างความตระหนักให้กับเขา โดยเฉพาะต้องสร้างตั้งแต่เล็กเริ่มรู้จัก รู้จำ เมื่อรู้จักและตระหนักแล้วต่อไปเรื่องอื่นเขาก็จะรู้โดยการเรียนรู้ด้วยตนเอง ปัญหาไนเรื่องพฤติกรรมเสี่ยงทั้งหลายก็เบาใจได้ ฉะนั้นถ้าเราช่วยกันสร้างความตระหนักให้เขาก่อนตั้งแต่เล็ก ปัญหาเด็กแว้นและปัญหาอื่นก็จะลดลงไป ท่านว่าเหมือนผู้เขียนไหมเล่า