ไม่เติมก็ไม่เต็ม แม่นบ่?

เรื่องเล่าจากขอนแก่น

ห้องประชุมของศูนย์วิจัยพหุลักษณ์สังคมลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยขอนแก่นเมื่อวานนี้เต็มไปด้วยความสุขสันต์แม้จะเป็นวันเครียด ๆ ของผมก็ตาม

เมื่อวานผู้เชี่ยวชาญจำนวนสามท่านที่ผมเชิญมา ผมขอเรียกว่าเป็นเพชรน้ำหนึ่งแห่งอีสานซึ่งประกอบด้วยเพชรสามเม็ดจากสามสถาบัน

ผู้ช่วยศาสตราจารย์สุปราณี ลักษณะศิโย ผู้เชี่ยวชาญท่านนี้เป็นเสมือนผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของสาขาออกแบบแฟชั่นของ นิสิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ไปกวาดรางวัลในระดับประเทศมามากมาย

ผู้ช่วยศาสตราจารย์วาริน บุญญาพุทธิพงศ์ ผู้เชี่ยวชาญท่านนี้จบการศึกษาทางด้าน textile มาโดยตรงจาก University Central England. Birmigham Institute of Art & Design.UK และปัจจุบันสอนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ดร.กัญญา จึงวิมุติพันธ์ เป็น Ph.D ท่านเดียวในคราวนี้ นอกจากประสบการณ์ด้านการออกแบบแล้วในวิทยานิพนธ์ระดับดุษฎีท่านศึกษาการออกแบบลวดลายผ้าไหมมัดหมี่ในมิติที่เน้นอัตตลักษณ์ของอีสาน ปัจจุบันสอนที่มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

ความคาดหวังในการประเมินคราวนี้ ผมคาดว่าผ้าจำนวน 54 ผืนที่เข้าประเมินจะได้รับการประเมินในระดับคะแนนเฉลี่ยที่ระดับ 4 ไม่น้อยกว่า 15 ลายซึ่งเป็นจำนวนที่ผมจะส่งมอบให้ศูนย์วิจัยฯในฐานผู้ให้ทุนมนับสนุน

บรรยากาศการประเมินกลับกลายเป็นบรรยากาศแห่งการเติมเต็ม และเสริมสร้างความรู้ด้านการออกแบบลวดลายผ้าทอพื้นบ้านให้กับผมในฐานนักออกแบบลายผ้ามือใหม่ ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเพราะผู้เชี่ยวชาญทั้งสามท่านต่างช่วยเติมเต็มงานออกแบบและงานทอให้สมบูรณ์มากขึ้นเพื่อเพิ่มคุณค่าและมูลค่าของผ้าทอของเราชาวช่างทอผ้า

ไปชมบรรยากาศกันครับ