ฉ.18+ บทกลอนต่อไปนี้เป็นบทกลอนเฉพาะกลุ่ม ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ


ที่มาของหมาหอน

หมาหอนเพราะเห็นผี...จริงๆหรือ

 

 

ต้นตำหรับ  ตำรา  ที่หมาหอน      

เอาเมื่อตอน  เสียงระฆัง  ดังหวอยหวอย               

คือแหงนหน้า  มองขึ้นไป  บนหอคอย

เห็นระฆัง  ของเณรน้อย  จึงร้อง....ฮูว์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

หมายเลขบันทึก: 179775เขียนเมื่อ 30 เมษายน 2008 15:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ดีนะที่เป็นเณรน้อย ไม่ใช่หลวงตา( บาปไหมเนี่ย อิอิๆๆ)

แหะๆแค่อุปมาอุปไมยครับอาจารย์

รพี

  • อือม ไม่กล้าออกความเห็นอ่ะค่ะ เดี๋ยวพลาด ไปบันทึกอื่นก่อนนะคะ (แหะแหะ)
  • สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต(ผู้มีน้ำใจต่อหมออ๋อทิงนองนอย)

คุณดอกไม้น้อยครับ

บทนี้ออกแนวคาบลูกคาบดอกไปหน่อยต้องกราบขออภัยด้วยครับ

                   รพี

ตอนแหงนหน้า ต้องหลับตา จาได้ไม่บาป ...555...

รูปนี้ไม่มีคำบรรยายครับ ครูปู

""""""ถูกต้องนะครับบบบบบบบบบบ""""""""""

                           ด้วยความเคารพครับ

                                       รพี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท