การนิเทศงานแบบ Modeling
บ่อยครั้งมากที่ผมได้รับเสียงสะท้อนจากบุคลากรแกนนำใน
องค์กรต่าง ๆ เช่น ผู้บริหารโรงเรียน ผู้ช่วยผู้บริหาร หรือ หัวหน้าภาควิชา/หัวหน้ากลุ่มสาระ มีการกล่าวหาว่า ผู้บริหารระดับสูงขาดวิสัยทัศน์หรือแนวคิดในการพัฒนางาน ถ้าเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนก็จะกล่าวหาผู้อำนวยการเขตพื้นที่ หรือ นายกเทศมนตรี(กรณีเป็นโรงเรียนสังกัดเทศบาล) ทุกคนเล็งเป้าไปที่ผู้บริหารระดับที่สูงกว่า และกล่าวหาว่าขาดวิสัยทัศน์และความมุ่งมั่นในการพัฒนางาน
ในความคิดของผม ผมมองปัญหาเรื่องนี้เป็น 2 แง่มุม มุมหนึ่ง
คือ เรายังขาดเทคนิคการ Lobby หรือดึงให้ผู้บริหารระดับสูงหันมาสนใจงาน หรือสนใจเรา(เช่น การเชิญเป็นที่ปรึกษา การเชิญวิพากษ์งานในฐานะผู้ทรงคุณวุฒิ การนำบทเรียนดี ๆ จากที่อื่นมาเสนอไว้ในฐานข้อมูล ฯลฯ) อีกมุมหนึ่ง คือ เรายังขาดการวิเคราะห์ขอบข่ายงานของเราให้ชัดเจน ซึ่งในประเด็นที่ 2 นี้ หากเราวิเคราะห์งาน หรือบทบาทหน้าที่อย่างชัดเจน แล้ว จะพบว่า งานจำนวนมาก ภายใต้หน้าที่เรา เราสามารถทำหรือพัฒนาได้ด้วยตนเอง โดยไม่ต้องอาศัยปัจจัยเอื้อในเชิงสิ่งแวดล้อม เช่น แม้ผู้บริหารท้องถิ่น ไม่สนใจงานด้านการศึกษาเท่าที่ควร แต่ในเรื่องการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนแล้ว ผู้บริหารโรงเรียนทุกคนสามารถพัฒนาหรือดำเนินการได้อยู่แล้ว (แน่นอน ถ้าผู้บริหารท้องถิ่น สนใจเรื่องการศึกษาด้วย เราก็จะทำงานหรือพัฒนางานได้ง่ายขึ้น)
ผมขอยกตัวอย่าง เช่น ถ้าเราจะพัฒนางานประกันคุณภาพ
ภายในสถานศึกษา หรือปรับปรุงคุณภาพการเรียนการสอน โดยเฉพาะด้านการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ กิจกรรมส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นกิจกรรมที่โรงเรียนทำได้ด้วยตนเอง หรือจะพัฒนาด้านคุณภาพผู้เรียน ผมคิดว่าทุกโรงเรียนสามารถดำเนินการภายในได้เลย แม้ผู้บริหารท้องถิ่นจะขาดวิสัยทัศน์(แต่เรา-ผู้บริหารโรงเรียน มีวิสัยทัศน์)
การพัฒนางานที่ดีที่สุด คือ พัฒนาในส่วนที่เรารับผิดชอบ ผมเคยเริ่มต้นชีวิตการเป็นครูประจำชั้น การเอาใจใส่ชั้นเรียนอย่างจริงจังและเป็นระบบ ช่วยให้คนอื่นหันมาทำตามเอง โดยมีความเชื่อว่า การนิเทศที่ดีที่สุด คือ "การทำตนเป็นแบบอย่าง(Modeling)” หรือ “ทำงานในหน้าที่เราให้ดีที่สุด”
ความเห็น (8)
ขอบคุณมากครับสำหรับททความนี้ ทำให้ผมคิดได้ว่า แทนที่จะตีโพยตีพายโทษคนอื่น เราจะลองทำให้คนอื่นดูดีกว่า
อาจารย์สบายดีไหมครับ ผมทราบมาว่ามีเพื่อนร่วมรุ่นหลายคนที่ เรียนต่อโท.วัดผลฯทันทีเลยเสียดายที่โอกาสยังไม่อำนวยครับ แล้วจะหาโอกาสให้ได้
ด้วยความเคารพ
- ขอบคุณมาก จิรเมธ
- ผมสบายดี แล้วเข้ามาทักทายหรือแลกเปลี่ยนกันเป็นระยะ ๆ นะครับ
ขอขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ที่ให้เกียรติ เข้าไปแสดงความคิดเห็น
กำลังคิดอยู่เหมือนกันค่ะว่า จะตั้งหัวข้อ "รักษ์ไทย "
วันนี้แวะมาเยี่ยมอีก อ่านทุกบันทึกเลย ได้แนวคิดมากทีเดียว โดยเฉพาะเรื่องนี้ นึกถึงท่านหัวหน้ามาโนช อดีต หศน.เขต 2 ท่านเรียกว่า "ทำให้ดู กู่ให้ตาม" ครับ
น่าสนใจดีครับ สนใจอีกประเด็นคือการนิเทศแบบกัลยาณมิตรครับอาจารย์
- ขอบคุณ อ.ธเนศ อีกครั้งหนึ่ง ที่เสริมแรง ให้กำลังใจผม
- อ.ขจิต ครับ คนคนหนึ่งที่มีความสุดยอดด้านการนิเทศ คือ คนข้างบนนะครับ(ลำดับที่ 4)
- ผมฝาก อ.ธเนศ ช่วยเขียนเรื่อง "การนิเทศแบบกัลยาณมิตร" "การนิเทศแบบหลัก แบบร่วม แบบเสริม" "การนิเทศแบบเพื่อนร่วมคิด" ฯลฯ นำมาแลกเปลี่ยนกันก็น่าจะดีนะครับ
* ขอบคุณครับ ที่ชมกันไปชมกันมา ดีครับให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
* ผมสอนวิชานิเทศการศึกษาให้นักศึกษาที่เป็นผู้บริหารมาหลายเทอมแล้ว กำลังคิดที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนิเทศสักเล่ม เป็นการเขียนจากการกลั่นประสบการณ์ตรงมากกว่าทฤษฎี คงต้องขอเวลาสักระยะ
- มอบให้นักศึกษาเขียนอธิบาย แต่ละคำก็น่าจะดีนะครับ