ในยามที่รู้สึกอ่อนแอ...และอ่อนแรงเล็กน้อย
สวัสดีครับ...
ในการก้าวเดินของชีวิต...ของผู้เริ่มต้น..
หลายคนคงเคยผ่านความรู้สึกและประสบการณ์ ของความอ่อนไหว ในบางครั้ง
เรื่องจริงของเช้าวันนี้คือ...
ชีวิตในช่วง 10 วันที่ผ่านมา เกิดอะไรขึ้นนะ เกิดเรื่องราวมากมาย ในการทำงาน
โดยเฉพาะเรื่องงาน... เป็นความรู้สึกว่าเหนื่อยจัง และรู้สึกเห็นคุณค่าเพื่อนร่วมงานมากขึ้นมากๆๆ...
ตอนเช้าตื่นมาด้วยความรู้สึกว่า...อืม อยู่เวรอีกแล้วหรอวันนี้...
คาดหวังว่าการงานจะราบรื่น เหมาะสมกับกำลังลังกาย ณ ตอนนี้
แว็บแรกก่อนตื่นขึ้นมา คือคิดถึงพระ คิดถึงเจ้า...
วันนี้ต้องไปถวายดอกไม้พระประจำโรงพยาบาล พร้อมจุดดอกไม้ธุปเทียนบูชา...
และต่อด้วยไปไหว้พระคู่บ้าน..คู่เมืองปาย หลวงพ่ออุ่นเมือง
ไปไหว้กับลูกสาวตัวเล็ก สองพ่อลูก...ครับ
หลังจากนั้นทั้งวัน...
เกิดเรื่องราวที่ดีๆครับ...
งานราบรื่นดี ไม่หนักมากเกินไป ได้พักเป็นช่วงๆ และก็ดีใจที่ไม่มีการสูญเสียครับ..
เป็นการคิดใครครวญ.. ด้วยจิตที่ฟุ้ง..ล่องลอย และอาศัยเพียงการรู้ตาม..เป็นวัน และชั่วโมง..ครับ
ความเห็น (2)
- ความสบายใจ คือ ผลบุญ ค่ะ
- บางที กิจวัตรที่ซ้ำซาก ตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน ก็ทำให้อ่อนล้าในความรู้สึกได้เช่นกัน
....องค์กรมีชีชีวิต
เราเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร.....
งานและความรับผิดชอบ...คือความภาคภูมิใจ
เติมเต็มความรู้สึกด้วยงาน...ครับ