บันทึกของเจ้าเต่าเครายาวตอนเรื่องเล่าของชายแปลกหน้า

เรื่องแต่งของเต่าบ้าๆบอๆ

      มันเป็นเรื่องบ้าๆ เช้าวันหนึ่งเป็นวันหยุด ตื่นขึ้นมาแล้วฉันก็ไปเดินเล่น ตอนเดินไปห้องข้างๆ มีพี่คนหนึ่ง(ที่รู้ว่าพี่เพราะหน้าแก่กว่าท่าทางมีภูมิ) มีพี่คนหนึ่งก็นั่งอยู่เตียงชั้นล่าง อยู่ๆก็พูดกับฉันให้ฉันฟังเรื่องทฤษฎี ตัวเลขอะไรก็ไม่รู้จำมะได้ แต่มันเกียวกับปิรามิดแล้วมันก็จับคู่กันบวกลงไปเป็นปิรามิดอะนะ ว่าไอ้ทฤษฎีนี้มันมีประโยชน์หลายอย่าง แล้วก็คุยไปคุยมา(ทั้งๆที่ไม่รู้จักชื่อ) คุยไปถึงเรื่องธรรมะนี่แหละ เค้าก็ว่าคำสั่งสอนทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่นักปราชญ์หลายคนหลายยุครวมกันคิดขึ้นมา พระพุทธที่ประเสริฐเลิศโลกนั้นไม่มีจริงหรอก  นี่แหละ อาจเรียกว่าความมั่นคงในพระรัตนตรัย  ก็ใครล่ะที่มั่นคงในพระรัตนตรัย  ใครล่ะที่รู้ว่าเป็นไปได้ ฉันไม่อาจตอบได้ ฉันไม่อาจอธิบายได้ จึงเก็บเอาไว้ในใจ แต่ที่พอจะบอกได้คือ ทำได้หน่อยหนึ่งก็รู้หน่อยหนึ่ง คงไม่รู้ไปกว่านั้น คงไม่คิดได้มากไปกว่านั้น ทางที่ไกลแสนไกล อาจมีทางอื่นที่จะไปได้อยู่หลังเส้นผมที่บังดวงตาฉันอยู่ ก็แล้วแต่จะเลือกที่จะเชื่อ ยังมีอีกๆ ความสงบสุขที่เหนือขึ้นไปยิ่งขึ้นไปยังเห็นทางที่พอทำได้ ยังมีอีกๆ ความพยายามที่ต้องใส่เพิ่ม เพราะยังใส่ไม่เต็มที่ เมื่อความรู้เกิดขึ้นก็จะรู้ได้ว่า คนๆหนึ่งที่เป็นคนธรรมดาไอคิวอีคิวไม่เท่าไร จะสามารถมีความรู้ได้มากสักเท่าไรกัน ยังมีคนที่เหนือกว่าฉัน และความรู้นั้นจะมีมากเพียงไร ไม่แน่เมื่อกระโจนลงไปเต็มตัวอาจมองเห็นจุดหมายเป็นดังแสงไฟที่อยู่ไกลๆก็ได้

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีคะ

ยินดีต้อนรับสู่ GotoKnow.org คะ

หากต้องการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้งาน สามารถเข้าไปศึกษาที่ http://gotoknow.org/planet/howto คะ