ทางเลือก
หาใช่เพราะไม่มีทางเลือก
ท่านจึงเป็นอย่างที่กำลังเป็นอยู่
แต่...อาจเพราะท่านมีทางเลือกมากเกินไป
หรือเปล่า
ท่านจึงชักช้าและรีรอ
โอ้...สหาย
ขอท่านจงเผาเรือแห่งทางเลือกทั้งหมดทิ้งเถิด
แล้วมุ่งหน้าไป
ยังทางนั้น
ด้วยใจที่มุ่งมั่น
สู่ชัยชนะ
ของท่านเอง
โดย อ.อาลัม
22 มีนาคม 2551
ความเห็น (4)
สวัสดีครับ ผมติดใจนิดๆ ในประเด็นที่ว่า
ขอท่านจงเผาเรือแห่งทางเลือกทั้งหมดทิ้งเถิด
ผมมีมุมมองแตกต่างหน่อยครับ คือ ถ้าเป็นผม ผมขออนุญาตแต่งว่า
ขอท่านจงลองตัดสินใจนั่งเรือแห่งทางเลือกลำใดลำหนึ่ง
ที่ท่านคิดว่าเป็นเรือแห่งทางเลือกของท่านเถิด
ถ้าไม่ถูกใจก็เลือกลำใหม่
จนกว่าจะพบเรือที่ถูกใจ นำไปสู่ชัยชนะที่ต้องการ
ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับท่าน ผอ.วิชชา
- ขณะกำลังเขียนกวีบทนี้อยู่นั้น นึกถึงแม่ทัพท่านหนึ่ง จำไม่ได้แล้วครับว่าเป็นใคร รู้สึกจะบุกยุโรปหรืออะไรประมาณนี้ แต่ที่ผมจำได้ก็คือ หลังจากที่แม่ทัพผู้นี้และทหารของท่านได้ขึ้นบกเรียบร้อยแล้วแม่ทัพได้สั่งให้ทหารเผาเรือทุกลำที่พามา และบอกกับทหารว่า"ข้างหลังพวกท่านคือทะเล และพวกท่านไม่มีเรือสำหรับการถอยหนีอีกต่อไปจงรุกไปข้างหน้าและนำชัยชนะมาเท่านั้น นี่คือทางรอดของเรา..."
- เป็นกลยุทธ์ที่ทำให้แม่ทัพผู้นี้ประสบความสำเร็จในการรบครั้งนั้นครับ
- ในสนามของการทำงานจริงหากเราสามารถมีเวลาและทรัพยากรอื่นๆมากพอเพื่อให้เราลองแต่ละทางเลือกของเราก็ดีซิครับ
- แต่ในอีกด้านหนึ่งการมีทางเลือกมาก ก็อาจจะทำให้เราไม่ทุ่มเทอย่างสุดกำลังกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ เพราะคิดว่า ถ้าที่ทำอยู่ไม่สำเร็จก็ยังมีทางเลือกให้ทำอีกมาก ยังมีเวลา
- ด้วยความเคารพครับ
- และขอขอบคุณมากครับที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์อาลัม
ผมคงมองผิดประเด็นไปครับ
ถ้าเป็นอย่างที่ท่านอาจารย์ขยายความ ก็ โอเคครับ
คงจะคล้ายๆกับ พระเจ้าตากทุบม้อข้าวหม้อแกง ก่อนเข้าตีเมืองจันท์นะครับ
ประเด็นของทางเลือกหลากหลาย เรือแห่งทางเลือกหลายลำ
น่าจะตรงกับสำนวนไทยที่ว่า "รักพี่เสียดายน้อง"
นั่นคือ ตัดสินใจอย่างรวนเร กลับไปกลับมา ไม่มีจุดยืนที่แน่นอน ใครว่าอย่างไร ก็คล้อยตามเขาไปหมด ซึ่งคนประเภทนี้ก็พบเห็นมากครับ
ทำงานด้วยแล้ว "เหนื่อย"
ขอบคุณครับ
- ครับใช่ครับ
- เหนื่อยมาก