สวัสดีค่ะแม่อ้อย
วันนี้สบายใจแล้วนะคะ อย่างไรลูกมิมก็ขอเป็นกำลังใจให้แม่อ้อยทำบทที่ 3และบทต่อๆ ไปอย่างไม่ติดขัดอะไร
ลูกมิมช่วยอะไรแม่อ้อยไม่ได้เลย นอกจากส่งกำลังใจมาเป็นระยะๆ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
รักแม่อ้อยเหมือนเดิม
ขอบใจมากจ้ะลูกมิม...มะขามอ่อน/ครูมิม
ภาวนาให้เป็นอย่างนั้นค่ะ
แม่อ้อยค่ะ
คำคำนี้ ..ภาวนาให้เป็นอย่างนั้นค่ะ... พูดอย่างมีนัยอีกแล้วนะคะ
หรือว่าลูกมิมคิดมากไปเองอีกตามเคย
ภาวนา หมายถึง การศึกษาอิสระ เสร็จพร้อมกับ งานคุณธรรมนี้ล่ะค่ะ
ไม่มีอะไรหรอกลูกรัก
นักรบร่วมสมัย
นิ่งอยู่ไยทำไมไม่เชือดเฉือน
ต้องต่อสู้เหล่าศัตรูผู้มาเยือน
ลบรอยเปื้อนของแผ่นดินให้สิ้นไป
นักรบดีมีความคิดชี้ผิดถูก
หมั่นฝังปลูกลบรอยแผลแด่สมัย
สร้างสังคมด้วยตัวด้วยหัวใจ
เฉยอยู่ไยทำไมไม่ลงมือ
ครูคือนักรบร่วมสมัย
แม้จะไร้อาวุธในมือถือ
จงไว้ลายนักรบให้คนลือ
ว่าครูคือนักสร้างอุดมการณ์
เร่งบากบั่นฟาดฟันเกิดนักรบ
ขอน้อมนบผู้เก่งกาจผู้อาจหาญ
เก่งและดีทั้งมีวิชาชาญ
พร้อมพิชิตคนพาลอภิบาลคนดี
ลุกขึ้นเถิด "นักรบร่วมสมัย"
แล้วฮึดสู้สุดหัวใจไม่หลีกหนี
เพื่อสังคมครูคงพร้อมและยอมพลี
เพื่อโลกนี้สุขสงบ...รบเถิดครู!!!
ว้าววววว
ถูกใจ ถูกใจ ชอบมาก ขอบคุณค่ะ
แม่อ้อยค่ะ มีเวลาแล้วค่อยอ่านนะคะ
แด่...เปลวเทียนที่ต้านลม
ครูขอเป็นเช่นดวงเทียนเล่มน้อยนี้
ซึ่งพร้อมที่จะส่องแสงทุกแห่งหน
ถึงแม้ว่าจะต้องคร่าชีวิตตน
ขอเพียงคนอื่นสุขกัน...เท่านั้นพอ
น้ำตาเทียนที่หยดริน
ก่อจะสิ้นซึ่งดวงเทียน
น้ำตาครูที่หลั่งเวียน
ก่อนทอดร่างลงฝังดิน
เทียนทนให้คนจุด
ประดุจครูที่ทานทน
สอนศิษย์มากี่คน
ครูไม่บ่นไม่ท้อเลย
เทียนส่องแสงสว่าง
ครูส่องทางให้ศิษย์เดิน
ศิษย์เอ๋ยอย่ามัวเพลิน
เดินตามทาง...สร้างความดี
แม่อ้อยขา
เอิ๊กเอิ๊ก...