สงกรานต์ ผ่านไปอีกแล้ว.....แสดงว่าเราอายุมากขึ้นอีกปี...(ก็หนูเกิดเดือนเมษา...นี่คะ)
สงกรานต์....ไปเที่ยวที่ไหนกันเอ่ย.....อยู่บ้านดีกว่า.....เห็นคนเล่นสาดน้ำ...จับนุ่นจับนี่ แล้วกลัวค่ะ
“ไปเล่นสงกรานกันไหม”.....
“ไม่...อยู่บ้านดีกว่า”....เป็นคำที่ฉันปฏิเสธมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ....
เมื่อสมัยสามสิบสี่สิบปีที่แล้ว....ฉันจะหวงน้ำในโอ่งยิ่งกว่าจงอางหวงไข่เสียอีก....เพราะทุกวันจะต้องหาบน้ำให้ได้วันละสองโอ่ง (แปดหาบ)....สระน้ำใช้อยู่ห่างจากบ้านประมาณ เจ็ดร้อยเมตร....ส่วนสระน้ำดื่มไม่ต้องพูดถึงอยู่ไกลแบบสุดๆ....(ก็สมัยนู้นนนนนนน......ยังไม่มีประปาหมู่บ้านนี่คะ)
ต้องยอมรับว่าคนที่เล่นสงกรานต์ในอดีต เป็นคนที่ขยันและมีความพยายามในการหาบน้ำมาเล่นและวิ่งไล่สาดกันได้ทั้งวัน สระน้ำอยู่ไกลแค่ไหนก็ยอมหาบค่ะ (ขยันอยู่วันเดียว....วันปรกติธรรมดาไม่เคยหาบน้ำเลยซักหาบ...ฮ่าๆ)
“ตาเหลื่อมมาแล้ว”....ถ้ามีเสียงตะโกนแบบนี้....เด็กๆ ก็พากันวิ่งหนีคนละทิศละทางสิคะ......
ลุงเหลื่อม...ซึ่งเป็นคุณลุงของฉันเองแกจะหิ้วกระทะ...ก้นดำปี๋....ตระเวนไล่ป้ายหน้าผู้คนและสาวๆ ทั้งหมู่บ้าน...เด็กๆ จะกลัวแกมาก
“ห้ามมาป้ายหน้าแม่หนูน่ะ...ถ้าไม่อย่างนั้น...หนูตีจริงๆ ด้วย”....เด็กหญิงกั๊ต...ตะโกนเสียงดัง
“ห้ามมาจับแก้มแม่หนูน่ะ...หนูไม่ชอบ...ฮือๆ....นี่แน่ะ...นี่แน่ะ...ฮือๆ”....เด็กหญิงกั๊ตเอาไม้ไล่ตีไป...ร้องไห้ไป....ลุงเหลื่อมหัวเราะชอบใจ....
“ลูกสาวคนนี้ของเอ็งนี่...ดุ..จริงๆ”
แหม๊....จู่ๆ จะมาจับแก้มแม่เค้าได้ไง
แต่สงกรานต์ก็มีประเพณีที่ดีงามนะคะ.....อย่างการรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่และการขนทรายเข้าวัด....เมื่อสมัยเด็กๆ...ฉันชอบมากๆ....
บ้านของฉันจะอยู่ห่างจากวัดประมาณ 1.5 กิโลเมตร....เวลาประมาณบ่ายสามโมงเย็น...พระจะตีฆ้องดังโหม่งๆๆๆ...พวกเราเด็กๆ จะวิ่งคว้าขันเอามาสวมหัว...แล้ววิ่งตรงดิ่งไปที่วัดกัน...
เมื่อไปถึงวัด...เราก็ไปขนดินทรายจากนาที่อยู่รอบๆ วัด....จากนาใครก็ได้ไม่มีใครว่าเพราะถือว่าทำบุญ...พวกเราเด็กๆ ก็จะวิ่งไปตามเสียงฆ้อง...แย่งกันตักเอาดินทราย...มากองตามธงที่ปักเอาไว้รอบโบสถ์...เป็นที่สนุกสนาน….
เราขนทรายกันทุกวัน...จนครบเจ็ดวัน....ก็จะมีพิธีก่อเจดีย์ทราย....พวกหนุ่มสาวก็จะก่อเจดีย์ทรายไป...จีบกันไปด้วย...พวกเด็กๆ ยุ่งกับเขามากๆ....เขาก็ไล่ไปเก็บดอกไม้มาประดับ !!!....
หลังจากก่อเจดีย์ทรายเสร็จเรียบร้อย...พระสงฆ์จะทำพิธีสรงน้ำพระพุทธรูปเพื่อเป็นสิริมงคล.... เมื่อพระทำพิธีเสร็จท่านจะรีบขอตัวขึ้นกุฏิ (อ้าว...หลวงตาไหงทำงี้ล่ะ...ปีที่แล้วก็รีบขึ้นกุฏิ ปีนี้เอาอีกละ...หนูไม่ยอมเน้อ!!!)...
“พวกเรา.....ล้อมพระเอาไว้”...เด็กหญิงกั๊ตตะโกน....
“ทำไม” หลวงตาถาม....
“ก็หนูจะสรงน้ำหลวงตาด้วยเจ้าค่ะ”....พูดจบทุกคนต่างรุมสรงน้ำหลวงตากัน....วันนั้นหลวงตา...หลวงพี่...พี่เณร...น้องเณร..เปียกปอนกันถ้วนหน้า
และแล้ว...หลังจากวันนั้น...ด.ญ.กั๊ต ก็ไม่กล้าเดินผ่านหน้าวัดอีกเลย....อิ.อิ.
วันเวลาผ่านไป...ไวเหมือนโกหก....
อย่างไรก็...วันนี้หนูขอร่วมสงกรานต์ (เคลื่อนย้าย) ความสุขส่งไปถึงทุกๆ ท่านด้วยนะคะ....
ขอให้ทุกท่านมีความสุข สดชื่น สมหวังตลอดทั้งปีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณGutjang
ขอนำน้ำลอยดอกมะลิหอมกรุ่นมารดน้ำอวยพรปีใหม่พี่สาวให้มีคงามสุขและสุขภาพดี ตลอดปี-ตลอดไป และถือโอกาสขอพรจากพี่ผ่านหน้าจอคอมพ์ค่ะ ( ขอให้หนูรวย สวย และเสน่ห์แรงนะค๊า อิอิ แถมด้วยให้เรื่องราวปัญหาต่างๆ ที่สุมรุมประดังเข้ามาจงคลี่คลายไปได้ด้วยดีเถอะ )
นึกถึงคำสอนของพ่อที่เสียไปค่ะ.. พ่อบอกว่าหากจะไปเล่นน้ำสนุกสนานเหมือนคนอื่น สู้เอาน้ำที่ว่านี้ไปรดต้นไม้ในสวนดีกว่า และต้อมก็ปฏิบัติแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก พ่อต้อมและต้อมไม่ใช่คนขวางโลก หากแต่เรารักษ์โลกต่างหาก
ทุกๆ ครั้งที่สมาชิกในบ้านไปเที่ยวฝยวันสงกรานต์ ต้อมจะรับจ้างอยู่เฝ้าบ้านค่ะ เลยมักจะพลาดความสนุกสนานในวัยเยาว์ไปจนหมดสิ้น แต่ต้อมก็ชอบอยู่กับบ้านนอนอ่านหนังสือนะคะ ^^
ป.ล. ติดถึงครูพี่กั๊ตจ้า จุ๊บๆ
สวัสดีปีใหม่คะ
เด็กน้อยน่ารักจัง ... ไม่ได้มาเยี่ยมนานเลย สบายดีนะคะ... ผมทรงใหม่ดูดีนะคะ
สวัสดีปีใหม่คะ
สวัสดีค่ะ *-*( D.i.N.@ )"+"
สวัสดีปี๋ใหม่เมืองเจ้าน้องต้อม เนปาลี
สวัสดีค่ะครูอ๋อมแอ๋ม ภีรภา อัคระจาคะ
คิดถึงค่ะ
มาสวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะน้องหมีเชอรี่ ทะเลดาว
สวัสดีค่ะน้องอ็อด naree suwan
วันนี้หลานตัวเล็กมานอนคุยที่บ้านด้วยค่ะ
อ้อแอ้ๆๆๆๆๆๆๆ....อิ.อิ.
ปีนี้ผู้คนคงหันมาปลูกข้าวกันเยอะนะคะ.....พี่ก็กะว่าจะทดลองพาเด็กๆ ในโครงการลงแปลงนาปลูกข้าวเหมือนกัน
เผื่อรุ่งค่ะ...อิ.อิ.
แหงนหน้ามองฟ้า เฝ้าแต่หวังว่าฝนฟ้าจะตกตามฤดูกาล ข้าวปลาจะได้อุดมสมบูรณ์.....จะได้เก็บตังค์ค่าเครื่องบินเนาะค่ะ ....ราคาข้าวสามโลร้อยแล้ว....เย้!!!!!!