วันก่อนได้สนทนากับพี่ชายท่านหนึ่งที่เป็นหัวหน้าหน่วย
ท่านได้ย้ายมาทำงานด้วยกันที่ปาย ย้ายมาจากปางมะผ้า..
ท่านเล่าว่า ป่าไม้ที่จังหวัดเรามีการบุกรุกมากขึ้น
จากเดิมที่มี 90 % ตอนนี้เหลือเพียง 75%
เมื่อคิดเชื่อมโยงกับสิ่งที่เห็นที่ปายแล้ว ก็น่าเป็นห่วงและน่าจะจริงมากๆ
รวมทั้งการเดินทางกลับบ้านผ่านหลายจังหวัด ก็พบว่าไม่มีพื้นที่ไหนที่จะมีป่าไม้ ที่ยังสมบูรณ์
เท่าจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่นี่ยังเต็มไปด้วยป่าที่สมบูรณ์ ถึงจะมีการรุก แต่ก็ยังไม่มาก
ถึงขั้นการสูยสลายของระบบนิเวศ ไม่เหมือนหลายที่ๆผ่านไป
มีป่าก็จริง แต่ก็เต็มไปด้วยไร่กว้างห้อมล้อม ป่าไม้แห้งแล้ง ไม่เหมือนป่าที่แท้จริง
วันก่อนเกิดกรณีของความขัดแย้งเริ่มขึ้น ชาวบ้านหลายร้อยคน ต้องเผชิญหน้ากับ
เจ้าหน้าที่ป่าไม้ คนหนึ่งป้องผลประโยชน์ชาติ อีกกลุ่มก็มองผลประโยชน์ตน ชุมชน
จึงเป็นห่วงเรื่องราวของป่าไม้ที่ปายและจังหวัดอย่างมาก
อยากให้เหลือไว้เป็นที่สุดท้ายของไทยก็ยังดี...
มีความคิดจินตนาการที่จะสุนทรียสนทนากับพี่ๆป่าไม้ที่รู้จักกัน กับชาวบ้านแกนนำชุมชน
น่าจะรวมกลุ่ม มีเวที มีพื้นที่ให้ได้เรียนรู้ สื่อสาร จุดประกายเรื่องของการร่วมกันรักษาป่า
วานนี้ก็มีเรื่องดี ที่ปายจะเป็นส่วนหนึ่งของโครงการสมานฉันต์
โดยการเริ่มต้น..ของพี่เอกคนดี...
น่าจะมีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นก่อนที่จะสายเกินไปครับ..
น่าห่วงครับ
สวัสดีครับน้องหมอ..
โชคดีและสนุกในการทำงานครับ
เป็นกำลังใจให้นะคะ..
มีคนดีๆ ช่วยกันคิดแล้วลงมือทำ.. ที่สำคัญคือชุมชนก็ด้วย.. ถ้าร่วมมือกันได้ก็จบ..
การให้ความรู้เป็นสิ่งสำคัญ แต่จะัทันไหม..
ได้ทำยังดีกว่าไม่ได้ทำค่ะ ^ ^
ปางมะผ้า ปีนี้น้ำแล้งมากเลยครับ ขนาดที่สบป่อง ในบ้านแม่หมูไทใหญ่ น้ำต่อตรงจากตาน้ำในถ้ำไม่เคยขาด มาปีนี้ ตอนนี้ขาดน้ำกันสามวันแล้ว