หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

ประสบการณ์ยามค่ำคืนบนภูสูง


น้ำบนเขาเย็นเหมือนน้ำแช่น้ำแข็ง........มีสีแดงปนแบบสีสนิมอ่อน ไม่มีกลิ่น.......ห้องน้ำมีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ด้วย ผ้าเช็ดตัว สบู่มีให้ครบตามจำนวนเตียง....ราวแขวนผ้า หมอน ผ้านวมมีให้พร้อม

6 เมษายน 2551

ค่ำกินข้าวกันที่ร้านอาหารบนภู............ที่นี่มีปลาน้ำจืด  ไก่ทอด  ข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ให้กินตามแต่สั่ง..........อิ่มกันแล้ว........แวะคุยกับเจ้าของร้านครู่หนึ่ง.......ได้ความว่า.......ร้านมีบริการรับ-ส่งถึงภู ติดต่อได้โดยตรง......ทีมเทศบาลบอกว่าดี   วันหลังบินตรงมาเที่ยวได้อีก  

 

 

อิ่มท้องมื้อค่ำก็กลับที่พัก........หัวค่ำการตั้งวงสนทนาระหว่าง 2 ร.พ. ยังห่างๆอยู่.......ยังเป็นแบบต่างคนต่างจับกลุ่มของตัวเอง..........คงเป็นเพราะคนกระบี่เก้อเขิน.....ไม่รู้จะเข้ากลุ่มยังไง...........น้ำบนเขาเย็นเหมือนน้ำแช่น้ำแข็ง........มีสีแดงปนแบบสีสนิมอ่อน ไม่มีกลิ่น.......ห้องน้ำมีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ด้วย  ผ้าเช็ดตัว สบู่มีให้ครบตามจำนวนเตียง   ราวแขวนผ้า  หมอน ผ้านวมมีให้พร้อม

 

 

หลังอาบน้ำ  ทีมเทศบาลขอตัวนอนก่อน........ฉันและทีมร.พ.พุทธฯคุยกันที่บ้านพักหลังหนึ่ง........บ้านหลังนี้มีแมลงปีกแข็งเยอะมาก  จนต้องปิดไฟมืดให้แมลงหนีอยู่พักหนึ่ง......แปลกแต่จริงที่หลังของฉันซึ่งห่างออกไปแค่ 20 เมตร กลับไม่โดนมันรบกวนเลย...... ปกติบนพื้นราบ......ถ้ามีแมลงเยอะๆอย่างนี้.....จะมีจิ้งจก ตุ๊กแกออกมาให้ได้ยลโฉม....แต่ที่นี่ไม่เห็นเลย  

 

เราตั้งวงร้องเพลง  คุยเล่นไปด้วยกัน  น้องๆกระบี่ตั้งหลักอยู่นานกว่าจะไปร่วมวง.....คราวนี้มีการเปิดวงใหม่เพิ่มอีกวง หลวงตาวี(หมอวีรศักดิ์)เป็นหัวเรือใหญ่ละลายพฤติกรรม...........วงร้องเพลงคงเสียงดังมากไปเจ้าหน้าที่อุทยานจึงเดินมาขอให้หยุดใช้เสียงตอน 3 ทุ่ม   คนในวงที่อารมณ์ยังขึ้นบ่นอุบ   สุดท้ายวงนี้ย้ายวงเข้าไปร้องต่อในบ้าน 

 

วงของหลวงตาวีมีกิจกรรมกันจนดึกดื่น เลิกวงกันเมื่อหลวงตาวีไล่ให้กลับ ฉันกลับมานอนก่อนทั้ง 2 วงจะเลิก.......เข้านอนแล้วจึงเข้าใจว่า  ทำไมจึงถูกเตือนเรื่องใช้เสียง........บนภูเงียบขนาดคนข้างห้องคุยอะไรกันก็ได้ยินหมดโดยไม่ต้องแนบหูฟัง.....เสียงคุยกันในบ้านที่อยู่ห่างกัน 20 เมตร ได้ยินชัดเจนเหมือนนั่งร่วมด้วยในวง   ก็มันเงียบเสียจนถ้าไม่มีเสียงอะไรเลย .....ฉันว่าคืนนั้น......ถ้าต้นไม้พูดได้ มันคงด่าอึงในใจมัน

 

แยกมานอนแล้ว ฉันยังตาสว่างอยู่นาน.....นอนฟังเสียงดนตรีกล่อมในห้อง 2 โทนเสียง   จนคุ้นชินจึงหลับไป..........เสียงที่ว่า มันดังครืด......ครืน.......ครืด......ครืน......สลับกันระหว่างคน 2 คนที่นอนก่อนแล้ว....เข้าจังหวะกันดีซะด้วยซิ......ฟังไปขำไปจนหลับเมื่อไหร่ไม่รู้ตัว.......อากาศตอนดึกไม่หนาวอย่างที่คิด......เลยไม่ต้องใช้เสื้อหนาว.........พี่หมอ คนชอบวิ่ง ไม่ได้มาด้วย

6  เมษายน 2551

 

แมลงปีกแข็งที่มีเยอะตอนหัวค่ำ ถ้าใช้ประโยชน์ได้เหมือนแมลงทับคงจะดี   ไม่รู้ว่าแมลงอย่างนี้ ตุ๊กแกจะกินไหม

ด้วงปีกแข็ง

 

หมายเลขบันทึก: 177049เขียนเมื่อ 15 เมษายน 2008 23:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • สวัสดีค่ะ อ.หมอเจ๊
  • อ่านแล้วทำให้อยากไปนอน ไปเดิน ภูหินร่องกล้าอีกจังเลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

เข้ามาทักทายสวัสดีคะ เจี๊ยบทีมรพ.พุทธชินราช หลังได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้และเที่ยวกับทีมกระบี่ที่พิษณุโลก อยากบอกว่าประทับใจทีมกระบี่มาก ทีมกระบี่น่ารักมากสมดังคำขวัญของเมืองกระบี่เลย..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท