หลายคนที่เดียวปรารถนาอย่างที่สุดที่จะโอบกอดความสุขและหยุดเวลาไว้ให้นานที่สุดสำหรับความรู้สึกดีๆนั้น
แต่ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกรา
ความสุขเกิดขึ้นและจากไปอย่างรวดเร็ว
หลายคนจึงรู้สึกเสียดาย บางคนเสียใจ หนักหน่อยก็คร่ำครวญกับสิ่งที่พรากจากไปนั้น
ความสุขแม้จะเป็นยอดปรารถนา
แต่มันก็ไม่จีรังยั่งยืน
ยามสุขเราจึงควรมองดูรอบๆตัวเรา
และแบ่งปันให้กับคนอื่นๆ
เพื่อพวกเขาจะได้ลิ้มชิมรสชาติของ"ความสุข"บ้าง
พวกเขาจะได้เข้าใจและทำเช่นเดียวกับคุณ
ในวันหนึ่ง
และบางทีคุณเองนั่นแหละ
ที่จะได้รับการแบ่งปัน"ความสุข"นั้น
ในวันที่คุณโหยหา...
There are two words which are almost the same. "Happiness and Pleasure"
Sometime, we think that we get it, we have it, the happiness. But actually, it's a pleasure. I think, it's important to know the different between both of them. So that, we can learn how to achieve them in a correct way.
^_^
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์
ขออนุญาต ลปรร ด้วยครับ
เวลาผมมีความสุข ผมก็จะแสดงความรู้สึกที่ดีๆออกไปให้กับคนรอบข้าง
เวลาผมมีความทุกข์ ก็จะพยายามเก็บไว้ครับ ไม่ให้ใครเห็น
แต่ว่าถ้าหากเห็นใครมีความทุกข์ ผมจะให้กำลังใจ ด้วยการสัมผัสทางกาย และ ใช้คำพูดที่ให้กำลังใจ
ขอบคุณครับ
ขอความสันติสุขจงมีแด่อาจารย์และครอบครัวนะคะ...
"เมื่อเรามีสุขก็อย่าหลงลืม....
เมื่อเรามีทุกข์ก็ยิ่งต้องระลึกถึง....."......."....."
ขอบคุฯสำหรับบทความดีๆค่ะอาจารย์
There are two words which are almost the same. "Happiness and Pleasure"
Sometime, we think that we get it, we have it, the happiness. But actually, it's a pleasure. I think, it's important to know the different between both of them. So that, we can learn how to achieve them in a correct way. ^_^
ใช่ครับ ความสุขที่ได้มาและเกิดจาก "ทางที่ถูกที่ควร" ย่อมเป็น"ความสุขที่แท้จริง" และเป็นความสุขที่แซกซอนซึมลึกถึงดวงวิญญาณ ซึ่งแน่นอนว่า ความสนุกสนานพอใจโดยทั่วไปนั้นผิวเผินและตื้นเขินเกินกว่าจะเข้าถึง และโดยเฉพาะ"ความสุข"ที่เกิดและมาจากทางที่ไม่ถูกไม่ดีงามทั้งหลาย
ญะซากิลละฮฺฮูค็อยร็อน ครับคุณซันไชน์
