พุทธเศรษฐศาสตร์ (Buddhist Economics) : การงานอันบริสุทธิ์ “เว้นเสียจากการค้าขายอันไม่ชอบธรรม 1”

  การเลือกที่จะเริ่มต้นประกอบการงานที่ “ถูกต้อง” มากเสียกว่า “ถูกใจ นับว่าเป็นการเริ่มต้นที่มีชัยไปกว่าครึ่ง...

   การที่จะลงทุนเริ่มต้นในธุรกิจ นอกเสียจาก “ทุน” ที่มีอยู่ในตนเอง มิว่าจะเป็นทุนมนุษย์ อันได้แก่คนและความรู้ที่มีอยู่ในคน เงิน สินทรัพย์ อาคาร สถานที่แล้วนั้น เราจะต้องเลือกลงทุนทั้งหมดที่มีไปในการงานที่บริสุทธิ์

   การงานอันบริสุทธิ์นั้น จะต้องเป็นงานที่ถูกต้องตามครรลองครองธรรม
   การงานที่ถูกต้องตามครรลองครองธรรมนั้น จักต้องเว้นเสียจากการค้าขายอันไม่ชอบธรรม
   การค้าขายอันไม่ชอบธรรมได้แก่การค้าขายที่มีการเบียดเบียนซึ่งชีวิตทั้งกาย วาจา และใจ ซึ่งนับได้ว่าเป็นการเลี้ยงชีวิตโดยทางมิชอบ เป็นการหลอกหลวง เบียดเบียนผู้อื่น สัตว์อื่น เพื่อเลี้ยงชีวิตตน (อาชีวปาริสุทธิ)

   การค้าขายอันไม่ชอบธรรม ได้แก่ ประกอบอาชีพที่เกี่ยวเนื่องด้วยการค้าขายเครื่องประหารหนึ่ง การค้ามนุษย์หนึ่ง การค้าขายสัตว์เป็น และเนื้อสัตว์ที่ตัวฆ่าเป็นอาหารหนึ่ง การค้าขายน้ำเมาหนึ่ง และการค้าขายยาพิษอีกหนึ่ง การค้าขายทั้งห้าอย่างนี้ชื่อว่าเป็นการค้าขายอันไม่ชอบธรรม หากผู้ใดเริ่มต้นกระทำ จักยังผลให้ต้องรับกรรมจากสิ่งที่เจตนาเลือกกระทำนั้นสืบทอดต่อไป...

   ประการหนึ่งว่าด้วยการประกอบอาชีพที่เกี่ยวเนื่องด้วยการค้าสัตว์เป็นและค้าเนื้อสัตว์ที่ตนฆ่าเป็นอาหาร ถือได้ว่าเป็นการทำให้ชีวิตสัตว์อื่นนั้นลำบาก ทุกข์ ทรมาน และตายตกล่วงไป การงานนี้ย่อมเป็นเวร เป็นอกุศลกรรมสะท้อนย้อนกลับเข้ามาถึงผู้ที่เกี่ยวข้องทุกผู้ ทุกคนไป

   ชีวิตย่อมชดใช้ด้วยชีวิต ความทุกข์ต้องตอบแทนกลับด้วยความทุกข์และทรมาน
   ความเจ็บปวดนั้นหนอย่อมต้องถักทอความเจ็บปวดต่อ ๆ กันไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด โรคแห่งกรรมสามารถทำให้ชีวิตตนและครอบครัวนั้นสุดได้หากชีวิตเลือกจุดการงาน ณ ตรงนี้
 
   กรรมมีลักษณะเรียงร้อยถักทอกันดั่งห่วงโซ่
   เมื่อข้อ ๆ หนึ่งถูกกระทบ ข้ออื่น ๆ ย่อมสั่นย่อมไหว ส่วนว่าจะหนักหรือเบานั้นขึ้นอยู่กับว่าไกลหรือใกล้ แต่ไม่ว่าจะไกลเพียงใดก็ย่อมได้รับผลแห่งความสั่นไหวนั้นเช่นเดียวกัน
   สิ่งที่ขึ้นชื่อว่า “กรรมชั่ว” ไม่ทำเสียเลยดีกว่า ชีวิตนี้เลือกได้ ควรเลือกเว้นเสียที่จะประกอบการค้าสัตว์เป็นและเนื้อสัตว์เป็นที่ตนฆ่ามาเพื่อทำอาหารนี้

   การงานอันบริสุทธิ์ ควรเว้นเสียซึ่งงานที่จะต้องเบียดเบียนซึ่งชีวิตทั้งคนและสัตว์
   การทำคนหรือแม้กระทั่งสัตว์ให้เกิดทุกข์ การค้า การฆ่า การเชือด หรือแม้กระทั่งการเป็นพ่อค้าคนกลาง จัดหา ซื้อขาย ซึ่งชีวิต หรือแม้กระทั่งพนักงานลงบัญชี ก็ย่อมมีผลกรรมตามติดมาอย่างที่จะหนีเสียมิได้

   เงินหรือทรัพย์สินที่ได้มา ย่อมเป็นสินอันมีมลทิน
   เงินนั้น ทรัพย์สินนั้น ย่อมอยู่กับตนเองมิได้ตนอันต้องมีเหตุให้อันตรธานหายไปด้วยยาเสพติดก็ดี การพนันก็ดี และอุบัติเหตุต่าง ๆ ก็ดี
   เงินและทรัพย์สินที่มีมลทินนั้น ย่อมพาตนเอง พาครอบครัวไปสู่ทางฉิบหาย วอดวายด้วยโรค เคราะห์ภัยและอันตรายในวันไกลและวันใกล้แน่นอนกัน

   ในสังคมที่มุ่งแต่จะหาให้ได้มาซึ่งเงิน ก็มีทีท่าที่จะประกอบซึ่งการงานอันไม่บริสุทธิ์เยอะมากขึ้น
   เนื่องนับตั้งเหตุอันได้แก่คนที่ขาดศีล ไร้ธรรม นำตนเข้าสู่สถานเริงรมย์หรือแหล่งมั่วสุมที่เป็นดั่งนรกและอบายภูมิ
   ร้านเหล้าน้อยใหญ่ ผับ บาร์ คาราโอเกะ ลานเบียร์ เนื่องแน่นไปด้วยคนไร้ศีลที่นับวันที่จะมีมากขึ้น ๆ ทำให้สังคมนี้กลายเป็นสังคมประชาธิปไตย ธรรมาธิปไตยก็ไม่มี ใครไม่มี ไม่ทำ ดูท่าจะเป็นคนแปลกประหลาดกันไปหมด สิ่งนี้เรียกได้ว่าเป็น “โอกาสนรก” ของบุคคล พ่อค้า นักธุรกิจที่มีมิจฉาทิฐิ ที่มองเห็นทางหาเงินจากการณ์นี้ นำทุนมนุษย์ ทุนชีวิตทั้งหมดที่นี้ ทุ่งกาย ทุ่มใจ ทุ่มทุนทั้งหมดลงไปเพื่อนำชีวิตนี้และชีวิตผู้อื่นอีกมากมายไซร้ให้ตกนรกหมกไหม้ล่วงไปตาม ๆ กัน
 
   การค้าขายซึ่งน้ำเมาเป็นกรรมหนัก ประหนึ่งเป็นการหลอกล่อ มอมเมาชีวิตคนในให้วนเวียนหลงใหล รักใครความไม่เที่ยงในสังสารวัฏแห่งนี้ให้อัปรีย์และจัญไรไปด้วย “กามคุณ”

   ความโลภ ความอิจฉา ริษยา เมื่อมีในสันดานของบุคคลใด ย่อมเป็นเหตุยังจิตของบุคคลนั้นปรารถนา ไขว่คว้า เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่เจ้าของนั้นมิได้ให้ และนำพาความเศร้าหมองของจิตใจ ให้ได้ไปตามอำนาจแห่งกิเลส
   การค้าสุรา ยาเสพติด เป็นการค้าสารพิษที่ทำลายจิตและสมอง
   ผู้ใด บุคคลใด ครอบครัวใดหมายปองหรือประกองการงานนี้ไซร้ ย่อมได้รับผลแห่งโทษภัยน้อยใหญ่จนมากมายไปตามกัน

   อีกทั้งการค้าขายยาพิษอันเป็นสิ่งที่เผาผลาญจิตและร่างกาย สินค้า สิ่งของอันบุคคลใดกินใช้แล้วเกิดทุกข์ เกิดภัย ในชีวิตคนและสรรพสัตว์ สิ่งนั้นไซร้คือยาพิษด้วยเช่นกัน
   ยาที่คร่าชีวิต ยาที่ปิดประตูแห่งชีวิต ทั้งสัตว์และโดยเฉพาะคน บุคคลควรละเว้นเสียซึ่งการค้าขายซึ่งยานั้น
   อีกทั้งเครื่องประหาร อุปกรณ์ที่มีส่วนใช้ในการคร่าชีวิตสัตว์ต่าง ๆ บุคคลมิควรค้าขายสิ่งนั้นเลย
 รวมถึงการค้าการขายซึ่งมนุษย์ การค้าซึ่งประเวณี อีกทั้งการค้าทาส บุคคลมิควรข้องแวะเลย…

 การงานอันบริสุทธิ์ต้องละเว้นจากเหตุทั้งห้าประการเหล่านี้เสีย เพราะชื่อว่าการงานที่ชั่ว "ไม่ทำเสียเลยดีกว่า..."