ชีวิตของครู


บ้านหินตั้ง

สวัสดีค่ะ

             เมื่อวันที่  10-11  เมษายน  ได้เข้ารับการอบรมเรื่องการเตรียมความพร้อมในการประเมินภายนอกที่สถาบันพัฒนาบุคลากรฯ  ที่วัดไร่ขิง  และได้รู้จักกับคุณครูคนหนึ่ง  ซึ่งนอนห้องเดียวกันได้คุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน น้อง( ขณะนั้นยังเป็นนางสาว  และเป็นบัณฑิตหมาดๆ ) ได้เล่าถึงความยากลำบากในการเดินทางไปบรรจุเข้ารับราชการครั้งแรกที่โรงเรียนบ้านหินตั้ง  อำเภอสังขละ  จังหวัดกาญจนบุรี  ซึงฟังดูแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไร  แต่ได้ฟังถึงการเดินทางไปปฏิบัติหน้าที่ครั้งแรก ก็ต้องถึงกับทึ่งเอามากๆเลย เพราะการเดินทางเริ่มต้นจากอำเภอสังขละ  ด้วยรถยนต์  มาถึงแม่น้ำรันตี  นั่งเรือต่อไปอีกระยะหนึ่ง  และก็ขึ้นเรือเดินด้วยเท้าอีกประมาณ  80  กิโลเมตร  ต้องเดินถึง  3  วันเพราะทางเดินเป็นป่า ต้องขึ้นเขา  ลงเขา  สัมภาระขึ้นหลังช้างไป  กลางคืนนอนพักค้างคืนที่บ้านชาวกะเหรี่ยงที่อยู่ข้าทาง จนกระทั่งถึงโรงเรียน  (  เล็บเท้าถอดหมดทุกนิ้ว  เพราะขณะเดินต้องใส่รองเท้าบู๊ท กลัวทากจะเกาะ  )ได้พักที่บ้านพักครูซึ่งมีหลังเดียว 2ห้องนอน  ครูใหญ่กับภรรยา  1ห้อง  น้องกับเพื่อนครู  3  คน พักอีกห้องหนึ่ง  บรรยากาศไม่ต้องพูดถึง  ดีมาก หนาวหนาวจัด  ฤดูฝน  ตกมากๆๆ  อาหารมีผัก  และอาหารป่า   ข้าหลามกระบอกละบาท  เมื่อไปถึงแล้วก็ไม่ได้กลับบ้านอีกเลย  อ้อลืมบอกไปว่าเดินทางเข้ารับตำแหน่ง  เดือนพฤษภาคม )จนกระทั่งปิดเทอม  เดือนตุลาคม จึงได้เดินทางกลับบ้าน  ไม่ได้ใช้เงินเดือนเลย  ได้แต่ใช้เบี้ยกันดารเดือนละ  500  บาท  ลองคิดดูซิว่าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งต้องเข้าไปอยู่ในป่าอย่างนั้นจะน่าทึ่งขนาดไหน และอยู่ที่นั่นเป็นเวลา  2 ปี  ถึงย้ายได้  นี่แหละชีวิตครู

คำสำคัญ (Tags): #บ้านหินตั้ง
หมายเลขบันทึก: 176911เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2008 20:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

สวัสดีค่ะ คุณพี่แหม่ม

  • ชีวิตของครูในถิ่นทุรกันดาร ทำคนเมืองผู้แสนจะจู้จี้ ขี้บ่น อึ้งไปเลยค่ะ
  • ดีเหมือนกันค่ะ เราจะได้ใช้เป็นไม้วัดความทุ่มเทและเสียสละที่เรากำลังทำอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนี้ค่ะ
  • เห็นชื่อบันทึกของพี่แหม่ม แว๊ปแรก หนูนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาเลยค่ะ

    ...ชีวี๊ด โหดหู่ ครูป่าชาบาน.... อิอิ

สวัสดีครับอาจารย์ฤดี งามอภิสิทธิ์

- ไม่น่าเชื่อเลยครับว่าจังหวัดกาญจน์ฯจะมีโรงเรียนที่ทุรกันดารมากขนาดนั้น

- นี่แหละ คำว่า " จิตวิญญาณความเป็นครู"

- สวัสดีปีใหม่สงกรานต์ด้วยนะครับ

ความทุกข์ยากของครูดอย

ยังมีอีกมาก หากฟังจากชายแดนเช่น น่าน แม่ฮ่องสอน เชียงราย และจังหวัดที่ไกลปืนเที่ยงทั้งหลาย

ความทุกข์ของครูเมืองที่พูดๆกันนั้น มันคนละเรื่องกับกับครูดอย(คอยดู)นะครับ

ประเทศเดียวกันพูดปัญหาของครูคนละเรื่องเดียวกัน(bilingual)

หนี้สินของครูยังครองแชมป์ของข้าราชการทั้งหมด

นี่ยังไม่ได้พูดถึงคุณภาพของเด็กดอย

นี่ยังไม่ได้พูดถึงรัฐธรรมนูญจะเพิ่มเรียนฟรีเป็น ๑๕ ปีอีก

ผมกำลังบอกว่ายังมีพี่น้องของเรา รวมทั้งครูด้วยมีความเหลื่อมล้ำกันในประเทศไทยยังมีมากจริงๆ หรือว่าเป็นความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง

ขอขอบคุณคุณครูฤดี ที่ถ่ายทอดให้รับรู้

วัดดีแหม่ม

  • แวะมาอ่านแล้วซึ้ง
  • กับชีวิตครูต่างจังหวัดที่กันดารจริงๆ
  • ผิดกับครูกรุงเทพที่หาความสบายใส่ตัว
  •  อยากไปอยู่บ้างจังเลย
  • เขารับไหม!!! แก่ ๆๆๆๆอย่างเรา

 

ค้างค่างวดรถเข้าเดือนที่ 3 แล้ว จวนจะโดนยึดอยู่แล้ว เหลืออีก 2 แสนกว่าก็หมด แต่ยังไม่รู้ว่าจะหาที่ไหนไปโปะเลย เพื่อนๆ ช่วยชี้แนวทางหน่อยครับ จำเป็นต้องใช้รถเพราะบางที่มีกิจกรรมก็ต้องบรรทุกนักเรียนไปร่วมกิจกรรม แล้วก็บรรทุกของไปขายที่ตลาดครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท