เมื่อเห็นความสุขของคนไม่ถูกใจกัน
เช้าวันหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้
ขณะที่ฉันกำลังเตรียมตัวพาหมาไปอึ เติมปุ๋ยให้สวนหย่อมในหมู่บ้านจัดสรรที่ฉันอาศัยอยู่
สายตาเหลือบไปเห็นคนข้างบ้าน ซึ่งมีความสัมพันธ์ต่อกันไม่ราบรื่นนัก พูดง่าย ๆ คือไม่ค่อยถูกกันนั่นเอง
ที่ผ่านมาฉันใช้วิธีนิ่งเฉย ไม่ทักทาย ไม่ด่าทอ
บ้านฉันและบ้านเขามีเรื่องกระทบกระทั่งกันเล็กน้อย เรื่องราวเหล่านั้นก็จบไปแล้ว
เมื่อสื่อสารกันได้ไม่ดีนัก ฉันคิดว่าการนิ่งเฉยน่าจะดีที่สุด
ขณะนั้นคนข้างบ้านเขากำลังนั่งกินขนม ทอดสายตามองวิวหน้าบ้าน ท่าทางกำลังมีความสุข
ฉันหยุดชะงัก..
คิดว่า หากเขาเห็นฉันเดินจูงหมาออกไป คงหมดอารมณ์จะสุนทรีย์ต่อไป
ฉันเดินถอยหลังมาเอนกายกายลงบนโซฟา รอให้เวลาผ่านไป
ฉันไม่อยากขัดจังหวะความสุขของใคร แม้ว่าจะเป็นคนที่ไม่ถูกใจกันก็ตาม
ความรู้สึกของฉันในขณะนั้นนับว่าแปลก..
ฉันรู้สึกมีความสุข และยินดีกับความสุขเล็ก ๆ ของคนข้างบ้าน จะเรียกว่าปีติก็คงได้
ฉันคงทำได้เท่านี้แหละ จะให้ยิ้มหวานเข้าไปทักทายคงไม่ได้ ไม่อยากทำอย่างนั้นโดยไม่จริงใจ
ฉันไม่ได้เกลียดเขา แต่ไม่สามารถสื่อสารกันได้ดีนัก ไม่อยากฝืนใจตัวเอง
หลังจากนั้นฉันก็จูงหมาออกไปผลิตปุ๋ยอย่างมีความสุข ส่วนคนข้างบ้านหายไปไหนตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
ฉันเชื่อว่าหากคนเราสามารถมีความสุขเล็ก ๆ ง่าย ๆ ในชีวิตได้ โดยไม่ทำอะไรกระทบกระทั่งใคร โลกนี้คงเป็นสุขมากขึ้น
และฉันก็เชื่อว่าขณะที่คนมีความสุขอย่างที่เหมาะที่ควร คงไม่ไปสร้างความทุกข์ให้ใครต่อใคร แถมยังเผื่อแผ่รังสีความสุขออกมาให้คนรอบข้างด้วย เหมือนอย่างที่ฉันได้รับความสุขจากคนข้างบ้านไง..
ความเห็น (24)
- รูปไม่ขึ้นครับ มันบอกว่าที่มาของไฟล์รูปคือ
- file:///C:/Documents%20and%20Settings/Administrator/Desktop/Gmail%20-%20pic06900_jpg_files/pic06900
- ลองไปที่เมนูไฟล์อัลบัม --> นำไฟล์ขึ้น นะครับ แล้วค่อย ไปแก้ไขบล๊อกแล้วก็เอารูปที่ลงมาแทรกที่หน้านี้ หรือจะก๊อบมาจากเวปอื่นที่เอารูปนี้ลงไว้แล้ว เลยก็ได้
- อ่านบทความนี้แล้วทำให้นึกถึง สุภาษิตอิศรญาณ
-
- ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย เราก็จิตคิดดูเล่าเขาก็ใจ รักกันไว้ดีกว่าชังระวังการ ผู้ใดดีดีต่ออย่าก่อกิจ ผู้ใดผิดผ่อนพักอย่าหักหาญ สิบดีก็ไม่ถึงกับกึ่งพาล เป็นชายชาญอย่าเพ่อคาดประมาทชาย - รักสั้นนั้นอย่าให้รู้อยู่เพียงสั้น
รักยาวนั้นอย่าให้เยิ่นเกินกฎหมาย มิใช่ตายแต่เขาเราก็ตาย แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา - อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย
น้ำตาลย้อยมากเมื่อไรได้หนักหนา อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน - เห็นตอหลักปักขวางหนทางอยู่
พิเคราะห์ดูควรทึ้งแล้วจึงถอน เห็นเต็มตาแล้วอย่าอยากทำปากบอน ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล
- สวัสดีค่ะ คุณกวินทรากร
- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องรูปค่ะ แก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ ภาพเก่าไม่ทราบมีปัญหาอะไรนำมาใช้ไม่ได้ เลยเปลี่ยนภาพซะเลย
- พอดีใบไม้ย้อนแสงเป็นคน Low Tech ค่ะ อิ..อิ..
- ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับสุภาษิตอิศรญาณ ซาบซึ้ง ๆ
สวัสดีค่ะคุณใบไม้ย้อนแสง
- เปลี่ยนรูปใหม่และเปลี่ยน Background ของ Blog ด้วย ชอบค่ะ ใบไม้ทั้งนั้นเลย
- คนชอบใบไม้ ตาโตเลย ชอบมากค่ะ
- คุณใบไม้ย้อนแสงมีมุมมองที่น่ารักนะคะ ...ไม่อยากขัดความสุขของใครแม้จะเป็นคนที่ไม่ชอบก็ตาม แน่นอนค่ะว่าจะทำให้เกิดปิติ เป็นความสุขที่ไม่ต้องซื้อต้องหาและเกิดขึ้นอย่างยั่งยืนด้วยสิคะ
- เล่าเรื่องให้ฟังนิดหนึ่งค่ะ ตอนเข้ามาเป็นสมาชิก G2K ใหม่ ๆ อึดอัดมากเพราะเข้ามาสมัครเพื่อตามหาร่องรอยของครูภูมิปัญญาไทย แต่ไม่มีความรู้เลย จึงได้แต่เที่ยวท่องไปคุยกับคนนั้นคนนี้ แล้วก็ไม่มีปัญญาจะไปตามอ่านที่เขาตอบ เพราะมันหายไปจากหน้าแรกแล้ว...ฮา.ฮา เรื่องจริงค่ะ ก็เหมือนคนน้ำท่วมปาก อยากพูดอยากคุยแต่พูดไม่ได้ จนได้พบหลายท่านที่ส่งรายละเอียดมาช่วย โดยเฉพาะคุณครูขจิตและท่านศน.อ้วน ซึ่งเคยร่วมงานกัน จึงเริ่มเงอะงะได้บ้าง ก็ตื้อค่ะ ถามไปเรื่อย ๆ แหละ
- พอทำเองได้ ก็ตั้งใจไว้ก่อนเลยว่า ต่อไปถ้าใครขอความช่วยเหลือจะไม่รีรอเลย พอเห็นใครเขียนบันทึกแล้วไม่ค่อยมีคนเข้าไปอ่านก็จะพยายามเข้าไปในกำลังใจ ผลที่น่าแปลกคือ ได้กัลยาณมิตร มาหลายท่าน จึงรู้สึกได้ทันทีทันใดว่า ถ้าเรามีจิตใจทึ่รักและต้องการช่วยเหลือผู้อื่นอย่างบริสุทธิ์ใจแล้ว ผลที่ได้รับจะเกินความคาดหมาย ... ที่สำคัญคือ มีความสุขมาก เพราะได้อยู่ในสังคมที่ดี ๆ
- มนุษย์ควรรักและเมตตากัน อย่าโกรธ เกลียดกันเลย ชีวิตคนก็เพียงชั่วครู่ชั่วยามเอง...และเห็นด้วยค่ะ ถ้าไม่ชอบจริง ๆ ห่าง ๆ ไว้ดีที่สุดค่ะ
- เจอกันอีกแล้วนะคะ คุณครูคนไม่มีราก
- ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ เห็นแล้วซึ้ง..
- ถึงตัวจริงใบไม้ย้อนแสงจะหัวล้าน แต่ไม่ขี้น้อยใจหรอกค่ะ อิ..อิ.. ฮา..
- ที่เขียนบันทึกใน G2K ก็เพราะอยากเขียนความคิดของตัวเองเก็บรวมรวบไว้ พยายามจัดระบบความคิดนะค่ะ บางทีเวลาผ่านไปแล้วก็ลืม เสียดายค่ะ ส่วนความคิดที่เกิดจะดีหรือไม่ดีนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่งค่ะ ถ้าใครได้ประโยชน์ถือเป็นผลพลอยได้ค่ะ
- การที่มีคนอ่านมากหรือน้อยนั้น ก็ได้สังเกตใจตัวเองค่ะ ว่ามันคาดหวัง มันหวั่นไหว มันดีใจ เสียใจ มากน้อยแค่ไหน ได้รู้จักเองมากขึ้น เห็นอัตตาตัวเองชัดขึ้น
- จริง ๆ เป็นคนที่มีความคิดแว่บผ่านเข้ามามากทีเดียว เขียนไม่ทันหรอกค่ะ ก็งานที่ตัวเองทำยังเขียนไม่ทันเลยค่ะ โอ้..อันนี้ทั้งฮาทั้งเครียด โดยเฉพาะคนรองานเครียดที่สุด อุ้ย..ว่าแล้วก็หนาวในทันใด แหะ..แหะ..
- lเรื่องที่ตามไปคุยกับใครแล้วจะตามดูเขาตอบ ใช้วิธีเอาบล็อกนั้นเข้าแพลนเน็ต หรือใช้เครื่องมือค้นหา หาชื่อเจ้าของบล็อกเจอ ก็หาบล็อกเขาเจอค่ะ
- เรื่องครูภูมิปัญญาไทย เคยเห็นเขารวมเล่มชื่อที่อยู่ แยกเป็นภาคเลยค่ะ เห็นจากบ้านแกนนำชาวบ้านที่เคยไปถ่ายสารคดีโทรทัศน์น่ะค่ะ แต่ไม่ทราบว่าจะหาได้จากที่ไหน
- วันนี้คงต้องพยายามจดจ่อกับงานของตัวเอง นั่งเขียนงานที่บ้านก็แบบนี้แหละค่ะ ว่อกแว่กง่าย อิ..อิ..
- สวัสดีค่ะ..
หลักธรรมที่ต้อมใช้ในชีวิตประจำวันก็คือ พรหมวิหาร 4 ค่ะ
เมตตา-กรุณา-มุทิตา-อุเบกขา
- เอารูปย้อนแสงมาฝากค่ะ ยังไม่ได้อย่างใจ จะลองถ่ายใหม่ค่ะ
ต่างคนต่างอยู่น่ะครับ เดินผ่านไปเหอะ
ถ้าเค้าทำหน้าเซ็งใส่ แปลว่าเค้ายังอคติกับคุณอยู่ ซึ่งคุณไม่จำเป็นต้องไปแคร์ความรู้สึกเค้าทั้งสิ้น
ถึงเค้ามีความสุข แต่เค้าก็ไม่ชอบหน้าคุณอยู่ดีนั้นแหล่ะ
- สวัสดีค่ะคุณเนปาลี
- ขอบคุณค่ะสำหรับธรรมะเตือนสติ
- ^_^
- คุณครูคนไม่มีราก (แต่มีใบ อิ..อิ..) เอ่อ..ซึ้งอีกแล้วค่ะ อุตส่าห์ถ่ายรูปมาฝาก
- สวัสดีค่ะ คุณ aonjung
- ปกติใบไม้ย้อนแสงก็เดินผ่านไปเฉย ๆ คะ แต่วันนั้นเขาดูมีความสุข เลยไม่อยากขัดจังหวะค่ะ
- ถ้าเขาไม่ชอบหน้าใบไม้ย้อนแสงก็เป็นเรื่องของเขา อ้าว.. ก็เราไปบังคับให้เขาชอบไม่ได้นี่นา มันก็เลยเป็นเช่นนั้นเอง แหะ..แหะ..
สนใจทำงานอาสาสมัครกับผมมั้ยครับ
- สวัสดีค่ะ คุณบีเวอร์
- คุณบีเวอร์กำลังผลิตรายการให้ ดี แชนแนล ใช่ไหมคะ ที่บ้านใบไม้ย้อนแสงไม่ได้ติดเคเบิลทีวีค่ะ เป็นคนทำงานทีวีที่ไม่ค่อยได้ดูทีวี แหะ..แหะ..
- จริง ๆ ใบไม้ย้อนแสงก็เป็นอาสาสมัครมา ๑๐ กว่าปีแล้วค่ะ แต่เป็นงานด้านเด็กและครอบครัว
- ยินดีช่วยคิดอย่างเต็มที่ ในฐานะรุ่นพี่ในวงการโทรทัศน์ เห็นถึงอุดมการณ์ของคุณบีเวอร์ แต่ช่วยทำอาจจะไม่ไหวค่ะ ปีนี้มีงานมากค่ะ เพราะว่าทำงานให้หลายแห่ง
- เขียนมาคุยกันทางอีเมล์ดีกว่านะคะ มันเป็นประเด็นที่ไม่เกี่ยวกับบันทึกนี้น่ะค่ะ
โห ทำงาน ทำรายการโทรทัศน์ เกี่ยวกับการศาสนาเสียด้วย อนุโมทนาสาธุครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะครับ (ถ้าช่วยได้ก็จะช่วย)
คุณกวินทรากร เข้าใจผิดนิดหน่อยนะคะ คุณบีเวอร์ต่างหากที่ทำรายการโทรทัศน์เกี่ยวกับศาสนา ส่วนใบไม้ย้อนแสงทำรายการโทรทัศน์ซึ่งต่างกันไปตาม job ที่รับมาค่ะ ถ้าอยากช่วยคุณบีเวอร์เชิญคลิกเข้าไปที่นี่ค่ะ แล้วแสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ
- มาเยี่ยมค่ะ สบายดีหรือเปล่าคะ
- คงต้องพักบ้างนะคะ
- มีความสุขในวันมหาสงกรานต์ค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านมาทักทายคุณใบไม้ย้อนแสงค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนคุณเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของคนอื่น(แม้จะเป็นคนที่ไม่ชอบ)อยู่ไม่น้อยนะคะ แต่แจ๋วมองไม่เห็นภาพค่ะ ไม่ทราบทำไม
สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ
สวัสดีค่ะ
- มาขอบคุณที่ส่งภาพดอกซากุระหวานไปให้พักสายตาค่ะ
- ไปเปิดวงคุยกันกับครูมิมและคุณแจ๋วไหมคะ
สวัสดีครับ คุณใบไม้ย้อนแสง
เป็นบันทึกเล็กๆ ที่งดงามครับ ผมว่าถ้าคนเราละเอียดอ่อนต่อคน สัตว์ และสิ่งต่างๆ รอบตัวขึ้นอีกสักคนละนิด อย่างที่ยกตัวอย่างมานี่ ก็คงจะเห็นความเปลี่ยนแปลงได้ชัดเจนทีเดียว
ขอบคุณที่แวะไปให้ข้อมูลในบันทึก เขียนหนังสือขาย - ประสบการณ์ & ข้อมูลน่ารู้ นะครับ ได้นำข้อมูลที่ให้ไว้ในข้อคิดเห็นไปไว้ใต้หัวข้อ การรับค่าตอบแทน ด้วยครับ ^__^
สวัสดีค่ะ อาจารย์บัญชา
ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านบันทึกที่บ้านนี้ และมองเห็นความละเอียดอ่อนของมัน
และยินดีค่ะถ้าใบไม้ย้อนแสงได้ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง ^_^
สวัสดีค่ะคุณใบไม้ย้อนแสง
มาเยี่ยมคุณใบไม้ โซลเมทของคนไม่มีราก
อ่านแล้วต้องยกย่องน้ำใจค่ะ ถ้าเป็นจิ๊กกี้ล่ะก็ รู้ว่าเขาไม่ชอบต้องออกไปให้เห็นสักหน่อยค่ะ...ล้อเล่นนะคะ
ถ้าไม่ชอบไม่ถูกใจ ก็จะใช้วิธีมองผ่านไปเลยค่ะ มองทะลุเป็นอากาศธาตุไปเลย
แล้วจะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณจิ๊กกี้
ดีใจค่ะที่เห็นคุณจิ๊กกี้แวะมาเยี่ยม
เห็นคุณจิ๊กกี้บ่อย ๆ ที่บันทึกของคุณคนไม่มีราก และรับรู้ได้ว่าคุณจิ๊กกี้เป็นคนที่รักและเป็นห่วงเพื่อนมาก ๆ เลย
จริง ๆ ใบไม้ก็ไม่อยากไม่ถูกใจใคร แต่ถ้าการนิ่งเงียบดีกว่าการพูดกัน ก็เลือกที่จะนิ่งเฉยค่ะ บางครั้งก็ทำเหมือนคุณจิ๊กกี้แหละค่ะ มองผ่านเลยไปเลย
ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ คุณจิ๊กกี้ เพื่อนรักของคุณคนไม่มีราก ..^_^..
...ถ้าไม่ชอบไม่ถูกใจ ก็จะใช้วิธีมองผ่านไปเลยค่ะ มองทะลุเป็นอากาศธาตุไปเลย...
- มาแอบอมยิ้มกับเทคนิคของคุณจิ๊กกี้ค่ะ เพราะทำเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ พอไม่สนใจมาก ๆ เดี๋ยวเดียวครูปูก็ลืมแล้วค่ะ เรื่องเลยจบแบบ ไม่ต้องมีคำบรรยายมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณใบไม้ และฝากสวัสดีคุณจิ๊กกี้ ด้วยนะคะ
- สบายดีไม๊คะ
- ทานอะไรหรือยังคะ พักนี้ครูปูไม่ค่อยบริการเลยเน๊อะ แย่จัง (^_^)
- คิดถึงนะคะ
ฉันไม่อยากขัดจังหวะความสุขของใคร แม้ว่าจะเป็นคนที่ไม่ถูกใจกันก็ตาม
* ดีนะคะ มาอ่านบันทึกนี้ก่อน ... แหม ก็คนนะคะ มีบ้างน่า แบบนึกหมั่นไส้ อะไรอย่างนี้ค่ะ เฮอๆ ...
* ... ดีจังค่ะวิธีนี้ จะลองไปใช้ดูนะคะ แม้ต้องใช้เวลาก็ตาม 5 5 ..
* ขอบคุณค่ะ พี่ใบไม้สบายดีนะคะ .. ชอบภาพมุมเงย ตึกและแสงจันทร์ค่ะ ...
... เอาดอกไม้กระจุ๋มกระจิ๋มมาฝากค่ะ .. ตอนแรกคิดว่าเป็นใบไม้ .. น่ารักเชียวค่ะ ...
ขอบคุณ ภาพจาก คุณเกษตรอยู่จังหวัดค่ะ ...
สวัสดีค่ะ ครูปู
- วันนี้เพิ่งคิดถึงครูปูเมื่อตอนกลางวัน พอดีเพื่อนที่เรียนปริญญาโทอยู่ เขาอยากทำวิจัยเรื่องการสอนภาษาอังกฤษของครูมัธยมฯ เลยนึกถึงครูปู แต่ครูปูสอนระดับวิทยาลัย ใช่ไหมคะ ก็เลยไม่ต้องรบกวนค่ะ
- ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมกันอยู่บ่อย ๆ ใบไม้เองก็ไม่ค่อยได้แวะไปที่บันทึกครูปูเลย แล้วจะไปเยี่ยมครูปูบ้างนะคะ
- เรื่องอาหาร ไม่ว่างก็ไม่ต้องบริการหรอกค่ะ แค่นี้ใบไม้ก็น้ำหนักเกินแล้วจ้า
- ขอให้ทำงานอย่างเบิกบานและเป็นสุขนะคะ ..^_^..
แหม..วันนี้คนชื่อปูแวะเข้าคุยติด ๆ กันเลย มีแต่ปู ปู และ ปู ฮ่า..ฮ่า..
ขอบคุณนะคะ คุณปู ที่นำภาพดอกไม้สีขาวมาฝาก ถูกใจค่ะ ใบไม้ชอบดอกไม้สีขาวค่ะ สีขาว-เขียว เป็นคู่สีที่ชอบค่ะ
ภาพมุมเงยตึกสูงเคียงคู่พระจันทร์เต็มดวงนั้น ถ่ายที่ฮ่องกงค่ะ ใช้กล้องถ่ายรูปของเพื่อนที่เป็นช่างภาพถ่าย กล้องดีจึงมีความคมชัดสูง ที่ส่งไปให้คุณปูนั้นขนาดเพียงประมาณ 25% ของภาพจริงเท่านั้นเองค่ะ ใบไม้ก็ชอบภาพนี้ค่ะ
ช่วงนี้ใบไม้สบายดี พยายามเคลียร์งานที่คั่งค้าง และว่าจะลงมือเขียนบันทึกใหม่เสียที
รักษาใจให้อยู่กับกายนะคะคุณปู ..^_^..