สุปราตรีนะ...นักบุญ

       ถามว่า ถ้าเราทำให้คนๆหนึ่งมีความรู้สึกดี หัวเราะได้ ทั้งๆที่กำลังทุกข์อย่างหนัก เราจะได้บุญมากไหม ถ้าคำตอบคือใช่ ผู้เขียนก็ขอเอาบุญ ที่ได้กระทำมาเดี๋ยวนี้ มาฝากทุกๆท่าน ก่อน กล่าว สุปราตรีนะคะ

  วันนี้มีขณะทัวร์จากสงขลามาพักร่วมร้อยคน และยังมีอีกคณะหนึ่ง ที่พักโรงแรม ข้างๆวัดไทยกุสินารา และคณะหลังนี้ ได้มาทอดผ้าป่าในค่ำคืนนี้ ผู้เขียนเดินรอบโบสถ์ เพื่อเตรียมสวดมนต์ทำวัตรเย็น แต่พิธีกรรมทอดผ้าป่า ก็ยังไม่เสร็จ เวลาต่อมา ผู้เขียนจึงเดินขึ้นไป ตั้งใจ จะเวียนประทักษิณ รอบพระอุโบสถ์ชั้นใน ก็พอดี เห็นคณะเดินออกมา จึงได้กล่าวอนุโมทนาบุญ สักครู่ เขาก็พากันมารุมล้อม ว่าทำไมพูดไทยได้ สงสัยหน้าจะเหมือนแขกเข้าไปทุกวัน จึงเล่าเรื่องราว การมาเป็นอาสาสมัคร ให้เขาฟัง มีพี่คนหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนามเพราะไม่ได้ขออนุญาต) เธอรีบเดินเข้ามาจับแขนผู้เขียน แล้วถามว่า เป็นหมอหรือ ช่วยรักษาพี่หน่อย พี่จะดับขันธ์อยู่แล้ว ปรากฏว่า เธอปวดท้องมาก เพราะกินยาถ่ายหลายขนาน แต่ก้ไม่ถ่ายมา ๓ วันแล้ว ข้าวก็ไม่ได้กินมา ๓ วันเช่นกัน กินไม่ลง ท้องเธอป่องแข็ง ทรมาน มิหนำซ้ำ อาการโรคริดสีดวงก็กำเริบอีก เจ็บปวดอย่างยิ่ง

  ผู้เขียนเห็นว่าโรงพยาบาลปิดแล้วจะทำอย่างไรดี พี่เขาก็เกาะแขนเราตลอดเวลา พอดีพระอาจารย์ ท่านผ่านมา จึงบอกว่า เดี๋ยวเรียกหมอให้ หมอที่อยู่คลินิกกุสินารา เป็นคนดีมาก ทราบว่า เมื่อคืน คณะทัวร์ เจ็บป่วยหลายคน ก็มารักษาให้ แม้จะดึกมาก และผู้เขียนก็นอนแล้วด้วย

 ขณะรอไม่รู้จะปลอบอย่างไรดี ก็พาพี่เขาไปไหว้ขอพร รูปปั้นหมอชีวก ให้อธิษฐานเอาบุญช่วย จากนั้นก็พาไปนั่งที่ซุ้มกาแฟ เอาน้ำปานะ ซึ่งทำจากน้ำมะตูมสด ซึ่งวันนี้ ผู้เขียนเป็นเจ้าภาพเอง ชวนพี่เขาคุยฆ่าเวลาไปเรื่อย แลกเปลี่ยนที่อยู่ และว่า ถ้าเจอคนในกระทรวงสาธารณสุขจะเล่าให้ฟังถึงเรื่องราวอาสาสมัครที่นี่

 สังเกตดูเธอก็อดทน นั่งบิดไปมา แต่ไม่ร้องใดๆ สักครู่คุณหมอ B.N.Singh ก็บึ่งมอเตอร์ไซด์มาจากบ้าน ที่ห่างวัดราวๆ ๕-๖ กม.เมื่อหมอแขก เจอหมอไทย คนไข้ไทย ทุกอย่างจึงดูเหมือนน่าจะตึงเครียด เพราะพูดกันไม่ค่อยได้ พระก็สวดมนต์ยังไม่เสร็จ

  ผู้เขียนเกิดฮึดสู้ อธิบายเป็นฉากๆ ถึงอาการคนไข้ ด้วยภาษาอังกฤษ ปนไทย ปนฮินดี หมอเองก็พยายามใช้สามภาษา มาสื่อ คนไข้ก็แสดงอาการให้ดู พูดอังกฤษได้นิดหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ศัพท์ทางการแพทย์ แต่บรรยากาศ ที่ต่างก็มีน้ำใจไมตรี มีเมตตาต่อกัน ทำให้เกิดความสนุกครึกครื้นขึ้นมา แม่ชี และคนงานแขก ก็พากันขำ ทัวร์อีกคณะ ก็มาฟังสนทนากันใหญ่ ที่สุด หมอก็สั่งยาฉีดหนึ่งเข็มแก้ปวด ให้เภสัชฉีด รู้สึกพี่เขากลัวๆกับท่าทางคนฉีด ผู้เขียนจึงฉีดแทน พี่เขาชมด้วยนะ ว่ามือเบาจัง

  ต่อมาถึงตอนสำคัญ หมอสั่งให้เภสัชไปเอายามา ตั้งหลายชนิด ซองก็ไม่ได้เอามา (ที่นี่ซองยาเป็นแบบถุงกล้วยแขกเล็กๆ ) ผู้เขียนจึงนึกวิธี เอากระดาษมาเขียนวิธีใช้ แล้วห่อเม็ดยาตัวอย่างไว้ อธิบายการกินยาอย่างสนุกสนาน หมอก็พยายามพูดไทย แต่ผู้เขียนว่า พูดอังกฤษน่ะดีแล้ว เพราะพูดไทยไม่ชัด ในที่สุดการรักษาก็สิ้นสุดลง และจบลงที่ ทั้งหมอ ทั้งคนไข้ หัวเราะจนน้ำตาไหล พี่เขาบอกจะไปเขียนเล่าเรื่องนี้ ประทับใจมาก และสัญญาว่าคราวหน้า ถ้าได้มา จะขนซองยามาให้มากๆ

  ผู้เขียนแอบมองคนไข้แล้วก็ดีใจ พี่เขาดูสดชื่น ไม่เหมือนเมื่อสักครู่ คงคลายกังวลไปมาก พรุ่งนี้ พี่เขาบอกต้องออกเดินทางตั้งแต่ตีห้า ไปลุมพินี ทางรถไฟ ใช้เวลาราวๆ ๕ ชั่วโมง ก็ได้แต่ภาวนา ให้บุญรักษา ให้การแสวงบุญครั้งนี้ ผ่านพ้นไปด้วยดี อย่าได้มีกรรมวิบากใดมาตัดรอนอีกเลย

  ก่อนจะแยกจากกัน พี่เขาเข้ามากอด ขอบคุณ ทั้งผู้เขียนทั้งคุณหมอ และคุณหมอใจดี ก็พาคนไข้นั่งมอเตอร์ไซด์ ไปส่งที่โรงแรม .....สุปราตรี(ราตรีสวัสดิื)นะคะนักบุญ

[พลเดช วรฉัตร]

โยคีน้อย

เล่าซะเห็นภาพชัดเจนเลย

รูปปั้นหมอชีวกะที่หน้าซุ้มกาแฟด้านซ้าย ท่านคงจะขำและเอ็นดูด้วยนะ ทั้งหมอแขก หมอไทย คนไข้หัวเราะจนน้ำตาไหล

เออ เป็นการรักษาอีกวิธีหนึ่งที่ดีมากนะ ใช้ยาปนกับใบหัวเราะ

สาธุ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะพี่โยคี

ขำจริงๆค่ะ เป็นความพยายามมากๆทั้งสามคน คนไข้บอกว่าอยากให้ได้ระบายในคืนนี้ ก็นึกคำไม่ออก ที่สุดก็บอกว่า พี่ อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิด พี่ไม่ได้กินมาสามวัน จะเอาอะไรออกมา ส่วนหมอก็ปลอบใจ ประมาณว่า เดี๋ยวพอยาออกฤทธิ์ ก็จะมีความสุข หายโรคหายภัย ผู้เขียนมองหน้าพี่เขา แล้วกล่าวตลกๆว่า "หายไปเลย หายไปจากโลกนี้ "เท่านั้นเอง คนไข้ก็ปล่อยก๊ากใหญ่ๆ เขาว่า พี่ก็กำลังจะพูดอยู่แล้วเชียวนา

อ้อ ถ่ายรูปกันไว้ด้วย พี่เขากำห่อยา (เอากระดาาห่ออย่างละเม็ด) มาถือโชว์ด้วย แต่ด้วยความประทับใจนะค่ะ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

สวัสดีครับ

คิดถึงเด้อครับ

อิอิ

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• สวัสดี...หมอรุ่ง
  ยาดียาที่ได้             จากใจ
  เม็ดหนึ่งกลืนลงไป    ใช่แล้ว
  รอสักครู่เดียวใด       หายแน่ ยาดี
  หมอรุ่งมีมิตรแล้ว      เพื่อนแก้ว ไทยสหาย
• สุปราตรี ครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณสายลม

ขอบคุณมากค่ะ ที่ส่งความคิดถึงมาให้ อยู่ไกลบ้านอย่างนี้ ใครบอกว่าคิดถึงนะ มันชื่นใจ มีแฮงหลายๆเลยค่ะ คิดฮอดคือกัน

[ตันติราพันธ์]

นมัสเตค่ะ

เสียดาย ไม่มีโอกาสติดตามว่าอาการพี่เขาเป็นอย่างไร ก็ตามที่บอกไปแล้วค่ะ ว่าขอให้บุญรักษา เขาบอกว่า เห็นโรงพยาบาลอยู่หน้าโรงแรม ก็ดีใจมาก ว่าไม่ตายแล้ว

ขอให้เป็นยาวิเศษเหมือนอาจารยืว่านะคะ ขอบคุณค่ะ

[ยุวนุช]

มีคำแนะนำเวลาเดินทางไปไหนแล้วมักท้องผูก ให้เอามะขามคลุกไปทานเล่นๆ แก้วิงเวียนเมารถก็ได้ แล้วช่วยถ่ายท้องด้วยค่ะ ระวังแค่อย่าทานมากเกินไป อิ อิ