พา KM มาถูกทางมั้ยเนี่ย
ต่อยอดจากการฺบ้านที่คุณหมอก้องแจกให้ ทางกลุ่มการพยาบาลก็เลือกหัวปลากันตามใจชอบให้เนียนกับเนื้องาน...เราในฐานะตัวแทนกลุ่มการพยาบาลที่จะประสานกับทีมของศูนย์ฯ ก็นึกอยู่ว่าจะช่วยเหลือกันอย่างไรดี
- เรื่องแรกคือ ทำอย่างไรให้เข้าใจว่า KM คือการเล่าหาภูมิปัญญาในตัวคน เล่าเหมือนเรียงความที่มีเรื่องที่กำหนดมาแล้ว(หัวปลา)
- แล้วจะทำอย่างไรโดยไม่ต้องนัดมาประชุมกัน....เพราะการประชุมมันน่าเบื่อ เวลาทำงานก็แทบจะไม่มีแล้ว เวลาทักทายกันก็ยังไม่มีเลย แค่ยิ้มให้กันแค่นั่นเอง
- จะเอาเวทีไหนมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
- ก็เลยนำข้อมูลมาลง gotoknow ค่ะ แล้วนำความคิดเห็นที่ได้รับไปให้เจ้าของเรื่องอ่าน ก็วันนี้ได้รอยยิ้ม ปลื้มกัน ก็คาดว่าน่าจะช่วยได้บ้าง
- แล้วให้แต่ละคนนำเรื่องที่ได้สรุปประเด็นออกมาไปคุยแลกเปลี่ยนขอความเห็นจาเพื่อนแผนกอื่นๆด้วยรูปแบบการเวียนหนังสือ..แม้ไม่ได้ข้อมูลลึกๆ ก็ดีกว่าไม่ได้กระตุ้นให้ตื่นตัว (คิดเอาเองว่างั้นค่ะ)
- นำเรื่องเล่าและสรุปประชาสัมพันธ์ผ่านเสียงตามสายค่ะ
- แล้วลองทำในการประชุม"ฟื้นฟู...นมแม่"ในเจ้าหน้าที่รพ.ค่ะ
- วันแรกก็ให้เล่าเรื่อง ความสำเร็จของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่แล้วก็คุยกันเรื่องกิจกรรมสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของแต่ละแผนก...ก็ได้ Flow และแนวปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ออกมา
- วันที่สองเป็นกลุ่มใหม่ ให้เล่าคุณสมบัติของเจ้าหน้าที่ที่อยากให้เป็นในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ..โดยคาดว่าจะได้ competency แต่จริงๆแล้วก็ได้แค่แนวค่ะ แล้วพี่ๆทีมก็ต้องไปกำหนด competency ในแต่ละระดับต่อเอง..เผื่อไว้ว่าปีหน้าจะได้ไม่ต้องอบรม 100 % อีกค่ะ...วันนี้เหมือนจะเพี้ยนไปหน่อยจากKM ค่ะ
- พรุ่งนี้รุ่นที่ 3 ก็กำหนดไว้ว่าอยากให้เล่า และแสดงความคิดเห็นว่า "อยากพัฒนากิจกรรมเรื่องนมแม่ในรพ.นี้อย่างไรบ้าง (ฝันหรือจริงก็ได้)" ..ยังนึกอยู่ว่าเป็นKM มั้ยค่ะเนี่ย
"สรุปแล้ว พามาถูกทางมั้ยค่ะ หรือไปกันใหญ่แล้ว..ขอข้อชี้แนะด้วยค่ะ"
หมายเลขบันทึก: 174448เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2008 19:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:23 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (9)
แวะมาแลกเปลี่ยนคะ่
"ถ้าเรามีทางไป ก็คงไปถูกทางสักวัน"
มาให้แรงใจคะ่
- สวัสดีค่ะ
- กฎข้อที่หกค่ะ อย่าจริงจังเกินไป
- ไปทางไหนก็ถูกทางหมดค่ะ
- ที่โรงบาลก็ทำกันไม่ได้ดีแบบด้วยซ้ำไปค่ะ เราก็ยังคิดว่าพอได้น๊า ทำต่อไป
- ที่เล่ามา ได้คลังความรู้เพี๊ยบเลย
- ขอบคุณค่ะ
- จะรอมาเก็บความรู้นะคะ
- ในส่วนตัวนะคะ คิดว่า การจะให้เข้าถึง KM ต้องมี
... บรรยากาศที่เป็นการ ลปรร. กัน
... บรรยากาศที่รับฟัง
... ชื่นชม
... สนับสนุนเรื่องเล่าจากประสบการณ์ตรงของคนเล่า
... บรรยากาศของความสุข เป็นกันเองในเพื่อนร่วมงาน
... และอื่นๆ ที่มีอยู่แล้ว ก็เสริมให้มีสีสันขึ้น - พี่ไม่ได้รู้รายละเอียดทั้งหมดนะคะ การเสนอข้อคิดเห็นอาจไม่ถูกต้องซะทีเดียว แต่พยายามจะลองมองภาพ ว่า มันเกิดความสุขขึ้นจากการทำกิจกรรมต่างๆ นี้หรือไม่
- วันแรก ... เล่าเรื่องความสำเร็จ ถ้าได้ tactic หรือความสามารถใดๆ ที่ซ่อนอยู่ในความสำเร็จของคนๆ นั้น (จากการวิเคราะห์กันเป็นกลุ่ม เมื่อเล่าเรื่องกันเสร็จแล้ว) ... ก็น่าจะไปถึง Competency ได้ (คงไม่ใช่ครั้งเดียว ใช่เลยนะคะ ต้องทดลองใช้จริง อาจหลายครั้ง เพื่อการปรับเปลี่ยน ปรับปรุง ให้ถูกต้องไปเรื่อยๆ)
- Flow หรือแนวปฏิบัติที่ได้ ไม่รู้ว่า เร็วไปหน่อยหรือเปล่า ??? อันนี้ไม่รู้จริงๆ อาจใช่ก็ได้
- วันที่สอง ... เล่าคุณสมบัติของเจ้าหน้าที่ที่อยากให้เป็น ... ฟังแล้วเหมือนอยากนะคะ จริงหรือเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน ... คิดว่า ถ้าวิเคราะห์จากเรื่องเล่าวันแรก อาจจะได้ competency มากกว่า (ทั้งนี้ทั้งนั้น เรื่องเล่า ควรจะครอบคลุม "ความสำเร็จ" ของเรื่องที่เล่าพอ) ... อย่างไรก็ตาม ผู้ทำงานน่าจะมาวิเคราะห์ต่อ อย่างเป็นเหตุเป็นผลได้
- วันที่สาม ... จะให้ฝัน หรือจริง ว่า จะพัฒนากิจกรรม เรื่องนมแม่อย่างไร ???
- ต้องลองคุยดู แล้วลองเขียนเป็น Mindmap ขึ้นกระดาน หรือ คอมฯ ... ตอนหลังพี่ใช้ Mindmap บ่อย รู้สึกว่า การลง Mindmap ทำให้รู้ภาพเหตุ และผลกว้างขึ้น โดยเฉพาะถ้าใช้ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ทำ ถ้าข้อมูลนั้น ไม่ใช่เรื่องราวของสายนั้น ก็ย้ายได้เลย ... ปรับได้ตลอดเวลา ก็สามารถดูเรื่องราวทั้งหมดได้สอดคล้องกันได้
- อยู่ที่ว่า สิ่งที่กลุ่มคิด หรือเสนอกันนั้น ทำอย่างไรให้เกิดคิดใหม่ ทำใหม่ ... มีการสร้างบรรยากาศไหมคะ ... ให้มีอารมณ์สร้างสรรค์ จินตนาการ ไม่ปิดกั้นความคิด ระดมสมอง คือ อะไรก็ได้ที่ให้โอกาสกลุ่มนำเสนออย่างเท่าเทียม ทั่วถึง และค่อยมาสรุปประเด็น
- ... ไม่ต้องเร่ง ถ้าไม่เสร็จใน 1 วัน ก็ให้โอกาสคิดต่อ หรือถ้าตั้งกระดาน Mindmap ไว้ ก็ให้โอกาสมาดูต่ออีกก็ได้ และเสริมความคิด เขียนต่อยอดกันได้ตลอดเวลา
- สิ่งที่คาดหวัง คือ น่าจะเกิด ความคิดใหม่ ทำใหม่ ขึ้นมาก็ได้นะคะ
- ไม่รู้คิดถูกหรือเปล่าเน๊าะ ... กบลองวิเคราะห์ดู
- พี่ว่า KM จะทำให้เกิดอะไร ขึ้นอยู่กับการออกแบบ ... ในบรรยากาศของการ ลปรร. ที่มีความสุข สบายใจ มีส่วนร่วมค่ะ ... ไม่ต้องด่วนสรุป หรือคิดว่า ต้องไม่ใช่มานั่งประชุม ต้องไม่ใช่อย่างโน้น อย่างนี้ เพราะว่า เบื้องต้นอาจเป็นอย่างนี้ และสุดท้าย อาจไม่เป็นอย่างนี้ก็ได้ ... อิอิ แต่ยังไม่รู้เน๊าะ ว่าจะเป็นอย่างไร
- อ้าว แนะไป แนะมา ชักเพี้ยนแล้ว อิอิ
- อ้าว หลงค่ะ หลง ... นึกว่าคุยอยู่กับหนูกบอยู่ ... ขออภัยนะคะ แต่ก็เป็นศูนย์ฯ 8 ด้วยกันเน๊อะ
- ตาลายก็เป็นด้วย อิอิ
- KM คือ กู กับ มึง เพราะฉะนั้น ความสำคัญอยู่ที่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน แต่จะด้วยวิธีใดก็ได้
- แต่อย่าลืม KM model ของศูนย์ฯ ที่เป็นแนวทางการทำงานระหว่าง K กับ M นะ ดูที่นี่.. เลยhttp://gotoknow.org/blog/kongkiet/169869
- ถ้าดูจากบรรยากาศก็มีการแลกเปลี่ยน มีการฟังกันพอสมควรนะคะ...เพราะติดจะคุยกันค่ะ
- พี่เลี้ยงเด็กหลายคนมีโอกาสแสดงออกมากขึ้น
- พยาบาลส่วนใหญ่ก็ฟังและเห็นด้วย
- แต่แม้อุตส่าห์แอบมาลงบันทึกไว้ ยังถูกคุณหมอนนท์จับได้อีก...ว้า!
- ขอบคุณมากคะ...ครั้งนี้คงเป็นการเริ่มวางแนวค่ะ
- บันทึกสิคะ ดีแล้ว เชียร์ให้บันทึกเลย
- เพราะว่า เราได้รู้จัก สนิทสนมกัน ก็เพราะการบันทึกนี่ละค่ะ
- ดีมั๊ยค่ะ ...
ได้ผล อย่างไร ช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
อยากรู้ด้วย เป็น นางฟ้า เหมือนกัน นางบาล อิอิอิ
- ปัญหาใหญ่ก็คงเหมือนกันทุกแห่งที่นักปฏิบัติเยอะ แต่นักเขียนบันทึกยังไม่ค่อยมี
- ยากตรงจะทำอย่างไรให้บันทึกนี่ล่ะค่ะ
- คุณ Tuy ค่ะ อย่างที่คุณหมอนนท์บอกนั่นล่ะค่ะ วิธีที่ง่ายคือใช้ mindmap แล้วก็การฟังให้มาก ก็จะได้แนวคิดที่หลากหลาย แต่อาจยังไม่ได้ถึง KM ที่ถึง How To ที่เราอยากขุดคุ้ยให้ได้มากที่สุดค่ะ
- ทุกอย่างต้องลงมือทำค่ะ แล้วจะรู้ว่ามันได้ใจกันขึ้นอีกเยอะ กับการที่เราฟังความคิดเห็นเค้า เค้าฟังความคิดเห็นเรา แล้วจะยิ่งได้ช่องทางในการช่วยกันพัฒนางาน