เห่อลูกเพราะลุ้นพัฒนาการค่ะ
..ว่ายายแม่คนเนี่ยทำไมขี้เห่อลูกจัง ..มีอะไรนิดหน่อยก็มาโม้ไว้...ก็ลูกเราผอมน้ำหนักตกเกณฑ์นิหน่า ก็เลยอยากให้กำลังใจ ลดความกังวลกับครอบครัวที่มีลูกผอมๆแบบลูกเราว่า ถ้ามีลูกผอมก็อย่าคิดว่าเขาจะทำอะไรไม่ได้ จะไม่ฉลาด จะไม่มีแรง และฯลฯ คือสมัยนั่นกลัวมากกลัวลูกจะพัฒนาการช้า เพราะมีอาหารไปเลี้ยงสมองไม่พอ ก็เล่น 8ขวบหนัก 19 กิโลเองนะค่ะ
วิธีการเลี้ยงลูกแบบแปลกๆของเราก็มีสารพัดอย่าง
- เราชอบเล่นเกมให้ลูกคิด เช่น ลองคิดซิว่าหมากับเก้าอี้เหมือนกันอย่างไร ...ติ๊กต็อกๆๆๆ
- ตอบ..มี 4 ขาเหมือนกัน
- ลองคิดซิว่าอะไรบ้างที่มีรูปร่างกลม....
- ตอบ ...พวงมาลัยรถยนต์ พัดลม ไฟจราจร ล้อรถ นาฬิกา ลูกตาดำ ฯลฯ
- บางครั้งเราก็เล่นสมมุติให้แม่เป็นลูก พ่อเป็นลูก แล้วลูกเป็นแม่ ..วันนี้ลูกอยากฟังนิทานเรื่องผีเสื้อกับหมา
- ลูกก็เล่าได้คะ เป็นเรื่องเป็นราวตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียน ขอเพียงแต่พ่อแม่ตั้งใจฟัง แล้วซักถามกระตุ้นว่าเราฟังอยู่นะ ลูกก็สนุก
- พอเข้าโรงเรียนบางครั้งจะเห็นว่าลูกเริ่มถูกสอนให้ชีวิตเป็นกรอบ ..ใบไม้สีเขียว ต้นไม้สีน้ำตาล มีแม่น้ำ ภูเขา
- เราก็พาลูกดูว่าเห็นมั้ยต้นไม้บางต้นมันก็สีแดง ใบบางใบก็สีเหลือง สีน้ำตาล มีได้ตั้งหลายแบบใช่ว่าต้องมีแต่สีเขียว
- สอนหลายอย่างให้ลูกมีสมาธิ เช่น เวลาเห็นลูกเล่นอะไรเพลินๆ จ้องดู สังเกตพินิจพิจารณาก็จะไม่เข้าไปเรียกขัดสมาธิเขา ปล่อยให้เขาดูไป แล้วค่อยถามว่าดูอะไรตอนที่เขาเลิกดูแล้ว
- ลูกเราจะเป็นเด็กที่มาความอดทนสูงมาก ตั้งใจจะทำอะไรต้องทำให้ได้ และให้เสร็จ..ทั้งปั้นบัวลอย ระบายสีปูนปลาสเตอร์ จับแมวอาบน้ำ ..อันหลังเนี่ยไม่ได้สอนค่ะ
- สำคัญทุกครั้งที่ลูกกลับมาจากโรงเรียนหรือกลับจากเล่นกับเพื่อนเราก็จะพูดคุยกันว่าเป็นอย่างไรบ้าง..ทั้งเรื่องดี และไม่ดี เพราะเราเชื่อว่ากับเพื่อนลูกหรือตัวเราจะเล่าทุกอย่างเฮกัน แต่กับพ่อแม่จะเล่าเฉพาะเรื่องที่แม่ไม่ดุ แม่ไม่เครียด ฉะนั้นพอโตขึ้นลูกก็จะปรึกษาเรื่องกลุ้มๆ เรื่องไม่ถูกใจพ่อแม่กับเพื่อน...
- ลูกมีบทบาทต้องเสียสละให้แม่ เท่าเทียมกัน เช่น เมื่อหิวน้ำพร้อมกัน แม่ก็ต้องกินก่อน ลูกมาทีหลังก็กินทีหลังรอแม่ก่อน เพราะพอเราโตขึ้นเห็นแต่ผู้ใหญ่ที่ชอบให้เด็กดูแล เทคแคร์ หามีผู้ใหญ่คนไหนเสียสละให้เด็ก..ไม่มี ...
- การเรียนไม่ได้แข่งกับใคร แต่เป็นการแข่งกับตัวเอง เพื่อนคนไหนเรียนไม่ดีวิชานี่ เขาอาจเก่งวิชาอื่น ก็ช่วยกันสอน ช่วยกันเรียน..เพราะบางที่เธอก็ชอบบ่นว่าเพื่อนที่เรียนช้า
- เวลาเรียนต้องตั้งใจ ไม่ควรคุยกับเพื่อน แล้วเวลาครูเขาปล่อยให้เล่นค่อยเล่นเต็มที่
ส่วนหนึ่งของวิธีเลี้ยงแบบแปลกๆ ที่เราโดนคนรอบข้างวิจารณ์อยู่ว่า เป็นแม่อะไร ปล่อยลูกจัง ตัวแค่นั่นให้ทำอะไรนักหนา แต่เดี๋ยวนี่ก็เริ่มมีหลายเสียงที่เห็นก็นึกเออ!! แฮะ ดีจัง ลูกเราสบายมาก ..ปีนี้ได้ที่ 4 ค่ะ (ขอคุยนิดนึงเป็นที่ 4จากตัวเธอเองเพราะเธอไม่ยอมให้พ่อแม่ติวก่อนสอบ แถมด้วยไม่เห็นอ่านหนังสือก่อนสอบเล้ย เรียนพิเศษก็ไม่เรียน อาศัยเรียนตอนปิดเทอมกับป้าที่กทม.อย่างเดียวค่ะ)
ความเห็น (4)
- อิอิ ทั้งนี้ ทั้งนั้น นั่นก็คือ แม่ต้องมีใจให้กับลูก มีเวลาให้กับลูก
- แล้ว Creative Thinking ก็เกิดขึ้นมาเองแหล่ะเน๊อะ
- แต่ว่า คิดได้พลิกแพลง (นอกกรอบไปไกลโน้น น น ... แน่ะ) มาก มาก เลยนะคะ ... ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อละ
- สรุปแล้วแม่ติ๊งต๊องค่ะ อิ อิ๊
- แต่เลี้ยงลูกสนุกดีนะค่ะ...เป็นเพื่อนกัน
- สวัสดีค่ะ
- เป็นเรื่องดีค่ะ เสริมสร้างความคิด และความผูกพันระหว่างแม่ กะ ลูก
"^_^"
- สวัสดีค่ะคุณ (บ้านของเรา )เราเพิ่งเคยเจอกันแน่เลย ยินดีจังที่แวะมาทักทายค่ะ
- ขอบคุณค่ะ