มะเร็งลำใส้ใหญ่ ระยะที่ ๓
หลังจากผู้เขียนพูดคุยกับหมอถึงกระบวนการรักษา และการตอบสนองต่อการผ่าตัดได้ผลดี หมอก็มั่นใจว่าแม่มีโอกาสดีมากในการรักษาซึ่งหมอบอกมีน้อยรายที่จะรักษาขั้นแรกได้ดีอย่างนี้ ด้วยความลำบากในการเดินทางการอยู่รักษาขั้นที่ ๒ คือการให้คีโมและฉายแสง ด้วยที่โรงพยาบาลศิริราชมีคนไข้มามาก ต้องรอคิวยาวในการรักษาแต่ละครั้งและแม่ฟื้นจากฝ่าตัดเร็วสามารถเดินทางได้หมอจึงส่งตัวแม่มารักษาที่ศูนย์มะเร็งอุบลเพราะก็เป็นกระบวนการรักษาเดียวกัน แต่สิงหนึ่งที่ทำให้แม่ท้อแท้ในบางครั้งก็คือ ขณะที่อยู่ศิริราช แม่จะเห็นคนตายเกือบทุกวันจนรับสภาพไม่ไหว ต้องหาห้องพิเศษอยู่ การตายทั้งเด็กผู้ใหญ่ที่เป็นมะเร็งหลายๆอย่าง เกือบสองเดือนที่ศิริราชคงจะทรมานความรู้สึกแม่มากเพราะบางคนนอนเตียงใกล้กันคุยกันดีอยู่รู้อีกที่ก็เสียชีวิตแล้ว สิ่งเหล่านี้เป็นประเด็นหนึ่งที่ทำให้ผู้ป่วยถดถอยต่อการรักษา
การารักษาด้วยการให้คีโมที่ศูนย์มะเร็งอุบลคุณหมอก็ดูแลแม่อย่างดี การให้คีโมก็เหมือนใช้ปืนไล่ยิงเชื้อมะเร็งที่กระจายไปตามส่วนต่างๆของร่างการ การฉายรังสีก็เป็นการควบคุมมะเร็งในจุดที่เป็นไม่ให้กระจายออกไปจากจุดที่เป็น การให้คีโมของแม่มีผลข้างเคียงบ้าง ในรายที่มีผลข้างเคียงรุนแรงผมร่วงทานอาหารไม่ได้ ฟันมีอาการผิดปกติ น้ำหนักลด แต่แม่ให้คีโมจำนวนครั้งผู้เขียนจำไม่ได้แต่ฉายรังสีประมาณ ๒๕ คร้งเท่าที่จำได้ เมื่อเข้าอยู่ที่ศูนย์มะเร็งอุบลหมอต้องรอดูอาการผู้ป่วยประมาณสองอาทิตย์ เห็นว่าแม่แข็งแรงก็เริ่มกระบวนการรักษา แต่สิ่งที่เห็นที่อุบลก็ไม่ต่างจากศิริราชก็คือมีผู้เสียชีวิตบ่อย แม่ทนสภาพไม่ไหวก็ต้องหาห้องพิเศษให้อยู่ แต่ปัญหาอีกก็คือผู้ป่วยเหงาไม่มีเพื่อนคุยที่เป็นหัวอกเดียวกัน การคุยกับผู้ป่วยด้วยกันดูจะทำให้แม่ทำใจได้ดีขึ้นมาก จากการรักษาที่ศูนย์อุบล แม่อาการดีขึ้นไม่มีผลข้างเคียงมากนักสามารถทานอาหารได้ ไม่เหนื่อย เดินเล่นพูดคุยได้ แตการรักษาขั้นนี้ไม่ได้ทำทุกวัน ต้องรอผู้ป่วยแข็งแรงจึงรักษาด้วยคีโมและฉายแสง จนเกือบจะออกพรรษาแม่ทวงถามว่าจะได้ทำบุญกฐินหรือไม่ปีนี้ ผู้เขียนตั้งใจจะทำเพื่อแม่อยู่แล้วก็รับปากว่าจะทำกับพี่น้องช่วยกันคนละเล็กละน้อย จึงปักสลากจองกฐินที่วัดที่ผู้เขียนบวลช คือวัดระหาร อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งการรักษาที่ศูนย์อุบล แม่อาการดีมากเหมือนคนปกติแล้วแต่ต้องให้คีโมและฉายรังสีอย่างต่อเนื่องจนครบตามที่หมอนัด เสาร์อาทิตจึงกลับมาอยู่บ้านตามปกติ วันจันทร์ก็ไปนอนที่ ศุนย์อุบล จนออกพรรษาแม่ก็มาทำบุญกฐินที่บ้านและถวายกฐินผู้เขียนได้รับองค์กฐิน และเทศนาการรับองค์กฐินด้วยตนเอง สิ่งที่แม่ภาคภูมิใจวันนี้คงไม่ใช่การประสบผลสำเร็จในการทำงานการใช้ชีวิตในสังคม หากแต่การได้เห็นลูกๆได้ทำบุญเป็นผู้สืบทอดพระพุทธศาสนา เป็นเนื้อนาบุญสำหรับแม่ สำหรับครอบครัวชาวบ้านธรรมดา ที่มีความสุขจากการเป็นผู้ให้ที่แม่ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใดเลย
รอยยิ้มและน้ำตาของแม่ทำให้ผู้เขียนเปี่ยมด้วยความหวังว่าแม่จะหายจากโรคร้าย และใช้ชีวิตในสังคมอย่างปกติสุข ด้วยแรงอฐิฐานจิตในบทคาถาชินบัญชร ด้วยกำลังใจ ด้วยความดีงามที่แม่สร้างสมมาทั้งชีวิต อาจเป็นพลังให้แม่หายได้ การทำบุญกฐินเป็นอานิสงค์อันยิ่งใหญ่สำหรับแม่และครอบครัวเมื่อออกพรรษาผู้เขียนลาสิกขาบททำงานตามปกติ แม่ยังรักษาต่อที่ศูนย์อุบลในความดูและของหมออย่างใกล้ชิด แม่ดีขึ้นทุกวันหลังจากเข้ารักษา และเสาร์อาทิตย์กลับมาพักบ้าน ญาติพี่น้องใกล้ ไกล มาถามข่าวพูดคุย ได้กำลังใจทำให้แม่ดูเหมือนจะหายเร็วขึ้นไม่ต้องนอนอยู่กับที่เดินเหินทำงานเบาๆได้ อาการของแม่ดีขึ้นมากจนเกือบจะปกติจนหมอก็แปลกใจ พยาบาลก็ให้กำลังใจดีดูแลแม่อย่างดี และทุกครั้งที่ไปศูนย์อุบล แม่ก็จะมีของติดไม้ติดมือไปทุกครั้งผลไม้ตามฤดูที่มีในบ้านไม่ว่าจะเป็นกล้วย ผัก มะพร้าว ข้าวสาร(ต้องมะลิเท่านั้นเพราะที่บ้านทำนา) ขนไปทุกครั้งที่ไปโรงพยาบาลเพราะผู้เขียนไปส่งแม่ตีห้าให้พี่สาวดูแลต่อพี่ทำงานสอนหนังสือที่โรงเรียนอสัมชัญอุบล จึงพอรู้จักผู้ปกครองเด็กได้เอื้ออารีย์ต่อกันในกระบวนการต่างๆ พอวันศุกร์เย็นพี่ก็มาส่งแม่ที่บ้าน การได้พูดคุยกับลูกหลานเป็นการรักษาทางจิตรอย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้ป่วยมีกำลังใจ การไม่ต้องกังวลกับค่ารักษาก็ทำให้เรารักษาได้เต็มที่ และเป็นประเด็นสำคัญให้แม่ดีขึ้น
การรักษามะเร็งที่ศูนย์อุบล ประมาณ ๔เดือนแม่มีอาการดีขึ้นมากเหมือนคนปกติเพราะไม่แพ้คีโม และการฉายแสงการรักษาครบตามกระบวนการ การตรวจเลือดหาระดับมะเร็งลดลงจนเป็นปกติ และวันที่ดูแม่จะมีความสุขมากที่สุดคือวันที่หมอบอกว่า แม่กลับบ้านได้ หายเป็นปกติแล้ว หมอนัดมาตรวจจุดผ่าตัด ตรวจเลือดทุกสามเดือน
แวตาและรอยยิ้มของแม่ กับสีผมที่แซมดอกเลา ของวัยแม่ ๗๓ ปี(ผมแม่ไม่ค่อยหงอก แม่ไม่เคยใช้แชมพูแต่ใช้น้าซาวข้าวกับใบไม้อะไรก็ไม่รู้มาตำแล้วสระผม) เป็นห้วงเวลาที่แม่มีความสุขมากที่สุดอีกครั้งหนึ่งในชีวิต ลูกหลานทุกคนไปรับแม่ที่โรงพยาบาล คุณหมอพยาบาลก็คงมีความสุขที่ผู้ป่วยที่รักษาหายเป็นปกติ วันนั้นแม่ก็บริจาคให้โรงพยาบาลหลายพันบาทเพราะค่ารักษาเบิกสวัสดิการ แม่กลับมาบ้านลูกทุกคนดีใจมีความสุขและหวังว่าแม่จะไม่เป็นอะไรมากไปกว่านี้(ยังมีต่อ ดูแลแม่อย่างไร ดี อาหารอะไรที่กินแล้วมีผลข้างเคียง และยอดพระคาถาชินบัญชร ที่ผู้เขียนพกติดตัว ตอนจบ)
ความเห็น (10)
- สวัสดีคะ ลุงประจักษ์ รักเด็ก(LD)
- แวะเข้ามาให้กำลังใจคุณลุงประจักษ์ รักเด็ก(LD)
- และยินดีด้วยที่คุณแม่ได้กลับบ้านแล้วคะ
- ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองทุกคนในครอบครัวให้ร่างกายแข็งแรงสุขภาพดีนะคะ
- ขอบคุณคะ
ขอคุณพระคุ้มครองคุณแม่ของคุณนะคะ
ได้ฟังเรื่องของคุณแล้วทำให้ดิฉันมีกำลังใจในการรักษามะเร็งลำไส้ใหญ่ของพี่สาวค่ะ ตอนนี้พี่สาวของดิฉันอยู่ในขั้นตอนการตัดชิ้นเนื้อที่งอกไปตรวจหามะเร็งอยู่ค่ะ ทุกคนในครอบครัวก็เครียดกัน แต่ต้องให้กำลังใจพี่สาวเราต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ อยากได้รับการแนะนำหลาย ๆ อย่างจากคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ
เท่าที่เคยคุยกับคุณหมอเนื้องอกที่ว่าอาจไม่เป็นเนื้อร้ายก็ได้ครับยังไม่ต้องเครียดพยามทำใจครับ เพราะบางอย่างในโลกนี้ล้วนแต่ไม่แน่นอนคนที่ไม่เป็นอะไรต้องให้กำลังใจและอย่าแสดงความอ่อนแอให้คนป่วยเห็นครับ ตอนนี้ก็พยามทานอาหารที่ไม่มีผลต่อลำไส้นะครับเช่นอาหารย่อยยาก อาหารหมักดองหรือรสจัด แต่สิ่งสำคัญที่สุดคืให้ผู้ป่วยมีกำลังใจครับ แต่ตอนนี้เรายังไม่เป็นไรมากก็อย่าเครียดเกินเหตุครับ หากวันเวลานั้นมาถึงก็ต้องหาความรู้วิธีการักษาที่ดีเหมาะสมกับผู้ป่วยหรือสถานพยาบาลที่มีเครื่องมือทันสมัย บางครั้งเราก็ต้องคิดว่านั้นคือบุญกรรมของใครของมันครับ แต่ในบุญกรรมเราต้องทำให้ดีที่สุด เปิดโอกาสให้ตัวเองให้คนรอบข้างได้มีส่วนร่วมพูดคุย อย่างไรก็เป็นกำลังใจนะครับเวลายังมีีอีกยาวครับเพราะเรายังไม่รู้ว่าเราเป็นอย่างที่เราคิดหรือเปล่า ตอนนี้ก็หาความรู้ให้ม่กครับ มีอะไรก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ครับ
ตอนนี้ป่วยเป็นมะเร็งที่มดลูกเมื่อ 2 ปี ที่แล้วผ่าตัดใหญ่ไปแล้วโดยผ่าตัด มดลูก รังไข่ ต่อมน้ำเหลือง
ตอนนี้กลับเจอเนื้องอกอีก 2 ชิ้น และต้องผ่าตัดอีกครั้ง เพิ่งออกจากโรงพยาบาล และหลังผ่าจะต้องให้ คีโม หรือ เคมีบำบัด แต่อยากรู้จังว่าระหว่างให้ คีโม กับการฉายแสง อย่างไหนน่าจะเกิดผลข้างเคียงน้อยที่สุด เพราะหมดค่ารักษาไปแล้วเยอะมาก ครั้งแรกผ่าตัดส่องกล้อง 50,000 บาท ที่โรงพยาบาลกรุงเทพพัทยา ครั้งที่ 2 ผ่าตัดที่ศิริราช เสียค่าใช้จ่ายไป 75,000 บาท ครั้งที่ 3 CT SCAN ไป 12,000 บาท และค่าผ่าตัดอีก 32,000 บาท คุณหมอบอกต้องให้คีโม 6 ครั้ง ครั้งละ 30,000 บาท เป็นเงินประมาณ 180,000 บาท ใกล้จะให้คีโมวันที่ 19 ตุลาคม นี้แล้ว แต่ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าเราพร้อมจะไปไหม
แต่พยายามให้กำลังใจตัวเองเสมอ เพราะ คนเราไม่สามารถรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้น และชอบที่จะมองคนที่เขาแย่กว่าเราจะได้คิดว่าทุกของเราช่างน้องนิดกว่าคนที่เขาไม่สามารถ เดิน และมองเห็นได้เสียอีก
-ขอเป็นกำลังใจนะครับ เท่าที่ฟังคุณน้องก้อมีความเข้าใจขั้นตอนการรักษาดี อย่างไรก็ไม่ต้องคิดมากทำใจให้สงบมองเห็นทางที่ดีงาม
หมอคงเลือกวิธีที่ดีที่สุดแล้วสำหรับการรักษา ค่าใช้จ่ายก็มากเป็นธรรมดา หากเราสามารถรักษาได้ด้วยเงินตัวเองก็ไม่เป็นปัญหา แต่ผมก็ไม่รู้ว่า ๓๐ บาทครอบคลุมโรคนี้หรือเปล่าถ้างัยลองปรึกษาทางโรงพยาบาลดูนะครับน่าจะมีทางออกที่ดีได้ อย่าหยุดการรักษานะครับ เป็นขั้นตอนกรรักษาตามแนวทางของหมอก็ต้องทำอย่างต่อเนื่อง ไม่งั้นทั้งหมดก็เสียเวลาเปล่า ถ้างัยคุยกะหมอนะครับมีความน่าจะให้คำแนะนำเรื่องเงินได้ ขอเพียงต้องให้กำลังใจตัวเองนะครับ มีอะไรที่พอช่วยได้ปรึกษาหารือกันก็เป็นกำลังใจครับ
คุณแม่ป่วยเป็นมะเร็งละไส้ใหญ่ค่ะ เคยผ่าตัด ฉายแสง ให้คีโมมาหมดแล้ว รักษาที่ศิริราชค่ะ
แต่ตอนนี้กลับมาเจออีก ทำให้ต้องเปิดหน้าท้อง แต่เนื่องจากคุณแม่ผอมมากๆๆ คุณหมอจึงไม่สามารให้คีโมได้อีก
ต้องรักษาตามอาการไป ตอนนี้อาการที่มีคือมีการท้องอืดและขับถ่ายไม่ปกติ พยายามให้ทานอาหารที่ดีต่อระบบขับถ่ายแต่ไม่ช่วย
อะไรเท่าไหร่ค่ะ ตอนนี้คุณแม่เครียดมากๆๆ ตัวเราก็เครียดไปด้วย ไม่ทราบว่าคุณลุงมีอาหารที่เหมาะกับผู้ป่วยมะเร็งสำไส้หรือการ
ดูแลพิเศษต่างๆมั๊ยค่ะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
บางทีจะว่าโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้นะครับกับการเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ แต่คงโชคดีบ้างที่ไม่ใช่จุดสำคัญและรักษาได้แม่ผมจากปี ๔๓ ถึงปัจุจบัน(๘๔ ปี)ยังแข็งแรงดีทำงานได้ปกติแต่ทุกปีจะพาไปตรวจสุขภาพ ดูแลอย่างต่อเนื่องเท่าที่ดูได้นะครับตอนนี้มีแค่ท้องเสียบ้าง ไม่บ่อยเท่าไรเป็นไปตามอาการโรค โชคดีครับแม่ผมไม่มีงอกเพิ่ม ผลเลือดปกติดี กินได้นอนหลับ แต่จะเสริมอาหารที่มีคุณค่าอาหารสูง เช่น แบรนด์ต่างๆ กินสมำเสมอ บางที่หมอก็จะให้เลือด เพราะแม่กินอาหารแบบระมัดระวังเพราะเป็นเบาหวานและความดันด้วย
สำหรับอาหารที่รับประทานแม่จะเลี่ยงอาหารที่เป็นพวกหมักดอง กินผักปลาครับเป็นส่วนใหญ่ พวกเห็ดต่างๆถ้างดได้ก็งดนะครับ
ที่สำคัญที่สุดนะครับมีโอกาสพาแม่ไปทำบุญ ทำใจให้สบาย ก็สังขารให้เป็นไปตามกรรม เราต่างหากครับที่ต้องดูแลทำให้พ่อแม่สบายใจไม่สร้างปัญหาเพิ่ม ไม่ว่าจะเป็นค่ารักษา อื่นๆ ลูกๆช่วยกันให้กำลังใจนะครับดียิ่งกว่ายาแพงๆนะครับ เป็นกำลัใจนะครับ ผมอาจโชดดีอย่างที่ลูกๆ ช่วยเหลือให้กำลังพ่อแม่ดีและอยู่ใกล้ชิดกัน ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรครับก็ชาวไร่ชาวนาธรรมดาครับ แต่ชีวิตที่แม่เหลืออยู่ก็ช่วยกันประคับประคองให้ดีที่สุด ช่วยกันดูแลครับแม่สร้างเรามาในทุกด้านเราทำอะไรให้แม่ได้ก็ทำครับเวลาเหลือน้อยเต็มที คิดในเชิงธรรมสูงๆนะครับแล้วชีวิตจะมีความสุขแม้จะไม่มีเงินทอง เอาใจช่วยครับขอให้หายไวๆ ท้องอืดก็เกี่ยวกับอาหาร หรือลำไส้เสื่อมตามสภาพอายุครับ อาหารอะไรที่ทานแล้วอืดก็งดครับสังเกตดู เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจครับ เอาทางพร ะเข้าข่ม ชีวิตเป็นตามกรรม ทำบุญเยอะๆครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคับ วันนี้เอาการรักษามะเร็งมาให้อ่านกันเป็นความรู้และอาจเป็นทางเลือกในการรักษา
การใช้คอมพิวเตอร์เพื่อศึกษากลไกลโปรตีนชีวะโมเลกุล โดยมุ่งเป้าสำหรับการรัษามะเร็ง
โมเลกุลามอเตอร์บันทึกการทำงานที่สำคัญในเซลล์และรวมตัวกันเป็นพื้นฐานของกระบวนการทางชีวภาพที่สำคัญหลายอย่าง
จุดเด่นของโมเลกุลามอเตอร์คือความสามารถในการเปลี่ยนพลังงานจากเอทีพีในขณะที่ทำปฏิกิริยาย่อยสลาย
มอเตอร์เหล่านี้มีความสามารถที่จะผูกและย้ายไปตามสายใยโปรตีนโครงสร้างของเซลล์
การวิเคราะห์โปรตีนเปิดเผยพื้นที่สำคัญที่โปรตีนเล่านี้ทำงานและสามารถนำมาใช้สำหรับการออกแบบยาโดยกำหนดเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยโปรตีนเหล่านี้ได้มีการคำนวณอย่างดีจากการใช้คอมพิวเตอร์คำนวณการสร้างแบบจำลอง และจำลองการศึกษาปฏิสัมพันธ์พลังงานที่มีศักยภาพของแต่ละโปรตีนมอเตอร์
การทำงานร่วมกันของพลังงานที่มีศักยภาพและพลังงานเวนเดอร์ วอลส์(Vander Waals) พบว่าทุกโปรตีนมอเตอร์เป็นnegative การวิเคราะห์ที่อธิบายไว้ในบทความนนี้ชี้ให้เห็นว่าคุณสมบัติต่างๆของมอเตอร์โมเลกุลและให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของสารเคมีเหล่านี้ในความผิดปกติต่างๆของร่างกาย
โมเลกุลามอเตอร์เกี่ยวข้องในการแบ่งตัวของเซลล์สามารถกำหนดเป้าหมายที่จะใช้ในการกำหนดเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยยารักษามะเร็ง
มีอาการผิดปกติท้องผูก สามสีวันถ่ายที ช่วงหลังถ่ายมีเลือดปน เห็นแล้วตกใจมาก เลยไปหาหมอ ตรวจ เจาะเลือด/เอกสเร. แล้วหมอนัดนำอุจระไปตรวจอีก1หนึ่งสัปดาห์ตอนนี้เครียดมาก