หนังสือธารน้ำใจ

ธารน้ำใจจากบริษัทสำนักพิมพ์แจ่มใส

หนังสือผู้ให้ด้วยน้ำใจที่แบ่งปัน

 

บนดอยสูงอีกฝากฝั่งแห่งความฝัน

 เด็กน้อยที่เฝ้าคอยด้วยความหวัง

 ทุกครั้งที่ผมเฝ้ามองสิ่งต่างๆรอบกายและมองดูอนาคตของชาติในห้องสมุดบนดอยที่ผมอยู่มานาน(มากที่สุด)  มีเรื่องราวที่ซ่อนเร้นให้ค้นหาไปกับกาลเวลาที่เปลี่ยนแปลง  มีบางครั้งที่           ครูบรรณารักษ์อย่างผมได้เห็นและพบเจอบ่อยๆ คือการทำลาย นั่นก็คือ การฉีกหนังสือ

สิ่งที่ให้ความรู้กับเรา หนังสือถือเป็นสิ่งที่ผมรักมากไม่รู้ว่าเพราะเราผูกพันกับมันหรือเราเห็นมันมาตั้งแต่เด็ก และต้องการที่จะอ่าน มีคนเคยบอกผมว่า ถ้าเราอยากอ่านหนังสือเราต้องมีความกระหาย 

คิดไปก็คงเหมือนกับเวลาที่เราหิวน้ำ เมื่อเราได้ดื่มน้ำเราก็จะรู้สึกสดชื่น ถ้าเราทุกคนอยากอ่านหนังสือเหมือนกับเวลาที่เราหิวน้ำก็คงจะดีนะครับ  หากเปรียบหนังสือเป็นน้ำ  คงไม่มีใคร ที่จะใจร้ายทำลายหนังสือได้นะ  คงจะมีคนได้เห็นคุณค่าของมันและอยากที่จะเก็บมันไว้ตลอดไป

                เคยมีนักเรียนของผมคนหนึ่งนะครับ เขาเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่ง  ผมมีโอกาสได้พูดคุยกับเขา เขาเล่าให้ผมฟังว่า ที่บ้านของเขายากจนมาก เขาเกิดมาในครอบครัวที่ไม่เคยมีความพร้อม แม้ปัจจุบันนี้ (ผมไม่รู้นะ) เขาบอกผมว่าเขาไม่มีแม้หนังสือที่อ่าน เขาไม่เคยมีเงินไปซื้อหนังสือทีละ 4-5 พันบาทเหมือนผม  เขาบอกว่าทุกครั้งที่เขาอยากได้หนังสือหรือเขาอยากที่จะอ่านหนังสือ เขาจะไปที่ร้านขายของเก่าเล็กๆ ท้ายหมู่บ้าน กับเพื่อน อีก 2 คนที่สนิท เขาจะมีความสุขมากที่เขาได้อยู่ท่ามกลางกองหนังสือที่ใหญ่โตที่คนรวยๆ หลายคนทำอย่างเขาไม่ได้ เขาจะค้นหาหนังสือที่เขาอยากอ่าน แม้ไม่จะอยู่ในสภาพที่คนอื่นไม่ต้องการ แต่มันเป็นความภูมิใจของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ซึ่งแลกกับเงินไม่กี่บาท  ซึ่งปัจจุบันนี้เขามีหนังสือที่บ้านเยอะมาก และเขาก็บอกผมว่าถ้าวันหนึ่งเขามีชีวิตที่ดี เขาจะสร้างห้องสมุดบ้านฉัน ให้คนในหมู่บ้านของเขามานั่งอ่านหนังสือ ให้เด็กตัวเล็กๆที่ไม่เคยมีหนังสืออ่านได้อ่านเหมือนกับที่เขาได้อ่าน

                ผมไม่รู้นะครับว่าทุกคนมีความคิดเหมือนผมหรือเปล่าที่ว่า  การให้ย่อมดีกว่าการเก็บเสมอ

และผมก็ต้องขอขอบพระคุณ บริษัท แจ่มใสพับลิชชิ่ง ที่ได้มอบหนังสือ จำนวน 1,440 เล่ม ให้กับเด็กตัวน้อย ขอบพระคุณ ครับ