การพัฒนาตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง คือ
การพัฒนาที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของทางสายกลาง และความไม่ประมาท
โดยคำนึงถึงความพอประมาณ ความมีเหตุผล การสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว
ตลอดจนใช้ความรู้ความรอบคอบและคุณธรรมประกอบการวางแผน การตัดสินใจ
และการกระทำ
ในส่วนของวัตุประสงค์ในยุทธศาสตร์ ที่
1 นั้น
ควรมีการนำเศรษฐกิจพอเพียงมาเป็นกรอบของการวางวัตถุประสงค์เพราะจะทำให้ยุทธศาสตร์สามารถพัฒนามหาวิทยาลัยไปอย่างสมดุลและยั่งยืน
พร้อมรับต่อการเปลี่ยนแปลงทุกด้าน
ผลที่ตามมาคือยุทธศาสตร์นี้จะครอบคลุมและใช้ได้ระยะยาวซึ่งจะช่วยลดค่าใช้จ่ายในการที่ต้องเปลี่ยนยุทธศาสตร์ตามการเปลี่ยนแปลงของบุคลากรและเทคโนโลยีที่เปลี่ยนไปทุกวัน
เช่น การพัฒนาอาจารย์
นักวิจัยและบุคลากรของมหาวิทยาลัยอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง
เพื่อให้เป็นผู้รู้ ICT และรู้สารสนเทศ สามารถใช้ ICT
อย่างมีคุณธรรมและจริยธรรมเพื่อประโยชน์ในการแสวงหาความรู้ด้วยตนเองและสร้างองค์ความรู้สู่สังคมในยุทธศาสตร์ที่
1 ควรจะเพิ่มการสร้างความร่วมมือระหว่างอาจารย์
นักวิจัยและนักศึกษาในการประยุกต์ความรู้ด้าน ICT
ที่มีอยู่ของตนเองเพื่อนำมาใช้พัฒนาอย่างเต็มประสิทธิภาพ
ในส่วนของเป้าหมาย
นั้นควรจะกระจายความรู้ทางด้าน ICT
ไปยังทุกสาขาวิชาเพื่อเพิ่มองค์ความรู้และมุมมองในการพัฒนาทางด้าน ICT
ของมหาวิทยาลัย ซึ่งถ้าจะจัดหาบุคลากรทางด้าน ICT
เพิ่มมากขึ้นให้สอดคล้องกับความต้องการแล้ว
จำนวนบุคลากรเท่าไหร่จึงจะพอกับความต้องการ ?
คำตอบคือไม่พอเพราะเราต้องหาคนมาให้เท่ากับเทคโนโลยี(“เท่า”
ในที่นี้หมายถึงมีความรู้ในเรื่องเทคโนโลยีนั้นๆ)
ซึ่งไม่ใช่เท่ากับความต้องการบุคลากรที่แท้จริง
ซึ่งในเป้าหมายก็มีการฝึกอบรมอยู่แล้วแต่การฝึกอบรมนั้นจะเป็นการฝึกอบรมในแนวทางการปฏิบัติงานเสียมากกว่าจึงควรที่จะศึกษาในแนวทางของการพัฒนาของบุคลากรที่มีอยู่ด้วยเพื่อใช้ทรัพยากรของตนเองที่มีอยู่อย่างเต็มประสิทธิภาพ
ในส่วนของแผนงานการพัฒนาบุคลากร
การพัฒนาโดยการอบรมบุคลากรที่มีอยู่เป็นสิ่งที่ดีทำให้พัฒนาไปบนพื้นฐานของตนเองอย่างมั่นคง
แต่การตั้งกองทุนเพื่อการพัฒนานั้นต้องมีความรอบคอบและคุณธรรม คือ
รอบคอบในการใช้จ่ายเงินทุนและคุณธรรมในการที่จะให้ทุนต่อบุคลากร
ไม่ใช้เส้นสาย และไม่ทุจริตต่อกองทุน
เพื่อให้บุคลากรที่มีความตั้งใจจริงสามารถพัฒนาตนเองให้ก้าวหน้าและช่วยพัฒนาด้าน
ICT ของมหาวิทยาลัยให้ก้าวหน้าอย่างมั่นคง
ในส่วนของแผนงานการพัฒนาระบบการอบรมแบบออนไลน์
การจัดทำหลักสูตรการฝึกอบรมควรจะให้บุคลากรที่เกี่ยวข้องทั้งหมดในส่วนต่างๆ
ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำหลักสูตรเพราะจะเป็นผู้ที่รู้ถึงปัญหาดีที่สุด
ไม่ใช่ผู้บริหารเป็นผู้กำหนด
ถ้าหากเป็นโครงการที่กำหนดหลักสูตรโดยผู้บริหารแล้วอาจจะทำให้การอบรมไม่ตรงกับความต้องการและสภาพของปัญหา
ทำให้เสียค่าใช้จ่ายโดยเปล่าประโยชน์และบุคลากรก็จะเบื่อหน่ายต่อการทำงานและการฝึกอบรมซึ่งอาจจะเป็นสาเหตุให้สูญเสียทรัพยากรบุคคลต่อไปได้
ในส่วนของแผนงานการสรรหาอาจารย์และบุคลากรด้าน
ICT
จากการที่ได้เสนอไปแล้วในส่วนของวัตถุประสงค์ คือ
สร้างความร่วมมือระหว่างอาจารย์ นักวิจัย และนักศึกษา
ในการประยุกต์ความรู้ด้าน ICT มาใช้พัฒนาอย่างเต็มประสิทธิภาพนั้น
จะทำให้นักศึกษาในมหาวิทยาลัยเกิดทักษะความรู้และประสบการณ์ซึ่งจะทำให้พวกเขากลายเป็นทรัพยากรที่สำคัญในการพัฒนาด้าน
ICT ของมหาวิทยาลัย
โดยในขณะที่พวกเขาศึกษาอยู่หรือแม้แต่เวลาที่พวกเขาสำเร็จการศึกษาออกไป
พวกเขาอาจจะกลับมาเป็นบุคลากรของมหาวิทยาลัยที่รู้ถึงสภาพการณ์ของ ICT
ที่เป็นอยู่และรู้ทิศทางของการพัฒนาว่าควรจะพัฒนาไปในทิศทางใด
และที่สำคัญควรจะมีการเก็บความรู้ต่าง ๆ ที่นักศึกษาหรือบุคลากรต่าง ๆ
รู้เอาไว้กับมหาวิทยาลัยเพื่อให้นักศึกษาหรือบุคลากรใหม่รุ่นต่อไปได้ศึกษาและพัฒนาต่อยอดความรู้ต่อไป
โดยเมื่อนักศึกษาหรือบุคลากรออกไปจากมหาวิทยาลัยความรู้ก็จะยังคงอยู่กับมหาวิทยาลัยต่อไป
โดยการลงทุนด้านการวางระบบจัดเก็บองค์ความรู้เพียงครั้งเดียว
ซึ่งจะทำให้มหาวิทยาลัยเป็นที่รวมองค์ความรู้และยืนอยู่บนฐานของตนเองอย่างมั่นคงและยั่งยืน
ในส่วนของแผนงานการสร้างความเข้มแข็งให้แก่อาจารย์และบุคลากรด้าน
ICT
การสร้างเครือข่ายความร่วมมือเป็นการสร้างความเข้มแข็ง
เพราะเป็นการสืบทอดภูมิปัญญา แลกเปลี่ยนความรู้และเทคโนโลยี
โดยมีสำนักคอมพิวเตอร์เป็นแกนนำในการรวบรวมความรู้เหล่านี้เอาไว้
และบริหารจัดการอย่างเป็นระบบเพื่อนำความรู้เหล่านี้ไปแลกเปลี่ยนและพัฒนาร่วมกับมหาวิทยาลัยทางด้าน
ICT อื่น ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
สรุป คือ
การพัฒนาควรจะพัฒนาไปบนฐานของตนเองโดยใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างเต็มประสิทธิภาพ
และถ่ายทอดความรู้ไปสู่ทุกสาขาวิชาเพื่อให้ทุกคนมีส่วนร่วมและร่วมมือกันพัฒนาไปอย่างสม่ำเสมอ
โดยจะต้องมีการเก็บองค์ความรู้ที่ได้เอาไว้กับมหาวิทยาลัยเพื่อผลิตคนรุ่นใหม่และต่อยอดความรู้ต่อไป
และจะต้องมีการบริหารจัดการอย่างรอบคอบและมีคุณธรรม สุดท้าย
จะต้องมีการถ่ายทอดและแลกเปลี่ยนความรู้เพื่อสร้างเครือข่ายความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยอื่น
ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วย
สิ่งเหล่านี้มีส่วนสำคัญต่อการพัฒนามหาวิทยาลัยทางด้าน ICT
เพื่อให้เกิดความพอเพียง มั่นคง และยั่งยืนตลอดไป
Reference : - http://www.northernstudy.org/philosophy.html
- แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
พ.ศ. 2547 – 2549