สวัสดีครับ...
เกิดความเข้าใจ จากความคิดอย่างหนึ่งที่ตามมา หลังเรื่องราวเหตุการณ์บางอย่าง
เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วทำให้เราได้เห็นอาการของจิต... คือสุข ทุกข์ เฉย ตามมา..
การสัมผัสกับผู้คน สิ่งของ เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นจาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ นั้น...
มักจะเกิดการปรุงแต่งเกิดขึ้น เกิดเวทนาตามมา และเกิดสติและตัวรู้ที่เข้าไปตามสภาะวะเหล่านั้น...
บางครั้งทุกข์ ตั้งแต่ทุกข์น้อย..ปานกลาง หรือมาก จนถึงมากสุดๆ
บางครั้งสุข...บางครั้งเฉยๆ..
โดยธรรมดาทั่วไปของคนเรา และผมเองเมื่อก่อนนี้ เรามักต้องการหรืออยาก ที่จะได้รับรู้ สัมผัส แต่เรื่องราวดีๆ เรื่องราวที่ได้สัมผัสแล้วเกิดความสุข ความพอใจ...
และพยามหลีกเลี่ยงเรื่องราวความทุกข์ หรือเมื่อพบก็ไม่รู้ที่จะหนี่ เอาใจออกมา หรือวางใจอย่างไรต่อเรื่องที่ทำให้เกิดทุกข์....
วันนี้ผมรู้สึกว่าเรื่องราวต่างๆที่เราได้สัมผัส ...
- ไม่ว่าจะเป็นคนดี คนไม่ดี (ที่เราตัดสิน) ดีมาก ดีน้อย หรือไม่ดีมากๆ
- ไม่ว่าจะเป็นเสียงที่ดี เสียงที่ไม่ดี
- ไม่ว่าจะเป็นสัมผัสทางกายที่ดี ทางกายที่ไม่ดี(ร้อน-เย็น หยาบ)
- ไม่ว่าจะเป็นความคิดดี ความคิดที่ไม่ดี..
- ไม่ว่าจะเป็นภาพที่ดี..หรือภาพที่ไม่ดี...
ว่าเมื่อสัมผัสแล้ว...
ใจเราเป็นอย่างไร
ดีแล้วหรือยัง...เย็น สงบแล้วหรือยัง..เข้าใจ
เชื่อมโยงได้หรือยัง และที่สุดคือเกิดปัญญา
อ่านแล้ว ได้ปัญญาไปด้วยค่ะ
ส่วนใหญ่ของตัวเอง มักจะได้ปัญญาจากการคิด การตรึกตรองของตัวเอง และเสริมด้วยการนั่งสามธิค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ Sasinanda
ขอบพระคุณครับ..^_^...
ปัญญา..การรู้จริง รู้เท่าทัน รู้แจ้งแทงตลอด...
เป็นสิ่งที่นักปฏิบัติที่เริ่มต้นเช่นผมเองก็มุ่งหวังครับ...
แต่ตอนนี้นาน...จะเกิดบ้างครับ อาจจะช้าตามสภาวะของจิตผมเองที่ยังต้องปฏิบัติ ฝึกฝนอีกมากๆ ครับ
สวัสดีค่ะ.คุณหมอ คุณหมอสบายดีมั๊ยคะ..ไม่ค่อยได้ทักทายกันเลย.. อ่านบันทึกแล้วก็ได้แง่คิดชีวิตตัวเองดีค่ะ..เป็นมุมสะท้อนที่ดีมากๆ
ขอให้คุณหมอและครอบครัวมีความสุขนะคะ..
ขอบคุณค่ะ..