ข้างหน้าทางตัน... นะพ่อ
พ่อ! ข้างหน้าทางตันไหมค่ะ
ทำไมลูกคิดว่าเป็นทางตันล๊ะ
ก็มองไปแล้ว ถนนมันแคบเข้าเรื่อย ๆ
การมองไปข้างหน้าก็ต้องเผื่อความคลาดเคลื่อนไว้บ้างนะ
คลาดเคลื่อนจากที่เราเห็นนี่เหรอ
ใช่แล้ว ยังมีหลายอย่างที่คลาดเคลื่อนได้ จากการได้ยิน การฟังเขาบอก
การจับต้องดู การชิม หรือการดม ล้วนคลาดเคลื่อนได้ เช่นชิมทีนึงว่าเค็ม พอชิมอีกทีว่าพอดีแล้ว
อย่างถนนเส้นนี้ที่ลูกมองเห็น มันคลาดเคลื่อนจากตัวเรา ไม่ใช่ตัวถนน
หากพ่อจะบอกว่าพ่อก็สงสัยว่าจะเป็นทางตัน พ่อจะบอกว่าเพราะพ่อไม่เห็นเส้นกลางถนน และไม่เห็นป้ายบอกอะไรอีกเลยตั้งแต่เจอป้ายบอกว่าเป็นทางไปที่พัก ลูกจะเข้าใจเรื่องนี้อย่างไร...?
ความเห็น (15)
สวัสดีครับคุณชายขอบ
พ่อก็บอกแนะนำลูกได้แค่นั้นแหละ...เพราะชีวิตลูกเป็นของลูก
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
ยินดีครับที่ได้รับเกียรติแวะมาเยี่ยมบันทึกน้อย ๆ บันทึกนี้ เขียนเพราะเห็นภาพตาม คห.ท่านนะครับ จริง ๆ แล้ว เราทำได้แค่นั้นจริง ๆ ไม่เพียงแต่กับลูกหรอกครับ ใคร ๆ ที่เราหวังดีด้วยเราก็ทำได้แค่นั้นจริง ๆ ครับ เพราะทุกชีวิตมีชิวิตเป็นของตนเองหมดเลย "กระบวนการคิด" จึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะทำให้เขาตั้งหลักเองได้ ผมชอบทำให้คนอื่นเกิดกระบวนการคิดเอาเองครับ
ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนกันครับ
การสอนให้เกิดกระบวนการคิดเองก็ดีอยู่นะคะ แต่บางครั้งความคิดก็อาจผิดพลาดได้เหมือนกัน ดังนั้นก็ต้องรีบอธิบายในสิ่งที่ถูกต้องเพื่อให้ผิดพลาดน้อยที่สุดนะคะ
- มาดูว่ามีทางตันไหม
- ฮ่าๆๆ
- ในชีวิตถึงจะเรียนไม่เก่งก็ไม่เคยพบทางตันครับ
- แต่คิดถึงน้องเด็ม จังหู
น้องไก่ครับ
หากเรารับบอกว่าอะไรคิดผิด อะไรคิดถูก ก็เหมือนไปครอบความคิดเขานะสิครับ คิด ๆ ให้มาก ๆ ก่อน ถูกหรือผิดอาจจะไม่ใช่สิ่งสำคัญไม่ต้องกลัวที่จะคิดครับ
อาจารย์พี่ขจิตครับ
น้องเดมตอนนี้ปิดเทอม กำลังสนุกแต่เห็นบอกว่าจะขึ้น ป.5 แล้วภาษา Eng จะไม่ค่อยรู้เรื่องเลย
- เปรียบดัง มาณพน้อย คลาไคล
- หลงมรรคาลัย มาพบผู้หลง หลงถาม
- ผู้หลง หลงซ้ำ แสดงความ
-
ทั้งสอง เลยเพี้ยน ภิญโญ
.......(จำเค้ามา).........
เจริญพร
หลวงพี่ครับ
อ่านบทกลอนนี้แล้วขำ ๆ ยังไงไม่ทราบ หรือสงสัยเพี้ยนแล้วจริง...นะเรา
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ทำไมไม่เป็นอย่างนี้ ทุกอย่างมีเหตุผลและคำตอบในตัวเองเสมอ เห็นด้วยกับพี่ชายขอบค่ะ ที่ต้องรู้จักกระบวนการคิดและคิดอย่างมีเหตุผล เป็นระบบ จะช่วยลดความคลาดเคลื่อนลงได้
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับน้องแสงตะววัน
น้องแสงตะวันครับ
กระบวนการคิดนี่แหละที่เป็นกุญแจไขทางออกที่ดีเสมอ ฉะนั้นเราจึงต้องระงับอารมณ์ที่จะบั่นทอนการคิดดี ๆ นะครับ
เป็นวิธีการสอนที่ทำให้เรารู้จักคิด
รู้จักใช้เหตุผลในการใช้ชีวิตต่างๆด้วยตัวเอง
สวัสดีครับน้องเอก
ขอบคุณครับที่ ลปรร.และ confirm นะครับ
สวัสดีค่ะ คุณชายขอบ
ภาพนี้งามมากนะคะ ...
... เพราะชีวิตคือการเดินทาง ...
จุดหมายปลายทาง ใช่สำคัญไม่
... แต่การเรียนรู้ระหว่างการเดินทางคือหัวใจ
ตอบโจทย์ได้ แล้วแต่ใครจะมองกี่มุม ..
ชอบภาพประมาณนี้ มากๆ ค่ะ
ขอบคุณภาพงามๆ และข้อคิดค่ะ
บทความดีมากเลยค่ะ