ขอบคุณ ขอโทษ และคิดถึง
ขึ้นต้นมาด้วยคำสามคำนี้ สาเหตุไม่มีอะไรลึกซึ้งมากมายนักหรอกค่ะ ช่วงนี้ได้พบเจอกับเหตุการณ์ที่หลากหลายที่ให้เราได้เรียนรู้ตัวตนของมนุษย์แต่ละคนมากหน่อย ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวมีคำสองคำแรกเข้ามาเกี่ยวข้องค่อนข้างมาก
คุณผู้อ่านเคยลองนับไหมคะว่าในวันหนึ่งๆ พูดคำว่า "ขอบคุณและขอโทษ" บ่อยสักแค่ไหน โดยส่วนตัวผู้เขียนแล้วเห็นว่าคำสองคำนี้เป็นตัววัดอะไรได้มากมายหลายอย่างในตัวมนุษย์เลยค่ะ ไม่ว่าความรู้สึกในตัวตนของเรา วัดเรื่องการเรียนรู้ที่จะพัฒนาตนเอง วัดเรื่องอัตตาในคนแต่ละคน
"ขอบคุณ" คำนี้มักจะมาเมื่อเรารู้สึกดีๆกับใครสักคนที่เขาคนนั้นได้ทำอะไรให้กับเรา และเรารับรู้สิ่งดีๆนั้นได้
ส่วนคำว่า"ขอโทษ" มักจะเกิดขึ้นเมื่อเรารู้สึกว่าได้กระทำบางสิ่งบางอย่างผิดหรือไม่เหมาะสมต่อใครคนใดคนหนึ่ง
แล้วคำสองคำนี้เกี่ยวยังไงกับอารมณ์และความรู้สึกของมนุษย์ ลองคิดดูนะคะ ถ้าวันหนึ่งๆเราเกิดรู้สึก "ขอบคุณ"กับสิ่งต่างๆมากมาย บอกได้อย่างหนึ่งเลยว่าคนๆนั้นต้องมองโลกนี้ในแง่บวกมากกว่าลบ เพราะการจะรู้สึกขอบคุณอะไรได้ความรู้สึกถ่อมตนและอ่อนน้อมย่อมมีอยู่ในใจแน่ๆ เช่น ลูกน้องทำงานให้นายซึ่งถ้านายคนนั้นเห็นว่าเป็นหน้าที่ของลูกน้องอยู่แล้วความรู้สึกขอบคุณดังกล่าวย่อมไม่เกิดขึ้น แต่ถ้ามีนายอีกคนที่มีความรู้สึกที่เรียกว่า "ขั้นกว่า" คือคิดบวกว่า เออเรานี้โชคดีจังเนอะมีลูกน้องที่น่ารัก สั่งงานอะไรก็ทำมาให้ เห็นไหมคะนอกจากจะขอบคุณลูกน้อง และยังรู้จักขอบคุณโชคชะตาตัวเองด้วย (นัดเดียวได้นกสองตัวเลยค่ะ) นอกจากนี้ยังน่าจะมีความละเอียดละเมียดละมัยในอารมณ์ถึงขั้นทีเดียว แต่ถ้าเราคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเกิดโดยหน้าที่หรือต้องเกิด ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว นอกจากคำว่าขอบคุณจะไม่เกิดแล้ว อาจยังมีการกล่าวโทษในสิ่งที่เกิดขึ้นอีกต่างหาก เช่น ภรรยาไปเที่ยวเห็นเสื้อสวยก็เลยซื้อเสื้อมาฝากสามีสุดที่รัก แต่บังเอิญว่าเสื้อมันคับไปนิดหน่อย สามีบางท่านแทนที่จะรู้สึกขอบคุณที่ภรรยาไปไหนมาไหนยังนึกถึง กลับดุภรรยา "อยู่กันมากี่ปีซื้อเสือแค่นี้ก็กะไซส์ไม่ถูก" (เฮ้อ อุตส่าห์คิดถึงมันดูมันทำ 555)
ส่วนคำว่า"ขอโทษ" บอกอะไรได้บ้างเหรอคะ ก็น่าจะบอกถึงอัตตาในตัวตนของแต่ละคนว่าสามารถยอมรับความผิดพลาดของตัวเองได้มากน้อยแค่ไหน ที่เห็นทะเลาะรบราฆ่าฟันกันอยู่ทุกวันนี้ก็น่าจะเกิดจากคิดว่าตัวเองไม่ผิดนี่แหละค่ะ ผู้เขียนเองก็ตั้งข้อสงสัยนะคะว่าทำไมคนเราจึงกลัวที่ตนเองจะต้องเป็นคนผิดกันนักหนา ปากก็บอกว่า " Nobody Perfect" แต่เกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมาแม้เรื่องจะเล็กน้อยก็ดูเหมือนจะรับไม่ได้ว่าตัวเองเป็นคนผิด ถ้าจะยอมรับผิดก็ขอเป็น "ฉันก็ผิดละนะ แต่เธอก็มีส่วนผิด" (เออ ชอบโยนและแชร์ความผิด แต่ความชอบขอรับเต็มๆ 555) จากกรณีซื้อเสื้อข้างบน ภรรยาได้ยินสามีต่อว่าดังนั้น ก็เลยกล่าวขอโทษ "พ่อจ๋าแม่ขอโทษ แม่ผิดเอง ผิดที่เลือกเอาพ่อมาเป็นสามี (แล้วสงครามขนาดย่อมก็เกิดขึ้นทันที555!)
ส่วนคำสุดท้ายซึ่งดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับสองคำข้างต้นนัก ซึ่งจริงๆแล้วก็..ไม่เกี่ยว (ฮา) ไม่มีอะไรมากค่ะนอกจากพอดีช่วงนี้ฟังเพลง "มีแต่คิดถึง" ของพี่เบิร์ดบ่อยไปหน่อย เนื้อเพลงเค้าขึ้นต้นว่า
"เหม่อมองไกลไปถึงดาว
ที่เคยจองเป็นดาวของเรา
ก็ยังคงอยู่ที่เดิมให้พบเจอ
อยู่ตรงนี้มองเห็นดาว
และดวงดาวก็มองเห็นเธอ
อย่างน้อยเราอยู่ใต้ดาวดวงเก่าเดียวกัน...."
ก็เลยลองคิดเล่นๆ (มันคิดเล่นๆอีกแล้วค่ะท่านผู้อ่าน ดูเหมือนว่าชีวิตนี้มันไม่เคยคิดอะไรจริงๆซะที 555)ว่า ถ้าเราคิดถึงใครแล้วแหงนหน้าขึ้นฟ้าไปมองหาดาวสักดวงโดยคิดว่าเค้าคนนั้นจะมามองดาวดวงเดียวกัน แล้วก็คิดเหมือนกันกับเราคือ "คิดถึง" โอกาสที่จะเป็นไปได้คงยากมากหรือเท่ากับศูนย์หากไม่ตกลงเลือกเอาดาวสักดวงที่ตรงกันเอาไว้ก่อน 555 เพราะฉะนั้นเอาแค่ว่าเวลาคิดถึงใครแล้ว ไม่ต้องไปคิดเอาเองว่าเค้าจะคิดถึงเราเหมือนกันหรอกค่ะ ยากส์...ส์..(หากไม่ตกลงใจกันไว้ก่อน) แค่เรามีใครให้คิดถึงก็น่าจะเป็นสุขใจได้แล้ว (สาธุ!555)
ขอบคุณและขอโทษ ขอให้ออกมาจากใจจริงๆของเรา หัดไว้เถอะค่ะ ผู้เขียนเองก็กำลังพยายามหัดแบบอนุบาล ก.ไก่ ก.กา เพื่อพัฒนาตนเองเหมือนกัน แต่คิดถึงนี่จะเก็บเอาไว้ในใจหรือจะบอกออกไปก็แล้วแต่จะพิจารณาตามความเหมาะสมค่ะ
ความเห็น (5)
เค้าก็กำลังฝึกอยู่จ้า..แอะแอ้..
ข้อคิดที่ให้..ดีมากจ้า...ทำได้ก็มีความสุขแน่นอนเลย..
ขอบคุณจ้า
tuk-a-toon
แม้จะพูดขอบคุณมากสักแค่ไหน
หากขอโทษไม่เป็น...ก้อแย่
ช่วงนี้รู้สึกแย่ๆ เพราะอัตตาเริ่มสูงขึ้นตามอายุ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ที่ช่วยกระตุกต่อมความคิดเชิงบวก
เห็นด้วยนะคะกับคำว่าขอโทษ ขอบคุณ ที่จำเป็นสำหรับการทำให้ชีวิตรื่นรมย์
ขอขอบคุณมากๆค่ะสำหรับขาประจำ (ยกให้เป็นขาใหญ่ของบล็อกนี้เลยค่ะ)ที่เข้ามาคอมเม้นท์อย่างสมำเสมอ จะบอกว่าตอนนี้รู้สึกกับคำว่า"คิดถึง" อย่างแรง ที่คิดถึงไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกนะ หลานสองคนแสนซนของอาแอ้ ฝากครูแอ๊วจุ๊บๆ 7 จุดให้หน่อยนะ แล้วบอกว่าอาแอ้คิดถึงอย่างแรงนะจ๊ะ
ขอโทษ ขอบคุณ และคิดถึง
สำหรับพี่แอ้ อยากบอกจากใจ ว่า..
ขอบคุณ และคิดถึง เสมอค่ะ
ซุปเปอร์ปู
เห็นด้วยกับความหมาย "ขอบคุณ" คำนี้จะมาเมื่อเรารู้สึกดีๆกับใครสักคนที่เขาคนนั้นได้ทำอะไรให้กับเรา และเรารับรู้สิ่งดีๆนั้นได้ ส่วนคำว่า"ขอโทษ" มักจะเกิดขึ้นเมื่อเรารู้สึกว่าได้กระทำบางสิ่งบางอย่างผิดหรือไม่เหมาะสมต่อใครคนใดคนหนึ่ง
เเต่ต้องเกิดจากความรู้สึกข้างใน...ลึกในใจ ในความคิดของคน ผู้กล่าวอย่างจริงใจนะ