มือใหม่หัดเขียน กำลังเขียนเรื่องแรกในชีวิต ก็เลยเขียนเรื่องที่ชอบก่อน เพื่อเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนครั้งต่อไป
ได้มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งแต่จำไม่ได้แล้วว่าหนังสือชื่อว่าอะไร แต่ชอบตอนหนึ่งและนำมาเป็นข้อคิดในการดำเนินชีวิต ถ้าชอบจะเอาไปใช้บ้างก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะจ๊ะ
ปรัชญาของมด
หากมันมุ่งหน้าไปทางทิศใด แล้วเกิดอุปสรรคปิดกั้นหนทางขึ้น มันจะพยายามหาทางเดินอื่น มันจะปีนขึ้นไปรอบ ๆ มันจะมองหาทางอื่นๆเสมอ
จงอย่าละความพยายามในการหาหนทางไปสู่สิ่งที่หวังไว้
2.มดคิดถึงฤดูหนาวตลอดฤดูร้อน
มันไม่เคยรักสบายจนคิดเพียงว่าฤดูร้อนจะคงอยู่คลอดเวลา มันจึงพยายามเก็บสะสมเสบียงไว้สำหรับฤดูหนาวตลอดฤดูร้อนที่แสนสนุก
คิดถึงความยากลำบากในอนาคต ในขณะที่สนุกสนานในฤดูร้อนท่ามกลางสายสมและแสงแดด
จงตระหนักถึงความเป็นจริงและเตรียมรับกับเหตุการณ์ในอนาคต
3.มดคิดถึงฤดูร้อนตลอดระยะเวลาฤดูหนาว
ท่ามกลางความหนาวเหน็บ มันจะเตือนตัวเองว่า ความลำบากจะอยู่อีกไม่นาน แล้วเราจะพ้นจากสภาวะเช่นนี้ เมื่อวันที่แสงแห่งความอบอุ่นส่องมา มันจะออกมาเริงร่า
หากอากาศกลับมาหนาวเย็นอีกครั้งมันจะเข้าไปในโพรงอีกครั้งและออกมารับความอบอุ่นในทันทีเมื่ออากาศดี
จงมองทุกสิ่งในเชิงบวกตลอดเวลา
4.ทุ่มเททุกสิ่งเท่าที่สามารถ
มดสามารถเก็บเกี่ยวเสบียงตลอดฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวได้มากเพียงใด..มากเท่าที่มันจะทำได้
จงพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเต็มกำลัง หรือเกินกำลัง
ดีมาก น่าสนใจ นำข้อคิดดีๆมาให้อ่านกันอีกนะคะ
มดน่าจะสุขภาพจิตดีนะคะ ทำงานเป็นทีมก็เก่ง ใครนะชั่งพูดสำนวนมดแตกรัง
มดมีความขยันมากจริงๆเลยค่ะ