เมื่อถึงวันนั้น แผ่นดินสวรรค์จะเปรียบเหมือน หญิงพรหมจารีสิบคนถือตะเกียงของตน ออกไปรับเจ้าบ่าว
เป็นคนโง่ห้าคน เป็นหญิงมีปัญญาห้าคน
ฝ่ายคนโง่นั้นเอาตะเกียงของตนไป แต่หาได้เอาน้ำมันไปด้วยไม่
คนที่มีปัญญานั้นได้เอาน้ำมันใส่กาไปกับตะเกียงของตนด้วย
เมื่อเจ้าบ่าวยังช้าอยู่ ก็พากันง่วงเหงาแลหลับไป
ครั้นเวลาเที่ยงคืนก็มีเสียงร้องมาว่า " เจ้าบ่าวมาแล้ว จงออกมารับท่านเถิด"
พวกหญิงพรหมจารีเหล่านั้นก็ลุกขึ้นตกแต่งตะเกียงของตน
พวกที่โง่นั้นพูดกับพวกที่มีปัญญาว่า" ขอแบ่งน้ำมันของท่านให้เราบ้าง ตะเกียงของเราจวนจะดับอยู่แล้ว"
พวกมีปัญญาจึงตอบว่า " น่ากลัวน้ำมันจะไม่พอสำหรับเราและเจ้า จงไปหาคนขาย ซื้อสำหรับตัวเองดีกว่า
เมื่อกำลังจะไปซื้อนั้นเจ้าบ่าวก็มาถึง ผู้ที่พร้อมอยู่แล้ว ก็ได้ไปกับท่านที่งานเลี้ยงเนื่องในงานสมรสแล้วประตูก็ปิด
ภายหลังหญิงพรหมจารีอีกห้าคน ก็มาร้องว่า " ท่านเจ้าข้าๆ ขอเปิดให้ข้าพเจ้าเข้าไปด้วย
ฝ่ายท่านตอบว่า " เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า เราไม่รู้จักท่าน "
เหตุฉะนั้น จงเฝ้าระวังอยู่ เพราะท่านทั้งหลายไม่รู้กำหนดวันหรือโมงนั้น
แผ่นดินสวรรค์ก็เปรียบเหมือนกับจ้าบ่าว หญิงพรหมจารีเปรียบเหมือนกับมนุษย์
ไม่มีความเห็น