กลอนตลาด...น้ำตา..?


น้ำตาหยดรดไหลรินสองแก้ม ใช่แต่งแต้มน้ำตามาเสนอ

น้ำตาหยดรดไหลรินอาบแก้ม          ก่อนเคยแย้มยิ้มหยอกเย้าเฝ้าขำขัน

 

พอเหตุการณ์ผ่านพบเพียงชั่ววัน      เหมือนหลับฝันสลายเธอจากลา

 

หลับไม่ลงเที่ยงเย็นค่ำถึงตอนเช้า     นั่งซึมเศร้าเหงาหลงพะวงหา

 

คนเคยรักสลักไจไกลลับตา              ไม่พบหน้าแย้มยิ้มอีกต่อไป

 

ห่วงลูกน้อยกลอยใจของพ่อแม่        เฝ้าดูแลแต่เล็กจนเติบใหญ่

 

มาด่วนจากพ่อแม่แต่เยาว์วัย             โอ้...ดวงใจจากไปแล้วไม่หวนคืน

 

ปล่อยคนหลังยังคอยเจ้าหวนกลับ    ตะวันลับขอบฟ้าหวังชมชื่น

 

ตั้งตาคอยกลอยใจทุกค่ำคืน              อยู่ดึกดื่นหลับไม่ลงหลงละเมอ

 

น้ำตาหยดรดไหลรินสองแก้ม          ใช่แต่งแต้มน้ำตามาเสนอ

 

นี่แหละทุกข์ของคนฉันและเธอ       ต้องพบเจอก่อนตาย..ใช่แน่..เอย...

 

คำสำคัญ (Tags): #กลอน..เศร้า..
หมายเลขบันทึก: 170096เขียนเมื่อ 10 มีนาคม 2008 13:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

มาลงชื่อไว้ก่อนครับกำลังเมา...(เกรด)

สวัสดีครับ  คุณ

 กวินทรากร
กำลังเรียนอะไรอยู่ครับ...

เมา..เกรด..A  หรือ  D ฝรั่งหรือดีไทยครับ...

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท