ความดีที่สั่งสม
วันนี้ผมได้อ่านทบทวนหนังสือธรรมะที่เคยได้เล่าเรียนมาในฐานะที่เป็นหนานเก่า จึงได้ทบทวนเรื่องราวเก่า ๆ โดยการอ่านหนังสือธรรมะเพื่อกันความลืม ผมจึงจะขอนำเสนอบทความธรรมะที่เป็นคติสอนใจเผื่อว่าจะได้กระตุ้นทางความคิดทางจิตวิญญาณแก่ผู้คนในสังคม
วันนี้ก็เช่นเคย ผมจะขอนำเสนอเรื่องธรรมะเกี่ยวกับเรื่องของบุญกุศล
บุญกุศล พูดง่าย ๆ ก็คือความดีงามที่สั่งสม นั่นเอง เพราะบุญเป็นผลที่เกิดจากการทำความดี ทั้งกาย วาจา และใจ เช่นการให้ทานการรักษาศีล และการเจริญภาวนา
บุญเป็นต้นทางแห่งความสุขและความสำเร็จ ตั้งแต่ชีวิตมนุษย์ปุถุชนจนถึงพระอรหันต์
บุญมีคุณสมบัติอย่างน้อย 5 ประการด้วยกัน
ประการที่หนึ่ง บุญเมื่อเกิดขึ้นแล้วนำความสุขกายสุขใจมาให้
ประการที่สอง บุญสามารถสั่งสมได้ ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุตตลไม่ควรดูหมิ่นว่าบุญมีประมาณน้อยจะไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดนำที่ตกลงมาทีละหยดได้ด้วยฉันใด ชนผู้มีปัญญาแม้สั่งสมบุญทีละน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้ฉันนั้น
ประการที่สาม บุญนั้น สามารถอุทิศแก่หมู่ญาติมิตรที่ล่วงลับนั้นได้เมื่อทุกข์มากก็ลดน้อย เมื่อทุกข์น้อยก็สุข เมื่อสุขแล้วก็ยิ่งเป็นสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ปรนะการที่สี่ บุญเป็นของเฉพาะตนไม่ใช่ของสาธารณะแก่คนทั่วไปได้ ภัยใด ๆ ไม่สามารถทำอันตรายได้ ใครทำคนนั้นก็ได้ ใครไม่ทำก็ไม่ได้
ประการที่ห้า บุญติดตามไปในภพเบื้องหน้าได้ ประดุจเงาติดตามไปในทุกที่ทั่ทวสถาน
ดังนั้น เมื่อเรารู้คุณสมบัติของบุญแล้ว เราท่านทั้งหลายหมั่นสั่งสมบุญเป็นนิจ เถิด
และขอเชิญชานท่านทั้งหลายเกื้อกูลคำจุนพระพุทธศาสนาและศาสนาที่นนับถือให้เจริญงอกงามดำรงต่อไปเถิด
*****สวัสดีครับ*******
ธ.ฉันทะ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น