ผมไม่เคยรู้สึกตันในความคิดตั้งชื่อเรื่องเท่าครั้งนี้...........


ความรักของแม่...................................

 

มีคนเล่าว่า... สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต..
แกอยู่ในป่า...กับเพื่อน 5 - 6 คน...ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำอาหาร...

วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาว...สะพายบ่า...เดินเข้าป่าไป...
อาหารโปรดของ คุณพงษ์เทพ...คือแกงเนื้อลิง...

พอเดินเข้าป่าไปได้สักพัก. เห็นลิงตัวหนึ่ง...นั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้..
แกก็รีบยกปืนประทับบ่า...ยิงเปรี้ยง...ไปที่ตัวลิง..
เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น...ปกติ...ลิงพอถูกยิง...จะหล่นตุ๊บ...จากต้นไม้ทันที...

แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่หล่นลงมา...จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่น่าเป็นไปได้...
เพราะคุณพงษ์เทพ...แกยิงปืนแม่น...ระยะแค่นี้ เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน...
ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น...ลิงตัวที่ถูกยิง...ร้องโหยหวน...เสียงดังมาก...

ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ... วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง...
แล้วร้องโหยหวน...เหมือนกันหมด...

คุณพงษ์เทพ แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...

สักครู่...ลิงตัวที่ถูกยิง... โยนวัตถุเล็ก ๆ...สีดำ ๆ..ชิ้นหนึ่ง...ให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด...
แล้วก็หล่นตุ๊บ...ลงมาจากต้นไม้...คุณพงษ์เทพ...รีบวิ่งไปดู...

ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง...ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน...เต็มตัว...
คุณพงษ์เทพ เห็นแล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...ลิงที่ตกลงมา...เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...
ขณะที่ถูกยิง...เธอกำลังให้นมลูก...ลูกตัวน้อย...กำลังดูดนมอย่างมีความสุข...
ทันทีที่ถูกยิง... ถ้าเป็นลิงตัวอื่น...จะหล่นตุ๊บ...ลงจากต้นไม้..
แต่แม่ลิงตัวนี้...ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ได้..
เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...คือ...รักษาชีวิตลูกน้อย...ให้พ้นอันตราย...
เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้...แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง...
ด้วยความตกใจ...พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด...
ตะโกนสุดเสียง...ร้องเรียก...ฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ.. แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ...

หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...มองดูลูก...ถูกพาไป จนลับสายตาแล้ว..
แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา...ตาย..
คุณพงษ์เทพ...ก้มมองหน้าลิง...แล้วร้องไห้...
เพราะที่เบ้าตาลิง...มีหยดน้ำตาใส ๆ...กำลังไหลริน...
คุณพงษ์เทพ...รีบเดินกลับที่พัก...เอาปืนไปเผาทิ้ง...

ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย...ตลอดชีวิต..
และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่...ของแม่ลิง...ที่มีต่อลูกน้อย...
เป็นแรงบันดาลใจ...ให้พงษ์เทพ...แต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง...
ชื่อว่า..."ลิงทะโมน..."
เพื่อยกย่อง...เชิดชู...คุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก...

**************************************************************

.......เรื่องนี้เล่าโดยท่านพระอาจารย์พยอมครับ...........
เศรษฐีคนหนึ่งอยู่กรุงเทพฯ
เป็นนักสะสมซากสัตว์
เขาสัตว์งาช้างหนังเสือเต็มบ้านไปหมด

ทุกเสาร์ อาทิตย์ก็ออกไปล่าสัตว์
เมียมีลูกอ่อนอายุประมาณ 3 เดือน

วันหนึ่งขณะออกล่าสัตว์
เห็นลูกลิงตัวหนึ่งสวยน่ารักขนสีขาวแปลกมาก
อยากได้มาเลี้ยงที่กรุงเทพ ฯ
ก็ปรึกษากับพรานป่าคนนำทางว่า
ทำอย่างไรจึงจะได้ลูกลิงมาเลี้ยง

พรานป่าบอกว่า
โดยสัญชาตญาณลิงจะรักลูกมากรักสุดชีวิต
ตราบใดที่แม่ลิงยังไม่ตายไม่มีใครสามารถเอาลูกมันออกจากอกได้
มันสู้สุดชีวิต

สุดท้ายเศรษฐีตัดสินใจ
ยิงแม่ลิงตายแล้วเอาลูกลิงสีขาวมาเลี้ยงที่กรุงเทพฯ

เมื่อยิงแม่ลิงตาย
ก็เอาเนื้อไปแกง
ให้ลูกน้องถลกหนังเก็บหนังไว้ประดับบ้าน

พอกลับถึงกรุงเทพฯ
ก็เอาลูกลิงเลี้ยงไว้ในบ้าน
หยอกล้อวิ่งเล่นกับลูกลิงเป็นที่สนุกสนาน
ส่วนหนังลิงตัวแม่มันยังสดอยู่มีกลิ่นเหม็น
ก็เอาไปตากแดดที่ลานจอดรถหน้าบ้าน

เช้าวันหนึ่ง
ขณะเมียเศรษฐีกำลังให้นมลูกกิน
ในห้องรับแขกหน้าบ้าน
เมียร้องไห้โฮดังลั่นบ้าน
เศรษฐีตกใจวิ่งลงมาจากชั้นบน
โผเข้าไปกอดเมียและลูกไว้
ใบหน้าตกใจสุดขีด

พยายามถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น
เมียไม่ยอมตอบเอาแต่ส่ายหน้าแล้วก็ร้องไห้
หันไปมองหน้าลูก
กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข.

นั่งปลอบเมียอยู่สักครู่
พอเริ่มตั้งสติได้
ถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น
ตกใจเรื่องอะไรร้องไห้เรื่องอะไร

เมียไม่ยอมพูดแต่ชี้มือไปที่ลานจอดรถหน้าบ้าน
เศรษฐีมองตามไป
เห็นภาพถึงกับผงะตกใจน้ำตาไหล

ไม่รู้ว่าลูกลิงที่เอามาเลี้ยงไว้
หลุดออกไปนอกบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่

มันออกไปดูดนมแม่ที่เป็นหนังแห้งตากไว้ที่โรงรถ
ดูดเสร็จมันก็ก้มลงกอดแม่
น้ำตาไหล

เศรษฐีและเมียทนดูไม่ได้ร้องไห้โฮ
คุยกันว่าถ้ามีคนทำกับครอบครัวเราอย่างนี้บ้าง
เราจะรู้สึกอย่างไร

จะเศร้าโศกเสียใจทุกข์ทรมานใจขนาดไหน?

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
เศรษฐีสั่งให้เอาซากสัตว์ที่สะสมทั้งหมด
ไปเผา
เอาลูกลิงไปปล่อยในป่า

เลิกออกล่าสัตว์
เข้าวัดทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แม่ลิง
และขออโหสิกรรม

ทุกครั้งที่ทำบุญจะขอพรทุกครั้งว่า
ขออย่าให้มีใครมาทำกับครอบครัวเรา
เหมือนกับที่เราได้ทำกับครอบครัวลิงตัวนั้นเลย

อาตมาจึงขอฝากไว้ว่า

ถ้ารักลูกของเราจงอย่าทำร้ายลูกคนอื่น

ถ้าอยากให้ครอบครัวของเรามีความสุข
จงอย่าทำร้ายครอบครัวคนอื่น.

คำสำคัญ (Tags): #แม่
หมายเลขบันทึก: 167489เขียนเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2008 11:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

เพลงลิงทโมน ฟังดูแล้ว มีความหมาย เศร้าๆ

ขอบคูรเรื่องราวที่มาของเพลงครับ

เมตตาธรรมค้ำจุนโลก

ชีวิตที่งดเว้นการปาณาติบาต เว้นการเบียดเบียนชีวิต
เป็นก้าวแรกของหนทางแห่งนิพพานัง

เรื่องดีๆแบบนี้เอามาอีกนะครับ

ขอบคุณเรื่องดีๆ ค่ะ อ่านเรื่องนี้กี่ครั้งก็เศร้าทุกครั้ง

ฟังเพลงแล้วก็นึกภาพออกเลย ขอบคุณอีกครั้ง

 

 

  • แน้.. บันทึกครั้งนี้  ไอ้แผน.... แดนสยาม มาแนวลึกซึ้ง กินใจ มาก  จริง  จริ้ง
  • ฮู้... ขอบอกมักใช่เลย จ้ะ
  • เป็นบทความที่ดีครับ
  • ร่วมตื้นตันกับการตั้งชื่อเรื่องด้วยครับ

ประทับใจเป็นอย่างมาก

ขอบคุณครับที่นำบทความดีๆมาบอกต่อ

  • ทุกชีวิตมีค่าไม่ว่าคนหรือสัตว์ พวกชอบล่าสัตว์เลิกเถอะนะ
  • ไม่ได้อ่านบันทึกไอ้แผนนานเลย ขอบคุณที่เอามาฝากนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท