ความเดิมตอนที่แล้ว
ในวันธรรมดาวันนึง เป็นวันที่ พฤหัสบดี ที่ 29 พฤศจิกายน 2527 เป็นครั้งแรกที่ผมได้ห่างจากแม่เป็นคร้งแรกหลังจากอยู่ด้วยกันมา 9 เดือน และหลังจากนั้นผมก็จำไรไม่ได้เลยจนอายุได้ ประมาณ 6-7 ปี เท่าที่ยังจำได้ผมเป็นคนที่กลัวพ่อมากมากขนาดที่ว่าผมจะตัวสั่นเวลาพ่อตะโกนเรียกชื่อ และทุกครั้งที่ไปไหนกับพ่อจะไม่กล้าขออะไร และถ้าพ่อบอกให้รอตรงไหนก็จะรอตั้งนั้นจนกว่าพ่อจะบอกว่าให้ไปไหนหรือพากลับบ้าน หลายครั้งที่ผมไม่ทำงานบ้านแล้วพ่อเลิกงานพ่อจะขี้มอไซสีขาว ยี่ห้อ honda drem และพอผมเห็นพ่อขี่รถมาผมก็จะรีบวิ่งไปหลังบ้านเพื่อล้างชาม แล้วก็เป็นอยู่หลายครั้ง จำได้ครังนึงผมเคยบอกพ่อว่าจะไม่ล้างตอนเย็นจะล้างตอนเช้า แต่พอตอนเช้าผมก็ตื่นสายกะว่าจะไป รร เลย แต่กลับไม่เป็นแบบนั้นพ่อให้ผมมานั่งล้านชามจนเสร็จแล้วค่อยให้ผมไป รร ทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำอะไรแบบนี้อีกต้องขอบคุณๆ พ่อมากๆ ที่สอนให้ผมรู้จักคำว่ารับผิดชอบตั้งแต่ตอนนั้น แล้วอีกครั้งที่จำได้คือการขอจักรยาน เพราะนั้นเป็นสิ่งแรกที่พ่อซื้อให้ และก็เป็นสิ่งสุดท้ายด้วย ตอนนั้นผมกะว่าพ่อกำลังเมาน่าจะขอจักรยานได้ แต่แล้วก้คิดผิดพ่อถามว่าขี่เป็นรึยัง ผมก็ตอบว่ายังจะซื้อมาหัดไง พ่อก็ยิ้มแล้วก็ชี้ไปที่จักรยานขอบผู่ใหญ่ที่จอดอยุ่ใกล้ๆ พ่อบอกว่าถ้าขี่คันนี้ได้พ่อจะซื้อให้ ผมก็ไปลองอยู่นานล้มแล้วล้มอีกเพราะเกิดมาไม่เคยขี่เลย และแล้วผมก็ยอมแพ้เพราะผมเจ็บไปทั้งตัวแถมเลือดออกอีก แต่พ่อบอกว่าห้ามยอมแพ้ ถ้าเลิกพ่อจะตีผมก็เลยต้องทำต่อทำไปร้องให้ไปล้มแล้วล้มอีก แต่ผมก็ทำได้ แต่พ่อก็ไม่พูดอะไรแค่บอกให้ไปทายา แล้วตอนเช้า ก็มี bmx สีน้ำเงินมาอยู่ตรงหน้าบ้านผม ผมดีใจมาก ร้องให้อีกตามเคย และอีกไม่นานพ่อก็จากผมไป เพราะรถคว่ำ ผมกับแม่และน้องก็ต้องอยู่โดยไม่มีพ่อเป็นต้นมา
(จบตอนที่ 1)
ความเห็น (3)
มันเป็นความทรงจำที่ดี อย่างน้อยเราก็มีช่วงเวลาดีดี ให้คิดถึง มันว่าจะเกิดอะไรขึ้นสิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้ คือความภาคภูมิใจที่พ่อมีต่อคุณแน่นอน
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป สู้ๆๆ
หลานชาย
- ดีใจด้วยที่มีพ่อดีคอยสั่งสอน
- ความทรงจำนี้จะช่วยให้มีกำลังใจต่อสู้
- ดีใจกับสังคมไทยที่หลานชายเป็นเด็กแต่ระลึกได้เร็ว
สวัสดีค่ะ
* วันนี้หลานชายเป็นพ่อคนแล้ว
* คิดถึงคุณพ่อขึ้นมา...น้ำตามันก็ไหล
* อารมณ์เพลงพาไปซะแล้ว
* อย่าลืมให้ประสบการณ์กับลูกมากๆ นะคะ
* ตัวเล้กตัวน้อยให้รู้จักผิดหวังบ้าง
* เติบโตจะได้แข็งแกร่ง
* ให้สุขกายสุขใจทั้งครอบครัวนะคะ