ต่อยอดความรู้การเก็บข้อมูลจากกฟผ.

ดิฉันคิดว่าเป็นเรื่องที่ให้เจ้าหน้าที่เห็นประโยชน์ของข้อมูล เจ้าหน้าที่จะเก่ง คอมและจะช่วยกันทำงานมากขึ้น

12-2-51

ดิฉันทำงานที่ กฟผ. และทีสบร.มาได้4เดือนแล้วค่ะ

   ดิฉันได้รับเชิญจากหมอนุ้ยให้ไปร่วมกิจกรรมความเสี่ยง      ดิฉันอยากไปแต่ไม่กล้าไปเพราะกลัวจะทำให้น้องๆที่สบร.อึดอัดใจ

ดิฉันอดไม่ได้ที่จะช่วยน้องๆที่เป็นเพื่อนร่วมงานพัฒนางานโดยแอบดู เจริญสุข (ตา) ว่ายุ่งกับอะไรมากที่สุด

แอบเห็นว่าน่าจะเป็นเรื่องการพัฒนาการเก็บข้อมูลที่มีการเก็บซ้ำกันระหว่างพยาบาลและงานDRG ค่ะ

ข้อมูลของน้อง DRG ไม่สามารถนำมาใช้เป็นหลักฐานทางวิชาการและทางสถิติได้สมบูรณ์       เพราะขาดการประเมินและควบคุมคุณภาพซึ่งเกิดจากการไม่ได้ให้หมอใส่ข้อมูลปัจจุบัน  

 ข้อมูลของผู้ป่วยนอกของสูตินรีเวชยังต้องให้พยาบาลมาจดใส่สมุดเล่มโตๆที่ถูกหัวใครรับรองว่าสลบแน่ๆค่ะ

 ข้อมูลจาก DRG ก็ใส่ไปตามแต่จะเข้าใจ      ยังขาดการตกลงกันระหว่างแพทย์กันเองในการการวินิจฉัย

ดิฉันทำงานที่ กฟผ. แพทย์ต้องใส่เองทั้งหมดโดย มีแผ่นกระดาษเล็กๆที่ตกลงกันในหน่วยงานที่จะเก็บข้อมูลวางไว้ที่โต๊ะทำให้ดิฉันจำรูปแบบมาปรับใช้โดยให้หมออมรพันธ์    ตาและคุณหมอสูติของ สบร ร่วมกันคิดและเราจะให้งานDRG เป็นคนใส่ข้อมูลตามกรอบที่ให้  

 เราสามารถรวบรวมรายงานโดยใช้ข้อมูลจากเครื่องและโปรแกรมเดิม  

 พยาบาลไม่ต้องมารวบรวมนับมือ    

 งานDRG  ไม่ต้องหาcodeจากเล่มใหญ่      เพราะเราแจกให้อ่านเป็นกระดาษแผ่นเดียว ทำให้ดูง่ายๆ    ไม่ต้องเปิดหนังสือและใส่ผิดๆอีกต่อไป       สงสัยก็ถามพี่ตาซึ่งอยู่ข้างๆ

 งานนี้ จะhappy ทั้งพยาบาล       เจ้าหน้าที่DRG      หมอที่ได้ข้อมูลตามที่ต้องการ      และสถาบันซึ่งมีการเก็บข้อมูลที่ถูกต้องและรวดเร็ว

 ดิฉันเสียดายที่ไม่ได้ทำมาก่อน

อยากให้หัวหน้าพยาบาล        หมอนภา ที่ควบคุมเรื่องข้อมูลนำระบบนี้ไปใช้ มากค่ะ

ดิฉัน เกรงใจ กลัวน้องๆจะรำคาญใจที่มาหางานให้ทำ

 ดิฉันคิดว่าเป็นเรื่องที่ให้เจ้าหน้าที่เห็นประโยชน์ของข้อมูล และนำข้อมูลมาใช้

 เจ้าหน้าที่จะเก่ง คอมและจะช่วยกันทำงานมากขึ้น เพราะเป็น  WIN WIN    ค่ะ

ใครที่มีอำนาจช่วยจัดการหน่อยนะคะ