จิตอาสา>>น้ำใจ...ให้เท่าไรไม่มีวันหมด..รับเท่าไรไม่มีวันล้น
เรื่องเล่าต่อหลังจากมีอะไรบางประการมารบกวนจิตใจ...ใช้เวลา 2-3 วัน อาการก็ดีขึ้น แล้วเมื่อวานนี้ช่างเป็นวันที่โชคดีเหลือเกินสำหรับผมครับ
เช้าตื่นมาก็พบแต่เรื่องดี ๆครับผม เพื่อนจาก กทม.ที่ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนผมอีกทีเดินทางพักที่บ้าน...มีโอกาสพูดคุยกันได้คำแนะนำเกี่ยวกับชีวิตและการดำรงอยู่ของเราจนรู้สึกผ่อนคลายจากเรื่องเครียดได้
สายหน่อยเดินทางไปรับลูกสาวที่ไปช่วยเป็นสตาร์ฟค่ายลูกเสือ ระหว่างรอลูกสาวได้โทรศัพท์ปรึกษาปัญหากับท่านอัยการชาวเกาะก็ได้รับคำแนะนำอย่างดีจากท่าน
ด้วยความสบายใจ...จึงโทรไปคุยกับน้อง ๆ พขร.โรงพยาบาลเรื่องการขนอุปกรณ์สร้างส้วมไปให้"โรงเรียนบ้านในของ"ที่ยังคงค้างอีกจำนวนหนึ่ง แล้วก็มีน้อง พขร. 2 คน ที่ผมรักพวกเขาเหมือนน้องจริง ๆ รับอาสาว่าจะขนของขึ้นไปก่อนเพื่อให้ครูตู่นัดภารโรงโรงเรียนขึ้นไปทำการก่อสร้างให้ จริง ๆผมจะไปด้วย แต่ไม่ได้ไปและน้องผมทั้ง 2 คน ก็ช่วยดำเนินการให้ด้วยความเต็มใจและเสร็จเรียบร้อยตามที่ตั้งใจเอาไว้
เหตุที่ผมไม่ได้ไปกับน้อง ๆก็เป็นความโชคดีผมอีกครั้งหนึ่งที่มีคณะผู้ใจบุญจาก กทม.ที่ท่านเดินทางไปทำบุญที่วัดแม่อายหลวง "คุณป้าแสงจันทร์" ซึ่งเป็นผู้ที่เคยได้รับกฐินพระราชทานจากพระพี่นางสมเด็จเจ้าฟ้ากัลยานิวัฒนาและพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราด้วยให้ไปถวายมาหลายวัด ท่านจะเดินทางมาปายและแวะพักที่บ้านผม ผมจึงมีโอกาสต้อนรับพูดคุยกับท่าน ๆใจดีมาก ๆครับ
ในการพูดคุยผมเรียนท่าน 2 เรื่องเกี่ยวกับการทำบุญคือ
1)ผมต้องการคอมพิวเตอร์มือ 2 เพื่อนำไปให้โรงเรียนบ้านในของที่มีนักเรียนจำนวน 72 คน แต่ไม่มีคอมพิวเตอร์เลยแม้แต่เครื่องเดียว ซึ่งเรื่องนี้ผมเคยเล่าแล้วและพยายามหาร่วมกับคุณเอกจตุพรอยู่ และท่านก็รับปากว่าจะไปหาให้ครับ...เด็ก ๆรู้คงดีใจมากครับ
2)การที่โรงพยาบาลปายจะจัดงานบุญทอดผ้าป่าหารายได้ในการขยายบริการด้านกายภาพบำบัด ซึ่งกำหนดไว้วันที่ 14 พฤษภาคม 2551 ซึ่งท่านบอกว่าให้ส่งซองฎีกาผ้าป่าไปให้ท่านด้วยจำนวนหนึ่ง ซึ่งท่านบอกว่าตรงกับความคิดท่านที่ต่อไปนี้ต้องการทำบุญกับโรงเรียนและโรงพยาบาล
ด้วยน้ำใจ ด้วยจิตที่เข้าใจ เราจะสามารถก้าวไปได้ด้วยความมั่นคงยิ่งขึ้น เพื่อนผู้ร่วมสังคมชีวิตพร้อมที่จะช่วยท่าน เพียงแต่ท่านเปิดโอกาสให้พวกเขาเหล่านั้นได้แสดง ได้เสนอเจตนาที่ดีให้แก่กันและกัน ด้วยน้ำใจที่ไม่มีวันหมดและรับได้แบบไม่มีวันล้นจากดวงใจเรา......
ความเห็น (12)
- มาอนุโมทนาด้วยครับ
- ถ้าที่โรงเรียนบ้านในของได้คอมฯก็ดี
- แต่กำลังสงสัยว่ามีไฟฟ้าไหม
- หรือใช้ แบตเตอร์รี่ครับ
สวัสดีค่ะ
- สาธุในจิตอาสา
- ขอให้ลุผลที่ตั้งไว้
- ส่งน้ำใจมาให่ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ปัญหามี ปัญญามา ...
สู้ๆๆ
สวัสดีครับ อ.ขจิต
ไฟฟ้าไม่มีครับ ...มีโซล่าเซลล์+แบตเตอรี่
ว่าจะปรึกษาระบบกับ อ.ขจิต ซักะหน่อยหรือจะมาช่วยก็จะยินดียิ่งขอรับ
ไม่รู้ต้องใช้อาไรอีกครับผม...
สวัสดีครับครูรักษ์
ขอขอบคุณน้ำใจที่งดงามครับ
มาปายเมื่อใด...เชิญแวะได้ครับผม
สวัสดีครับเอก
ขอให้เอกมีความสุขกับการทำงานนะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจริง ๆ
ขออนุโมทนาบุญด้วยคนคะ
น้ำเอยน้ำใจ ให้เท่าไหร่ไม่มีวันหมด รับเท่าไหร่ไม่มีวันล้น
เมื่อ พฤ. 07 ก.พ. 2551 @ 14:18
540008 [ลบ] .........งานหนัก ไม่เคยฆ่าใคร ........ เพลงของ พี่อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน ลองฟังดูครับพี่ ผมฟังจน กินใจผมไปครึ่งหนึ่งแย้ว.........ขอเป็นกำลังใจให้คนทำงาน......12. Mr. Kraton Pai
เมื่อ พฤ. 07 ก.พ. 2551 @ 21:18
540456 [ลบ] สวัสดีครับคุณครูข้างถนนเสาร์นี้ว่าจะขนของที่เหลือไปทำส้วมให้เสร็จครับเดี๋ยวนี้ต้องไปวันหยุดแล้วครับวันธรรมดา...เอี๊ยด !!ใช่ครับงานหนักไม่เคยฆ่าใคร......มีแต่ทำให้เราแกร่ง เราสุขแต่ที่ทำให้เราทุกข์คือ...ใจเราเองครับ
สวัสดีอีกครั้งครับ ....ผมไม่กลัวกับงานหนักเพราะผมเชื่อว่างานหนักนั้นไม่เคยฆ่าใครจริงๆๆ
....แต่ตอนนี้ผมกลับกลัวกับฐิฑิ ของคนที่ทำงานด้วยกันมากกว่า ไม่รู้จักแยกแยะ ส่วนตัวกับงาน เป็นผู้ใหญ่ที่มีมันสอมงเท่ากับเด็กประถม... ผมเหนื่อยมากกับการที่เผชิญอยู่กับมัน คิดแล้วคิดอีก คิอหลายๆครั้งจนฟุ้งซ่านแล้วบอกกับตัวเองว่า เอาวะ หนีออกไปจาก คนพวกนี้ ดีกว่า แต่มาคิดอีกที ถ้าเราหนีที่นี่เราก็ต้องไปเจอที่โน่น จึงมีการปลงบางเป็นครั้ง แต่ก็อย่างว่า "ปุถุชน" ที่มีความโลภโกรธหลง จึงมีบ้างบางครั้งต้องท้อแท้ ขาดกำลังใจที่จะทำงาน ...เหนื่อยครับ (ผมเหนื่อยใจ ที่พักเท่าไรก็ไม่หาย ต่างจากเหนื่อยกาย พักนิดหน่ยก็หาย)
ขอบคุณทุกคนเวลาอ่าน
สวัสดีครับ อ.เพชรน้ำ
มาช้าไปนิด...ไปอบรม OD กับท่านสุพัฒน์ครับ
สนุกดีครับ
ขอบคุณครับ
Happy Valentine ครับครูรักษ์
ขอให้มีความสุขมาก ๆในวันแห่งความรักนะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณครูข้างถนน
เรื่องนี้ผมประสบมานานครับ แต่หากเราไม่ทน เราไม่สู้ เราก็แพ้ครับ ตัวเราแพ้ไม่สำคัญครับ แต่หากความถูกต้อง ความเหมาะสมต้องพ่ายแพ้นี่สิครับน่าคิดครับ
ผมจึงไม่เคยหนี ไม่คิดหนี และจะสู้ต่อไปครับ...
ผมอยากให้คุณครูสู้ต่อไปครับ
ส่งกำลังใจมาช่วยครับ