อ.สมจริง เล่าถึงกิจกรรมที่โรงเรียน เพื่อเด็กไทยฟันดี ... เป็นเรื่องของความภูมิใจที่ผู้ปกครองให้ความร่วมมือ ในการจัดกิจกรรมของโรงเรียนเป็นอย่างดี
- เป็นกิจกรรมวันแม่ ที่มีการบูรณาการเรื่องสุขภาพช่องปากเข้าไปด้วย
- ... โดยให้ผู้ปกครองมาประกวด "ขนมไทยอ่อนหวาน" ... เพื่อการส่งเสริมให้ไม่กินหวาน ป้องกันฟันผุ ได้รับความร่วมมือจากผู้ปกครองทุกระดับชั้น ตั้งแต่ อนุบาล ประถม มัธยม เอาขนมมาประกวด และมีการมาทำจริงๆ ด้วย
- ปลื้มที่ผู้ปกครองมากันเยอะ และเขาก็ทำมาเผื่อนักเรียนด้วย ตระกร้าใหญ่ๆ บ้างก็ทำเป็นกระเช้า บ้างก็แกะสลักฟักทองมาอย่างสวยงาม
- ผลทำให้นักเรียนได้รู้จักขนมไทย เช่น ขนมขุยหนู (ขนมทราย) ขนมตาล ข้าวต้มมัด
- และผู้ปกครองก็ได้หันมาทำขนมไทย
- พบว่า นร. ก็สนใจขนมไทยที่เขาได้กินด้วย เพราะว่ามีขนมเก่าๆ ที่นักเรียนยังไม่เคยได้กิน
ถามเรื่องมีเทคนิคมั๊ยในการการชวนผู้ปกครองมาได้นี่ ครูสมจริงก็บอกว่า
- ที่ชุมชนเขาจะมีการตั้งชมรมผู้สูงอายุ และให้ครูเข้าไปช่วยในกิจกรรมออกกำลังกาย ครูก็ได้ไปเป็นผู้สอนไทเก้ก
- มีการเอานักเรียนไปเล่นดนตรีให้เขาออกกำลังกาย โดยการรำวงย้อนยุดของผู้สูงอายุ
- เวลาเขาเที่ยว ก็ไปด้วย ไปดูงานของชมรมผู้สูงอายุของโคกสลุง
- ได้ความคิดมากจากการอบรมที่โครงการจัดให้ ว่าถึงเรื่อง การสร้างความสัมพันธ์ในชุมชน ก็มีโอกาสได้พูดคุยกับผู้ปกครอง และผู้สูงอายุ เราก็ใช้เวลาตรงนี้ไปพูดให้เขาฟัง ... ก็ใช้เวลาหลายๆ ครั้งตรงนี้ พูดคุยและชักชวนว่า จะจัดกิจกรรม เขาเห็นด้วย ก็มาตามที่เราพูดคุย
- ได้ใช้วิธีการพูดคุยว่า "เราจะทำกันยังไง ถ้าลูกหลานของเราฟันไม่ดี" ก็ถามเขาว่า "เขามีความรู้สึกยังไง ถ้าต้องใช้ฟันชุดที่ 2" เขาก็บอกว่า "มันไม่ดีหรอก ไม่เหมือนฟันเดิม" ก็คุยกับเขาว่า "ถ้าลูกหลานเราใช้ตั้งแต่อายุยังน้อย ความลำบากก็จะเกิดขึ้น"
ก็ยังมีกิจกรรมอื่นๆ อีกนะคะ
- เมื่อจัดประกวด "ขนมไทยอ่อนหวาน" เสร็จ เรานำ "เมนูอาหาร" ของผู้ปกครอง มาทำเป็นหนังสือ
- โรงเรียนมีการตัดข่าวหนังสือพิมพ์ที่ลงในเรื่องสุขภาพเด็ก นำมาทำเป็นข่าว (โรเนียวเป็นกระดาษแผ่นเดียว) และแจกให้เด็กนำกลับบ้าน และให้ไปอ่านให้ผู้ปกครองฟัง บอกว่า "หนูต้องอ่านเองนะ ให้ไปเป็นนักข่าว และอ่านข่าวให้แม่ฟังที่บ้าน" ... ก็เป็นการฝึกให้เด็กได้อ่าน และพ่อแม่ก็ได้รู้ข่าว
... พ่อแม่ก็บอกว่า ชอบ เพราะทำให้เขาได้รู้ว่ามีอันตรายอะไรบ้าง- มีการไปบ้านผู้ปกครองกับหมอ เจอผู้ปกครองที่ขาหัก ที่เจ็บป่วยก็มี ก็เลยเยี่ยมเขาไปเลย
ด.ช.จรณินทร์ บำรุงรัตน์