เพื่อนช่วยเพื่อนที่บางไทร ตอน 1 : ความสุขที่ได้พบ


ในสังคมปัจจุบันเราคงหาพบได้ยากกับสังคมแห่งการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่เมื่อเราพบแล้วทำให้เรามีความสุขตามไปด้วย

              ต้องขอบคุณ  หมอกำไร  แห่งโรงพยาบาลปากพนัง   ที่นำพาให้ผมและนักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอนได้พบกับสิ่งดี ๆ   ยอมรับว่าเมื่อได้เห็นบรรยายกาศแล้วมีความสุขมาก   ว่าไปแล้วในสังคมปัจจุบันเราคงหาพบได้ยากกับสังคมแห่งการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน    แต่เมื่อเราพบแล้วทำให้เรามีความสุขตามไปด้วยถึงบอกว่าต้องขอบคุณหมอกำไร  ที่ได้พาให้ไปได้เห็น

              ความจริงได้รับหนังสือเชิญเพื่อให้เป็นวิทยากร  ซึ่งออกหนังสือโดยสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด  บอกว่าเชิญเป็นวิทยากรถอดบทเรียนทำดีเพื่อพ่อต่ออายุผู้สูงวัยด้วยสายใยเพื่อนช่วยเพื่อน  และในการนี้นักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยอย่าง "ครูนงเมืองคอน"  ก็ไม่พ้นหรอกครับที่จะถูกเชิญ  ก่อนหน้านั้นครูนงบอกผมไว้ก่อนแล้วว่า  "หมอกำไร"  บุคคลที่เราเพิ่งรู้จักช่วงไปร่วมงาน ลปรร.ที่หาดใหญ่   ที่เราต่างถูกเชิญโดยคุณอนุชา หนูนุ่น(ชายขอบ)  นักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอนอีกคนหนึ่ง   

            บังเอิญว่าหมอกำไรก็คนคอเดียวกันจึงเชิญในครั้งนี้เพื่อให้ช่วยจัดกระบวนการถอดบทเรียนที่อำเภอปากพนัง   แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องอะไร  
            

            จนวันหนึ่งหมอกำไรก็โทร.มาจากโรงพยาบาลปากพนังหารือ   เรื่องว่าไปช่วยได้หรือเปล่าทำนองนั้น   ซึ่งผมก็รับปากทันทีเพราะเป็นสิ่งที่อยากทำอยู่แล้ว  ช่วยน่ะส่วนหนึ่งแต่เรื่องการเรียนรู้ไม่ปฏิเสธที่จะทำ  เพราะเป็นนักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอน  ครูนงเมืองคอนติดต่อผมก่อนวันเดินทาง 1 วัน  ว่าวันรุ่งขึ้นจะมารับที่ทำงานผม(สำนักงานเกษตรจังหวัดนครศรีธรรมราช)  เวลา 9 โมง  ก็นึกว่าไปกัน 2 คน  แต่พอมารับจริง  ก็เห็นครูราญเมืองคอนนั่งยิ้มอยู่ในรถก่อนแล้ว   และบอกว่าจะไปรับครูแต้วเมืองคอนด้วย   การเดินทางผมเป็นผู้กางแผนที่เดินทางที่หมอกำไรทำไว้ให้แล้ว  ถึงแม้นจะมีแผนที่แต่พื้นที่ที่ยังไม่เคยไปก็กังวลเรื่องหลงทางเป็นเรื่องธรรมดา  แต่ก็คุยกันเรื่องว่าตกลงจะทำอย่างไร  ในที่นี่ก็คือกระบวนการ  แต่จนแล้วจนรอดก็เหมือนกันทุกครั้งไม่เห็นของจริงคิดไม่ออก  ก็เอาเป็นว่าตกลงเจอหมอกำไรก่อนแล้วกันจึงค่อยว่าอีกที


            เราเดินทางถึงโรงเรียนบ้านบางไทร ตำบลบาง  อำเภอปากพนัง  สถานที่จัดสัมมนา  พบเห็นรถโรงพยาบาลต่าง ๆ หลายคันจอดอยู่ในบริเวณโรงเรียน  ชักเอะใจเหมือนกันตกลงยังไงกันแน่  ถอดบทเรียนใคร 

 

 

เดินผ่านซุ้มกระโจมที่นั่งพักของนักเรียน  พบหมอวิเชียรจากโรงพยาบาลมหาราช นั่งจิบกาแฟอยู่   หมอวิเชียรรีบบอกผมว่าครูนงชวนมา   ทักทายกันพอสมควรเจ้าของพื้นที่ก็เข้ามาทัก   สิ่งแรกที่ต้องทำก่อนคืออยากเจอหมอกำไร  ก็เลยแจ้งกับเจ้าของพื้นที่   ทราบว่าหมอกำไลจับไมค์ประชาสัมพันธ์อยู่   นั่งรอสักพักหมอกำไรก็มา ก็เลยรีบถามข้อมูลทั้งหมดที่ไปที่มาโดยให้หมอกำไรเล่าย่อ ๆ ให้ฟัง  เพื่อให้ได้ข้อมูลในการเตรียมกระบวนการซึ่งเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง(ต้องวางแผนให้ดีไม่งั้นงานกร่อย) 


           จากการเล่าของหมอกำไร   ผมจับประเด็นในส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องแล้วมีบทบาทหน้าที่ที่แตกต่างกันไปหลายบทบาท    ในความแตกต่างบทบาทบุคคล มีความจำเป็นที่ต้องนำมาพิจารณาในการออกแบบกระบวนการ  เพราะบางงานบางกิจกรรมไม่สามารถรวมกันได้   เพราะหากรวมกันอาจทำให้เกิดพูดขัดแย้งนำเข้าสู่ปัญหาได้ง่าย ๆ (ประสบการณ์ที่เคยเจอครับ) จะเป็นภาระหนักกับคุณอำนวย   ซึ่งเรา(ผม ชายขอบ ครูนง น้องเยาะห์) เคยนั่งวงพูดคุยกันว่าถ้ากระบวนการเวทีไหนคุณอำนวยเหนื่อยแสดงว่าเวทีนั้นไม่สำเร็จ

          บุคคลในเวทีครั้งนี้ค่อนข้างใหญ่   เพราะมีผู้สังเกตุการณ์จากโรงพยาบาลอำเภอ 23 อำเภอ ประมาณว่า 2-3 คนต่ออำเภอ สสจ.นครศรีธรรมราช  รวม ๆ แล้ว น่าจะเป็น 100 คน ซึ่งผู้สังเกตุการณ์เขามาเป็นนักเรียนเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์   และจะนำไปปรับใช้จากการถอดบทเรียนในครั้งนี้

 

 

ตกลงเราสรุปว่าช่วงเช้านั่งวง 2 วงใหญ่ 2  ชั้น วงในเป็นวงของบ้านบางไทรกลุ่มเป้าหมายที่ทีมคุณอำนวยจะดำเนิการกระบวนการ    วงนอกเป็นวงของผู้สังเกตุการณ์แค่ให้แนะนำตัวยังไม่ต้องร่วมกิจกรรม    และตอนบ่ายค่อยแยกเป็นวงย่อยเล็ก ๆ   และในช่วงเช้านี้ให้ใครคนหนึ่งเล่าเรื่องครูนงเป็นผู้เริ่มในการโยนไมค์ให้คนโน้นคนนี้  (ผมเองนั้นหลังจากแนะนำตัวแล้วใครโยนไมค์ให้ก็ส่ายหน้าไม่พูด   อาจมีคนสงสัยอยู่บ้างในระยแรกว่าทำไมไม่พูดเลย ก็เพราะตั้งสมาธิสังเกตุพฤติกรรมของทุกคนในเวที  เพื่อหาข้อมูลปรับกระบวนการครับ)  เล่าเรื่องของตนเองว่าคิดทำแบบนี้ทำไม  คือช่วยกันดูแลผู้ป่วยโดยชุมชน  ว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำอย่างนั้น   และหมอกำไร  ได้ให้ น้าจิตร อผส.เป็นผู้เล่า  น้าจิตรเล่า   และมีหลายท่านของบ้านบางไทรได้ช่วยกันเสริมได้อย่างที่มองเห็นภาพได้    เราผู้ฟังมีความสุขกับกิจกรรมดี ๆ ที่บ้านบางไทรนี้จริง ๆ  ครับ

หมายเลขบันทึก: 164196เขียนเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2008 19:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • เป็นโครงการที่ดีมาก
  • พี่บ่าวสบายดีนะครับ
  • นักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยนี้เข้มแข็งจริงๆๆ

เรียน  น้องบ่าว อ.ขจิต

  •  มาเร็วจังครับ คิดถึงครับไม่เจอกันนานเลย  สบายดีครับ
  • ไม่ค่อยได้เข้ามา ใน gotoknow เลยครับ
  • ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม        

คุณชาญวิทย์-นครศรีฯ ที่คิดถึง

หมอกำไรโทร.มาบอกว่าจะสังเคราะห์ข้อมูลเวทีวันที่ 1 ก.พ.เพื่อเป็นเอกสารครับ จะจัดวันที่ 14 ก.พ.วันวาเลนไทน์ ที่หูล่อง ปากพนัง (โรงพยาบาลปากพนัง-ส่วนหน้าฝั่งตะวันตก) สสจ.นครศรีฯจะทำหนังสือเชิญไปครับ งานนี้ผมต้องดึงตัวอาจารย์ใหญ่-ชายขอบมาให้ได้ ถ้าไม่ได้ก็ไม่ได้ เท่านั้นเองครับ

อย่าลืมเจอกันในวันแห่งความรักนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท