มีอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญมากเกี่ยวกับการอ่านที่บางทีเรามองข้ามไปนั่นคือในซูเราะฮฺอัลอาลักที่มีคำสั่ง"อิกเราะ" หรือ "จงอ่าน" ๒ ที่ด้วยกันใน ๕ อายะฮฺสั้นๆที่ประทานลงมาครั้งแรก แน่นอนที่ว่า การอ่านที่สำคัญที่สุดคือ การอ่านทางนำ หรืออัลฮูดา และการอ่านต่อมาคือการอ่าน อัลอายาต หรือสัญญาณต่างๆของอัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา)
แต่มีการอ่านอีกแบบหนึ่งซึ่งสำคัญมากเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะสำหรับนักเรียน-นักศึกษานั่นคือ การอ่านก่อนจะเข้าเรียนในห้องเรียน หรือก่อนเข้าฟังบรรยายและการอ่านหลังจากเรียนหรือฟังบรรยายเสร็จแล้ว
การอ่านทั้งสองส่วนดังกล่าวควรที่จะเกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมในสนามของการจัดการเรียนการสอน และนั่นคือแนวทางหนึ่งของIslamic Education ตามนัยของอายะฮฺในซูเราะฮฺอัลอาลักดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น
นี่คือวิถีแห่งIslamic Education การอ่านควรเป็นจุดเริ่มแรกของการเรียนหรือศึกษา โดยเฉพาะในระดับที่นักเรียน-นักศึกษาสามารถอ่านหนังสือออกแล้ว อย่างที่มัน "อิกเราะ" ได้ถูกประทานลงมาแรกสุด นักเรียน-นักศึกษาไม่ควรเข้าไปในชั้นเรียนหรือห้องบรรยายด้วยสมองที่ว่างเปล่า เขาควรที่จะได้อ่านในสิ่งที่เขาจะเข้าไปเรียนหรือฟังบรรยายมาล่วงหน้า เข้าควรจะได้รู้เกี่ยวกับสิ่งนั้น เพื่อว่าเขาจะรู้ว่า เขารู้หรือเข้าใจสิ่งนั้นหรือไม่ มากน้อยแค่ใหน และมีสิ่งใดบ้างจากการอ่านของเขาที่พบว่ามันไม่กระจ่างหรือไม่เข้าใจ การอ่านมาล่วงหน้าจะทำให้นักเรียน-นักศึกษาตอบสนองการสอนของครูอาจารย์ได้อย่างเหมาะสมและมันจะช่วยให้การเรียนในส่วนของนักเรียน-นักศึษาและการสอนในส่วนของอาจารย์ขับเคลื่อนไปอย่างเหมาะสมและดีกว่าการที่นักเรียน-นักศึกษาเข้าห้องเรียนหรือห้องบรรยายด้วยสมองที่ว่างเปล่า
และการอ่านหลังเรียนหรือหลังฟังการบรรยายนอกเหนือจากจะเป็นการทบทวนแล้วมันยังเป็นการเพิ่มเติมเนื้อหาความรู้ให้กว้างขวางและลึกกว่าเดิม และเราจะพบในการอ่านครั้งที่สองนี้ในซูเราะฮฺอัลอาลักได้กล่าวถึงสิ่งที่น่าสนใจคือ
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี
[96.1] จงอ่าน ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงบังเกิด
[96.2] ทรงบังเกิดมนุษย์จากก้อนเลือด
[96.3] จงอ่านเถิด และพระเจ้าของเจ้านั้นผู้ทรงใจบุญยิ่ง
[96.4] ผู้ทรงสอนการใช้ปากกา
[96.5] ผู้ทรงสอนมนุษย์ในสิ่งที่เขาไม่รู้
นั่นคืออัลลอฮฺกล่าวถึง ๒ เรื่อง คือ ปากกา และการสอนในสิ่งที่มนุษย์ไม่รู้มาก่อน
ปากกานั่นคือให้มนุษย์บันทึกในสิ่งที่เขาอ่านหรือค้นคว้าหรือค้นพบ เพื่อว่าคนอื่นๆจะได้อ่านหรือศึกษาต่อยอดจากสิ่งที่เขาบันทึกเอาไว้แล้ว
และ ผู้ทรงสอนมนุษย์ในสิ่งที่เขาไม่รู้ นั่นก็ด้วยการอ่านที่ทรงกล่าวว่า "จงอ่านเถิด และพระเจ้าของเจ้านั้นผู้ทรงใจบุญยิ่ง"
