หนูเพิ่งกลับจากงานแต่งงานน้องฝ้าย ลูกสาวพี่อิ๊ดกับพี่หน่อยค่ะ อากาศหนาวมากเลย ฝนตกพร่ำๆตลอด สงสารสาวๆที่ไปร่วมงานมากเลยค่ะ แต่งชุดราตรีที่ต้องเปิดไหล่เปิดแขน สงสัยจะหนาวน่าดู ขนาดหนูยัดเข้าไป 4 ชั้น แถมด้วยผ้าคุมไหล่อีก ยังไม่คลายหนาวเลย
มีหลายคนบอกว่า อายุเยอะแล้ว จะทนความหนาวไม่ค่อยจะได้ หนูเลยคิดถึงพ่อค่ะ หนูไม่ได้เอาผ้าห่มให้พ่อเพิ่ม แค่ปิดหน้าต่างให้ พ่อก็ไม่ได้ขอเพิ่ม แล้วพ่อก็ห่มผ้าแค่ผืนเดียวไม่ได้ห่มทั้งสองผืนที่มีอยู่บนเตียง
วันนี้แม่บ้านก็ไม่มา อ้างว่า ฝนตกไม่มีร่ม ไม่มีเสื้อกันฝน คงจะเป็นข้ออ้างของคนที่ไม่ค่อยขยัน คนไทยจึงล้าหลังคนอื่นเพราะไม่ค่อยขยันนี่เอง
หนูเลยไม่ได้ออกไปไหน ต้องนั่งคอยระวังพ่อ ดูพ่อทรุดโทรมมากเลย หนูชักไม่แน่ใจว่า การมีชีวิตที่ยืนยาวแบบทรุดโทรมอย่างนี้จะเป็นสิ่งดีหรือไม่
พ่อจะมีความสุขรึป่าวกับการทำกิจกรรมอะไรก็ไม่ค่อยถนัด ทำไม่ได้ แม้แต่การบิดลูกบิดเพื่อเปิดประตู กายบริหารที่นักกายภาพแนะนำพ่อก็เลิกทำไปนานแล้ว เรียกหาแต่การนวดแผนโบราณ วันนี้พ่อคงอยากนวดแต่ไม่กล้าบอกหนูให้ตามหมอนวดให้
หนูไม่อยากให้พ่อนวดมาก เพราะความดันก็สูง หลังนวดพ่อก็จะนอนหลับเป็นนาน คงเพราะจะเพลียจากการถูกนวด ตัวพ่อก็แข็งๆๆไม่มีหมอนวดคนไหนอยากจะนวดให้ เพราะต้องใช้แรงและพลังอย่างมาก แต่พ่อก็มักจะหนีไปนวดเสมอ
หนูอาจจะดูแลพ่อได้ไม่ดีนะ แต่แม่ไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้พ่อยังพอทำกิจกรรมช่วยเหลือตัวเองได้ สุขภาพโดยรวม ก็ดูไม่น่าเป็นปัญหาอะไร เพียงแต่......พ่อคงเหงา........เท่านั้นเอง
คิดถึงแม่นะ
ลูก
2 ก.พ. 51 : 22.51 น.
สวัสดีค่ะป้าแดง
เอื้อยใส่ชุดสีหยังเอ๋ย
งานนี้ลุงอู๊ดเป็นโฆษกบ่เอื้อย
อาวกะลังอุกอังกับรายงาน เลยบ่ได้เขียนบันทึกเลยครับเอื้อย
สวัสดีเจ้าค่ะ ป้าแดง
ที่บ้านหนูฝนก็ตกเจ้าค่ะ แหะๆๆ หนาวๆ ร้อนๆ สักพักฝนตก สุดๆไปเลยเจ้าค่ะ อากาศ เริ่มจะเปื่อยแล้วค่ะ 5555++
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ -------> น้องจิ ^_^