เก็บตกจากกุลยะฮฺศุบฮฺ

 

สืบเนื่องจากวันจันทร์ที่ 28 มกราคม 2551 ที่ผ่านมาพวกเราชาว มอย. เข้าร่วมโครงการสืบสานสายใยครอบครัว มอย ศิยาม กิยามุลัยน์ แม้ว่าผมจะได้เขียนบันทึกเล่าเกี่ยวกับกิจกรรมนี้ไปบ้างแล้ว แต่มานึกขึ้นได้ถึง คำบรรยายสั้นๆตอนหนึ่งของท่าน ดร.อับดุลฮาลิม ไซซิง คณบดีคณะอิสลามศึกษา ซึ่งท่านได้อ่านหะดิษบทหนึ่งความว่า (ท่านญิบรีล(อะลัยฮิสสลาม)ได้กล่าวกับท่านนบีมุหัมมัด (ขอความสันติจงมีแด่ท่าน) ว่า

"จงมีชีวิตเถิดเมื่อท่านยังมีชีวิต เพราะวันหนึ่งท่านจะต้องตาย จงรักคนที่ท่านรักเถิด เพราะวันหนึ่งท่านจะต้องจากนาง..." )

หะดิษดังกล่าวข้างต้น เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้อย่างหลากหลายครับ ทั้งในความหมายที่ตรงตามตัวหนังสือและความหมายที่สามารถประยุกต์ใช้กับบริบทต่างๆของชีวิต ทั้งชีวิตส่วนตัว ครอบครัว สังคม ประเทศ และระหว่างประเทศ ทั้งในฐานะลูก พ่อ แม่ พี่น้อง เพื่อน ทั้งในฐานะผู้นำ ผู้ตาม หัวหน้างาน ลูกน้อง ครู อาจารย์ ลูกศิษย์ และ ฯลฯ

ทั้งในประโยคแรกและประโยคที่สอง ท่านญิบรีล (อะลัยฮิสสลาม) ได้กล่าวถึงสิ่งสำคัญ 2 ประการที่เรามีอยู่ และเตือนว่า ตราบที่มันยังอยู่กับเรา จงใช้มันให้ดีที่สุด คุ้มค่าที่สุด ก่อนที่มันจะ "หมดไป" สิ่งนั้นคือ "ชีวิต" และอีกสิ่งหนึ่ง คือ "ความรัก"

[จารุวัจน์ شافعى]

อัสลามูอาลัยกุม

ผมสรุปเอาเองว่า จงทำสิ่งดีๆ ก่อนจะที่จะหมดโอกาสครับ

[อ.อาลัม]

• วะอาลัยกุมุสสลามครับอาจารย์
• ใช่เลยครับ เป็นบทสรุปที่ถูกต้องครับ