ทีแรกนึกว่าจะเก็บเรื่องย่อของแดจังกึมไว้อ่านเอง (เป็นตอนของวันที่ 18-19 กุมภาพันธ์ 2549) แต่เห็นว่าอาจมีประโยชน์สำหรับผู้อื่นบ้าง ในการแบ่งปันความอยาก (รู้) เพราะสัปดาห์หน้าหรืออย่างช้าต้นเดือนมีนาคม หนังหรือละครซีรี่เรื่องนี้ก็จะจบแล้ว (๗๔ ตอน) ติดตามอ่านได้ครับ.
แม้ว่ากึมยองและแชซังกุงจะถูกปล่อยเป็นอิสระแล้วก็ตาม แต่ไต้เท้าซ่างซ่านได้ยึดอำนาจของพวกนางไว้ก่อน กึมยองไม่สามารถทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงได้อีก โอดึมโฮปลอบใจแชซังกุงและกึมยองให้อดทนไปก่อน หลังจากที่พระเจ้าจุงจงได้รับการถวายการรักษาจากซอจังกึมแล้ว ผลปรากฏว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรไม่เห็นเลย ทำให้ซอจังกึมถูกหอคุณธรรมคุมขัง แม้แต่มินจุงโฮก็พลอยเดือดร้อนไปด้วยขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮกำลังจะถูกลงโทษนั่นเอง ทันใดนั้นเองฮองเฮาก็ทรงเสด็จมา ซอจังกึมถูกนำตัวเข้าถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง แต่มินจุงโฮถูกคุมขังไว้ก่อน คอยให้ซอจังกึมถวายการรักษาได้ผลเสียก่อนค่อยปล่อยตัวมินจุงโฮ ซอจังกึมเริ่มต้นถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง นางค้นคว้าไม่หยุดจนกระทั่งดื่มน้ำที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยเข้าไป ในที่สุดซอจังกึมก็พอจะรู้ว่าจะถวายการรักษาอย่างไร
แชซังกุงบอกโยลีว่าจะต้องตอบโต้อย่างตาต่อตาฟันต่อฟัน
โดยให้โยลีนำโอสถซึ่งวางยาพิษไว้ไปถวายพระเจ้าจุงจง
ที่แท้แชซังกุงต้องการทดสอบโยลี ดังนั้นสั่งให้ยองโนสะกดรอยตามไปดู
ในที่สุดก็พบว่าโยลีไปมาหาสู่กับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว
หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยโอสถเข้าไปแล้ว
พระองค์ทรงไม่มีเรี่ยวแรง สภาพพระวรกายก็แย่ลง
ฮองเฮาทรงตำหนิที่หลงเชื่อซอจังกึม
จากนั้นก็มีรับสั่งให้นำตัวซอจังกึม ออกไป ซอจังกึมถูกคุมขัง
ซอจังกึมและมินจุงโฮได้แต่มองหน้ากัน
แชซังกุงและกึมยองถูกจับกุมตัวมาคุมขังอีกครั้ง
โดยถูกขังอยู่ห้องข้างห้องซอจังกึม
ซอจังกึมกล่าวกับแชซังกุงและกึมยองว่านางรู้สึกกลัวมาก
เนื่องจากนางไม่สามารถล้างมลทินให้ฮันซังกุงได้ วันรุ่งขึ้น
ขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮถูกสอบสวนนั่นเอง ทันใดนั้น
ไต้เท้าซ่างซ่านก็มาถึง จากนั้นก็สั่งให้นำตัวซอจังกึมไปที่ตำหนักหลวง
พระเจ้าจุงจงทรงทุเลาขึ้น
ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองพากันกราบทูลฮองเฮาว่า
ซอจังกึมถวายการรักษาถูกทางแล้ว
ฮองเฮาทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมถวายกา รฝังเข็มอีกครั้ง
จากการถวายการฝังเข็มและการถวายการนวด
ในที่สุดพระเจ้าจุงจงก็ทรงมีพละกำลังดังเดิม
ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงการถวายการรักษาเป็นระยะๆ
ซอจังกึมทูลฮองเฮาว่าพระเจ้าจุงจงทรงประชวรด้วยโรคอุปทาน
แต่สาเหตุของมาจากยาพิษที่แท้มีคนแอบวางยาพิษพระเจ้า
จุงจงนั่นเอง
ซอจังกึมกล่าวว่ามีคนแอบวางยาพิษพระเจ้าจุงจง
เป็นเรื่องธรรมดาที่พระองค์ทรงได้รับพิษ
เนื่องจากนมวัวที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยนั้น
แม่วัวได้ดื่มน้ำที่มีพิษเข้าไป
ดังนั้นพิษจึงเข้าสู่พระวรกายพระองค์ด้วย
ฮองเฮาทรงชื่นชมในความรู้ความสามารถทางการแพทย์ของซอจังกึม
พระเจ้าจุงจงก็ทรงรู้จักซอจังกึมมากขึ้นแม้ว่าซอจังกึมมีความดีความชอบมากมายก็ตาม
แต่โอดึมโฮกลับให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงดังเดิม
มินจุงโฮบอกโอดึมโฮให้สารภาพผิด
จั่วจ้านเฉิงสั่งมินจุงโฮหาหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮมาให้ได้
เท่านี้ก็สามารถเล่นงานโอดึมโฮได้แล้วพระเจ้าจุงจงทรงสอบถามถึงซอจังกึมจากโอดึมโฮ
นึกไม่ถึงว่าโอดึมโฮกลับกราบทูลว่า
การที่พระเจ้าจุงจงทรงหายเป็นปกตินั้นเป็นความดีความชอบของซินอิ๊กบี
โอดึมโฮกราบทูลต่อไปว่าซอจังกึมเคยขโมยบันทึกการรักษาของพระองค์มาดู
ฮองเฮาได้มีรับสั่งลับให้ซอจังกึมค้นหาสาเหตุการประชวรของพระองค์เป็นการปกป้องซอจังกึม
การกระทำครั้งเป็นที่วิพากย์วิจารณ์ของข้าราชบริพารในราชสำนักเป็นอันมาก
เยินเซ็งเปิดโอกาสให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงตามลำพัง
ซอจังกึมทูลขอพระเจ้าจุงจงทรงให้ความเป็นธรรมเพื่อล้างมลทินให้ฮันซังกุง
พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งว่าหากพลิกคดีขึ้นมาสอบสวนใหม่
ราชสำนักจะต้องนองเลือดอย่างแน่นอน อำนาจของรัชทายาทก็จะถูกบั่นทอนลง
ฮองเฮาก็จะคอยรุกรานรัชทายาท
พระเจ้าจุงจงทรงตัดสินพระทัยลำบาก
แชซังกุงรู้เรื่องที่โยลีเป็นคนของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ดังนั้นจึงสั่งให้โยลีนำตั๋วเงินจำนวนหนึ่งไปมอบให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว โดยหวังว่าจะสงบศึกกันเสียที
หมอหลวงใหญ่รู้สึกผิดมากกับการที่ตนวินิจฉัยโรคผิดไป ซอจังกึมและมินจุงโฮพากันมาหาหมอหลวงใหญ่ โดยหวังว่าหมอหลวงใหญ่จะพูดความจริงออกมา ทันใดนั้นเอง ก็มีนักฆ่าปรากฏตัวขึ้นหมายปลิดชีวิตหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮตามจับนักฆ่า แต่น่าเสียดายที่นักฆ่าหลบหนีไปได้ หมอหลวงใหญ่ลังเลกับการที่ซอจังกึมขอร้องให้ตนพูดความจริง หมอหลวงใหญ่ไม่ได้รับปากซอจังกึมทันที
ในคืนนั้นเอง หมอหลวงใหญ่ฆ่าตัวตาย
ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ถึงทำให้หมอหลวงใหญ ่ฆ่าตัวตาย
ซอจังกึมไปหาแชซังกุงและกึมยองจากนั้นซอจังกึมก็บอกทั้งสองว่านางมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย
หลังจากที่แชซังกุง,โอดึมโฮและพวกปรึกษาหารือกันแล้ว
ก็ลงความเห็นว่าซอจังกึมอาจยกเมฆ
แต่พูฟู่เจียนได้เตือนสติโอดึมโฮให้ระวัง ถ้าซอจังกึมมีจดหมายจริง
ดังนั้นจึงสั่งให้คนไปค้นบ้านดังดึ้กดู
น่าเสียดายพบแต่จดหมายรักกองหนึ่งเท่านั้น
โอดึมโฮสงสัยว่าแชซังกุงและซอจังกึมจะต้องมีความบาดหมางอย่างอื่นอีกแน่นอน
ดังนั้นจึงให้ยุนปักเกไปสอบถามจากยองโน
หลังจากที่โอดึมโฮรู้ความในแล้วก็วางแผนโดยใช้ยองโนเล่นงานแชซังกุง
อีกด้านหนึ่งนั้น
กึมยองกังวลว่ายองโนจะเป็นภัยต่อนางและแชซังกุงในภายหน้า
ดังนั้นจึงขับไล่ยองโนไป
แชซังกุงมอบตั๋วเงินจำนวนมากให้ยองโนไปจากวังหลวง
ยองโนเกิดความหวาดกลัว
ดังนั้นจึงขอไปลายุนปักเกก่อนค่อยออกเดินทางยองโนเดิ
นทางไปที่บ้านยุนปักเก ที่แท้พูฟู่เจียนมาคอยยองโนนานแล้ว
พูฟู่เจียนมอบตั๋วเงินให้ยองโน
โดยให้นางไปฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงที่ศาลหลวง
พูฟู่เจียนรับปากจะไม่เอาผิดนาง
ไม่เพียงเท่านั้นยังจะช่วยให้นางได้ตำแหน่งของนางกำน
ัลฝ่ายในถีเตี้ยวมาครอบครองอีกด้วย ยองโนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
ดังนั้นจึงไปขอความช่วยเหลือจากซอจังกึมยองโนเล่าความชั่วของโอดึมโฮและแชซังกุงให้ซอจังกึมฟัง
จากนั้นก็ยื่นข้อเสนอต่อซอจังกึมว่าถ้าหากซอจังกึมสามารถช่วยให้นางได้ครอบครองตำแหน่งของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว
นางก็ยินดีจะไปให้การที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก
นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมกลับปฏิเสธ
ซอจังกึมแนะนำให้ยองโนไปเล่าความจริงให้พระธรรมนูญศาลฟัง
ยองโนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงต้องลาจากไป
แชซังกุงตระหนักดีว่าไม่สามารถใช้ไม้แข็งเล่นงานซอจั
งกึมได้
ดังนั้นจึงขอร้องให้ซอจังกึมพานางไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปักเมียงยอ
แชซังกุงคุกเข่าลงตรงหน้าหลุมฝังศพของปักเมียงยอ
จากนั้นนางก็ร้องไห้รับผิดในสิ่งที่นางทำไว้
แชซังกุงขอร้องซอจังกึมให้อภัยนาง
ซอจังกึมกลับบอกให้แชซังกุงไปสารภาพผิดที่ศาลหลวง ให้นางได้สติแล้ว
รุ่งขึ้น ยองโนตัดสินใจไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก
ระหว่างทางยองโนได้ถูกแชปันซุกจับตัวไป หลังจากที่
แชซังกุงรู้ถึงแผนการอันชั่วร้ายของโอดึมโฮที่คิดเล่นงานนางและพวก
ดังนั้นจึงตัดสินใจชิงลงมือก่อนโดยให้ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮที่ใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์โดยเปิดเผยข้อสอบคัดเลือกบัณฑิต
หลังจากที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮแล้ว
แชปันซุกก็สั่งให้คนส่งนางไปจากฮั่นหยาง
แต่ระหว่างทางยองโนกลับพบ….การที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮ
ทำให้ซอจังกึมรู้สึกว่าไม่ชอบมาพากล
ซอจังกึมเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับยองโน
ระหว่างทางที่พระธรรมนูญศาลกำลังสอบสวนโอดึมโฮอยู่นั้นเอง
เจ้าหน้าที่ก็พบศพยองโนถูกฆ่าตาย
เยินเซ็งรู้ว่าจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่อยู่ในมือซอจังกึม
ดังนั้นจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้ซอจังกึมพลิกคดีฮันซังกุงขึ้นมาพิจารณาใหม่
การตายของยองโนสร้างควาามไม่สบายใจให้กึมยองเป็นอันมาก
แต่แชซังกุงกลับบอกกึมยองว่การที่ทำเช่นนี้นั้นจริงๆ
แล้วถือว่าเป็นการคุ้มครองกึมยอง หากว่านางมีอันเป็นไป
อย่างน้อยกึมยองก็ยังอยู่ในวังหลวง
ล้างแค้นให้นางได้
พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งกับเยินเซ็งว่าอย่าได้แหวกหญ้าให้งูตื่น
เนื่องจากการทำเช่นนี้นั้นกลับทำให้ซอจังกึมมีอันตรายมากขึ้น
เยินเซ็งเห็นพระเจ้าจุงจงทรงลังเลไม่ตัดสินพระทัยเสียที
ดังนั้นจึงกราบทูล
พระเจ้าจุงจงว่าซอจังกึมมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย
พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ไต้เท้าซ่างซ่านไปขอจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่จากซอจังกึม
อีกด้านหนึ่งนั้น ไทเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า
โดยพระนางทรงอยากทราบความในจดหมายสั่งเสียของหมอหลวง
ใหญ่ซอจังกึมเข้าวังหลวง
เมื่อมาถึงตำหนักหลวงกลับถูกคนของแชซังกุงค้นตัว
แต่กลับไม่พบจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด จากนั้น
ซอจังกึมก็เข้าเฝ้าไทเฮา หลังจากที่ซอจังกึมถูกไทเฮารับสั่งถามอยู่นาน
ซอจังกึมก็ตัดสินใจทูลไทเฮาว่านางไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด
ในเวลานี้เอง ไต้เท้าซ่างซ่านถึงรู้ว่าซอจังกึมโกหกตนว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ หลังจากที่แชซังกุงรู้ว่าซอจังกึมไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว นางก็เรียกโยลีมาพบ ถามนางว่ามีแผนการอย่างไรต่อไปโยลีรายงานแชซังกุงว่า เหตุการณ์ทางด้านนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวสงบลงแล้ว แชซังกุงบอกให้โยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาล
ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงเรื่องที่นางโกหกว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวโดยเกลี้ยกล่อมให ้นางยอมเปิดเผยความจริงออกมา อีกด้านหนึ่งนั้น เนื่องจากโอดึมโฮใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์จากการเปิดเผยข้อสอบ ทำให้โอดึมโฮต้องถูกออกจากราชการ คลื่นลูกเก่ายังไม่สงบก็มีคลื่นลูกใหม่ พูฟู่เจียนบอกโอดึมโฮว่าโยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาลแล้ว ด้วยเหตุนี้เองโอดึมโฮจึงต้องถูกสอบสวนอีกครั้ง โอดึมโฮต้องการให้ตนพ้นผิด ดังนั้นจึงเล่าความชั่วของแชซังกุง จดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ แชซังกุงเป็นคนเขียนขึ้นเอง ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั่นเอง ไต้เท้าซ่างซ่านได้ถือรับสั่งพระเจ้าจุงจงเข้ามา จากนั้นบอกกับทุกคนว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรเห็นจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว พระองค์มีรับสั่งให้สอบสวนคดีเป็ดเป็นพิษอีกครั้ง
ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องคดีเป็ดเป็นพิษทั้งหมดถูกเรียกตัวมาสอบสวน ขณะที่แชซังกุงและโอดึมโฮกำลังมีปากเสียงกันอยู่นั้น เอง มินจุงโฮและซอจังกึมก็พาหมอหลวงใหญ่เข้ามา ดังนั้นจึงทำให้ประเด็นที่ว่าจดหมายเป็นของจริงหรือของปลอมหมดไป
โยลีเห็นว่าเรื่องบานปลายไปกันใหญ่ นางให้การซัดทอดแชซังกุง เป็นคนมอบจดมายให้นาง โดยให้นางนำไปมอบให้พระธรรมนูญศาล อาหงซึ่งในเวลานั้นเป็นคนกินเนื้อเป็ดเพื่อพิสูจน์ว่ามีพิษหรือไม่นั้น นางได้สารภาพว่านางไม่ได้กินเนื้อเป็ดแต่อย่างใด อาหารที่นางกินเข้าไปนั้นเป็นผัดเป๋าฮื้อ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวนำหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮเข้ามา ในที่สุดความจริงก็ปรากฏ
หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงทราบความจริงทั้งหมดแล้ว
พระองค์ก็มีรับสั่งลงโทษผู้กระทำผิดสถานหนัก
โดยมีรับสั่งให้จั่วจ้านเฉิงรับผิดชอบเรื่องนี้
ผู้กระทำความผิดถูกนำตัวมายังศาลหลวง ขณะเตรียมการสอบสวนอยู่นั้นเอง
แชซังกุงฉวยโอกาสหลบหนีไป...
ไม่มีความเห็น