ตลาดนัดการจัดการความรู้ครอบครัวเข้มแข็ง

 

            นานๆ ครั้งที่ผมจะออกจากเมืองน่านเพื่อไปเสาะแสวงความรู้จากภายนอกจังหวัด เข้าไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนบ้านอื่นเมืองอื่น และผู้รู้ต่างๆ มิใช่ว่าผมอวดรู้ หรือเป็นคนประเภทชาล้นถ้วยหรอกครับ แต่ผมมีเหตุผลสองประการที่ผมยึดมั่นไว้ อันที่หนึ่งครอบครัวต้องมาก่อน อันที่สองผมมองว่าหากเราออกไปเป็นนักเดินทางมันก็จะทำให้เรายิ่งห่างไกลความเป็นชุมชนออกไปทุกที เพราะผมรู้สึกว่าการพัฒนาที่ใช้เมืองเป็นศูนย์กลางยิ่งทำให้คนออกจากท้องถิ่นไปเรื่อยๆ จนหลายคนกลายเป็นนักเคลื่อนไหวระดับภาค ระดับประเทศ จนไม่มีเวลาอยู่กับท้องถิ่นของตัวเอง บางคนถึงกลับผันแปรตัวเองไปเป็นคณะทำงาน ผู้ประสานระดับภาค ระดับประเทศ หลายคนย้ายเข้าไปทำงานในเมืองหลวง เมืองใหญ่ๆ แน่นอนว่าการเดินทางของเขาได้ความรู้ ประสบการณ์เพิ่มมากขึ้น ได้เครือข่ายมากขึ้น และสามารถกลับช่วยท้องถิ่นได้ดีขึ้น แต่มองในมุมของผมเองก็คิดว่ามันทำให้เราไกลจากความเป็นชุมชนมากยิ่งขึ้น ผมจึงไม่ชอบเดินทางออกนอกจังหวัดหากไม่จำเป็น (ใครจะว่าผมว่าโง่ดักดานอยู่ในกะลาก็ไม่ถือสาครับ มันก็อาจเป็นเช่นนั้นจริงๆ)

 

            แต่วันนี้ (๑๗ มกราคม ๒๕๕๑) ผมสนใจใคร่ไปร่วมงานตลาดนัดจัดการความรู้ครอบครัวเข้มแข็ง ที่สถาบันรักลูก ร่วมกับภาคี ๙ จังหวัดร่วมกันจัด โดยการสนับสนุนของสสส. จัดที่บ้านรักลูก แถวสี่แยกประชานุกูล กรุงเทพฯ เป็นครั้งแรกที่ผมไปร่วมกิจกรรมที่สถาบันรักลูกจัดขึ้นในรอบกว่า ๔ ปี ที่ได้ทำงานร่วมกัน หลายๆ คนอยากให้ผมไปร่วมแลกเปลี่ยนครั้งแล้วครั้งเล่าผมก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง ด้วยเหตุข้างต้นทั้ง ๒ ข้อ แต่ครั้งนี้ผมตั้งใจอยากไปร่วมด้วย เหตุผลเดียวที่ผมใคร่ไป เพราะอยากไปให้กำลังเครือข่ายที่มุ่งมั่นทำงานด้านครอบครัวกันมากว่า ๔ ปี “กำลังใจ” เป็นเรื่องสำคัญของความเป็นครอบครัว เราต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกันและกัน

 

            และก็ไม่ผิดหวังครับมีเรื่องราวดีๆ จากผู้ทรงคุณวุฒิ นักวิชาการ และภาคีเครือข่ายที่นำมาเข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ การจัดงานที่บ้านรักลูก นับว่ามีความเป็นบ้านเป็นครอบครัวที่อบอุ่นเลยทีเดียว เนื้อหาสาระของตลาดนัดเป็นอย่างไรตามไปดูได้ที่ www.thaifamilylearning.com ครับ รับรองมีเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับครอบครัวเพียบ

             งานนี้ผมได้ทั้งความรู้ ความคิด และรู้จักเพื่อนๆ จังหวัดต่างๆ ที่ได้มาร่วมกันขับเคลื่อนงานครอบครัวเข้มแข็ง เพราะก่อนหน้ารู้จักพวกเขาแต่วารสาร ในเวป และวีดิทัศน์ พอมาเจอตัวจริงเสียงจริงทำให้รู้สึกว่าเราคุ้นเคยกันมากๆ ทั้งที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน เป็นความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ ครับในความรู้สึกของผม หวังว่าจะมีงานอย่างนี้อย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะไม่ได้มาร่วมก็เรียนรู้ได้จากเวปครับ

[น.ส.อรนุช วิไชยภูมิ]

• แวะมาทักทายค่ะ
• การพัฒนาไม่มีคำว่าสิ้นสุดเพราะว่ามันพัฒนาไปเรื่อยๆ
• ทักทายกันได้นะค่ะ กดที่นี่