ความสุข
โดย…เด็กหญิงวราลักษณ์ วารีศุภรัตน์
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนดอนเมืองจาตุรจินดา
แขวงสีกัน เขตดอนเมือง กรุงเทพฯ 10210
ลูก ด.ม.จ. เป็นคนดี มีความรู้ เชิดชูความเป็นไทย นี่คือคำขวัญของโรงเรียนของฉัน ณ ที่แห่งนี้
ได้หล่อหลอมตัวฉันให้รู้ถึงความเป็นคน ที่นี่จึงเป็นเสมือนบ้านหลังที่ 2 ที่สอนให้ฉันรู้ว่า เกิดเป็นคนแล้ว
ควรสนใจที่จะประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นคนดี คนดีนั้นต้องมีหลักคุณธรรม และจริยธรรมเป็นหลักยึดมีธรรมะกำกับใจอยู่เสมอ สิ่งเหล่านี้ได้หลอมตัวของฉันให้มีจิตสำนึกดี และเลือกที่จะรักคนดี เกลียดชังคนโกง
ครั้งหนึ่งเมื่อฉันยังอยู่ในวัยเด็ก ชีวิตของฉันสวยงามยิ่งนัก มีพ่อและแม่คอยเฝ้าอบรมสั่งสอนอยู่
ข้างกายฉัน คอยชี้นำ ชี้แนะถึงแต่สิ่งดีงาม ครอบครัวของฉันจึงเป็นครอบครัวที่แสนอบอุ่นดำเนินชีวิต
ตามแบบอย่างชาวพุทธ ยึดมั่นแต่ความดี ฉันจึงมีต้นแบบที่ดีนับตั้งแต่นั้นมา โลกของฉันตอนนั้นจึงเป็น
โลกแห่งความสงบสุข
วันนี้ฉันเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น โลกใบเดิมของฉันเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง อาจเป็นเพราะว่าฉันได้ก้าวเข้า
สู่โลก ที่กว้างใหญ่ขึ้น มีโอกาสได้สัมผัสโลกหลากหลายมุมมองขึ้น โลกใบเดิมที่เคยสวยงาม และสงบสุข
กลับดูสับสนวุ่นวายขึ้น สัญชาตญาณบอกฉันว่าการแข่งขันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ทุกคนรอบข้างฉันเวลานี้
ต่างตั้งหน้าตั้งตาชิงดีชิงเด่นกัน ชีวิตของฉันได้สัมผัสถึงความสมหวัง และพลาดหวัง ได้มีโอกาสเห็นรอยยิ้มของผู้ชนะและน้ำตาของผู้ผ่ายแพ้ แต่ฉันก็เข็มแข็งเสมอที่จะฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆที่เกิดขึ้นโดยไม่ย้อท้อและ
ยืนหยัดตามเจตนาเดิมของฉันในการที่จะเป็นคนดี และรักคนดี แต่เพื่อนๆของฉันที่เคยแสนดี อะไรทำให้
เขาและเธอเปลี่ยนไป เพื่อนรักของฉันได้เลือกที่จะเดินทางผิด เลือกที่จะเดินสวนทางกับฉัน ฉันเสียใจ
ฉันช่วยอะไรไม่ได้เลย พลังอันน้อยนิดของฉันมิอาจจะทัดทานความรู้สึกนึกคิดของเขา และเธอได้เลย
ได้แต่ภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิจงดลจิตดลใจให้เพื่อนๆที่เคยกระทำแต่ความดีกลับมาเป็นคนดีเหมือนเดิม
และด้วยเหตุนี้กระมังแม่ถึงได้เป็นห่วงฉัน คอยพร่ำสอนตลอดเวลาว่า เมื่อลูกก้าวขาออกจากบ้านลูกจะได้
พบสิ่งต่างๆมากมาย ผู้คนเหล่านั้นมีทั้งคนดี และคนไม่ดีปะปนกันไป ลูกไม่สามารถแยกแยะออกได้เลย
ว่าคนไหนเป็นคนดี คนไหนเป็นคนโกง สิ่งที่ลูกจะทำได้คือการใช้สติในการคบคน ควรเลือกคบแต่คนดี
คงมีคนไม่น้อยที่ยังสับสนในความหมายของคำว่าคนดี และคนโกง จะดูอย่างไรว่าเป็นคนดี ด้วยเหตุที่ฉันเป็นชาวพุทธ เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี ได้สนทนาธรรมกับพระอาจารย์มหามนัสชัยอยู่เป็นประจำจึงรู้ว่า คนดี และคนโกงมักเดินสวนทางกัน ทำสิ่งตรงกันข้ามกันเสมอ ท่านสอนฉันว่าคนดีนั้นต้องมีคุณธรรมและ
จริยธรรมในการดำรงชีวิต ท่านได้กล่าวเป็นบทกลอนว่า "คุณธรรมคือความดีเกิดที่จิต มีความคิดทางกุศลทำสิ่งดีมีมงคล ไม่หวังผลสิ่งตอบแทน" ส่วนจริยธรรมนั้นท่านกล่าวไว้ว่า "แนวประพฤติพึงยึดไว้ คือวินัย
พึงศึกษา ควบคุมกายและวาจา ต้องรักษาด้วยความดี ทำสิ่งใดย่อมไม่ผิด สุจริตนำวิถี มีเมตตาเมื่อพาที ผูกไมตรีกับทุกคน" จากคำสอนของพระอาจารย์มหามนัสชัยทำให้ฉันมองเห็นภาพของคนดี และคนโกงชัดเจนขึ้น
สิ่งที่ฉันได้เห็น และได้สัมผัสคือชีวิตของพ่อฉันเอง
พ่อของฉันเป็นคนดีที่ฉันรัก พ่อมีอาชีพขับรถแท็กซี่ ก่อนหน้านั้นพ่อเคยตกงานอยู่บริษัทมีชื่อแห่งหนึ่ง พ่อเล่าว่าสาเหตุที่พ่อต้องลาออกจากงาน เพราะว่าพ่อทนเห็นการทุจริตคอร์รัปชั่นไม่ได้ พ่อทนเป็นแกะดำอีกไม่ไหว พ่อจำต้องลาออกจากที่บริษัทแห่งนั้น ในขณะนั้นเองครอบครัวของเราก็เริ่มลำบาก ฐานะของเราเริ่มขัดสนแต่พ่อก็ไม่เคยท้อแท้ให้พวกเราเห็น และไม่เคยให้พวกเราอด ไม่เคยให้พวกเรารู้สึกขาดอะไร ฉันมีพร้อมทุกอย่างเหมือนที่เพื่อนๆ มี แต่ก็แลกด้วยหยาดเหงื่อแรงงานของพ่อ พ่อต้องเหนื่อยมากมายเหลือเกิน
พ่อสอนให้อดทน พ่อบอกให้ฉันมีศรัทธาต่อการทำดีและต้องรักศักดิ์ศรีด้วย พ่อเคยพูดเสมอว่าศักดิ์ศรีซื้อขายไม่ได้ พ่อคอยย้ำเตือนฉันเสมอ แต่ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่ได้พบเห็นพ่อเหน็ดเหนื่อย และถูกเอาเปรียบจากคนในสังคม ทำไมคนดีอย่างพ่อต้องลำบากเช่นนี้ มันช่างต่างกับพ่อของเพื่อนฉันราวกับฟ้ากับดิน เขาถูกสังคมมองว่าเขาเป็นคนโกง เป็นคนทุจริตคอร์รัปชั่นต่อแผ่นดิน ทำสิ่งที่ผิดกฎหมายแต่ทำไมมีเงินมีทองใช้มากมาย มีบ้านช่องใหญ่โต มีคนนับหน้าถือตาไม่เหมือนที่ฉันได้เรียนรู้มาเลย ฉันไม่เข้าใจในตอนนั้น แต่มาวันนี้ฉันเข้าใจดีแล้ว เมื่อวันหนึ่งพ่อของเพื่อนฉันถูกจับข้อหาฉ้อโกง ค้าสิ่งผิดกฎหมายโดยยึดทรัพย์หมดสิ้นอิสระภาพ ทุกอย่างถูกยึดเป็นของแผ่นดิน หมดศักดิ์ศรีความเป็นคน และคนโกงจะได้รับผลออกมาเป็นอย่างไรซึ่งใน
จุดจบของชีวิตย่อมต่างกันอย่างแน่นอน คำสอนที่พระอาจารย์มหามนัสชัย พ่อและแม่ ได้พร่ำสอน
ก็บทสรุปเป็นดังเช่นนี้เอง
ฉันในวันนี้ได้เข้าใจถึงความหมายของคนดี และคนโกงมากขึ้น และทำให้ฉันไม่ลังเลอีกต่อไปที่จะเป็นคนดีเหมือนพ่อ และขอปฏิเสธการเป็นคนโกงเช่นพ่อของเพื่อนฉันอย่างแน่นอน ฉันรักพ่อ ฉันรักคนดี
ฉันเกลียดคนโกง ฉันให้สัญญากับพ่อแม่ว่าจะเป็นคนดีให้พ่อแม่ภาคภูมิใจ และฉันขอตั้งสัตย์ปฏิญาณต่อหน้าศาลหลักเมืองอันศักดิ์สิทธิ์ ว่าฉันเด็กหญิงวราลักษณ์ วารีศุภรัตน์ จะกระทำตนให้เป็นคนดีเพื่อพ่อแม่และ
เพื่อผืนแผ่นดินที่สะอาดปราศจากคอร์รัปชั่น จะสุกสว่างดั่งรัศมีของพลอยทั้ง 4 ที่สุกสว่างดังตราสัญลักษณ์ของโรงเรียนดอนเมืองจาตุรจินดา รัศมี หมายถึง ศักดิ์ศรี คุณความดีของลูก ด.ม.จ. ที่เปล่งรัศมีประกาศ
ความยิ่งใหญ่ของคุณความดี ที่ไม่มีวันสิ้นสุด ฉันขอให้สัญญาว่าจะเป็นคนดีตลอดไป
**********************************************ข้อมูลจาก : เอกสารเผยแพร่ ประกวดความเรียงเรื่อง "ฉันรักคนดี ฉันเกลียดคนโกง" จัดโดย มูลนิธิประเทศไทย ใส สะอาด หน้า 20 - 22 พิมพ์ครั้งที่ 1 สิงหาคม 2548
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น