วันเสาร์ที่ผ่านมา ไปงานวันเด็กที่จัดขึ้นในโรงเรียนเอนกวิทยาซึ่งเป็นโรงเรียนของน้องเม เนื่องจากวันนี้เธอต้องขึ้นเวทีแสดงป้าก็เลยไปให้กำลังใจและถ่ายรูป พอไปถึงหาน้องเมไม่เจอ พอเดินไปหน้าเวทีเห็นอยู่กับครูก็เลยไม่เดินเข้าไปหากลัวจะร้องไห้ยืนอยู่ไกล ๆ สักพักหนึ่งได้ยินเสียงร้อง และคิดว่าต้องเป็นเธออย่างแน่นอน เดินเข้าไปดูก็ได้เห็นภาพเธอกำลังร้องไห้ซุกหน้าอยู่กับท้องครู เพื่อนๆ ถูกเรียกขึ้นเวที เด็กที่ร้องไห้ก็ขึ้นเวทีกับเขาด้วยพอขึ้นไปก็นอนฟุบลงกับเวทีร้องไห้ ตลกดี ส่วนน้องเม ไม่ได้ขึ้นค่ะพอเธอทำอารมณ์ได้เธอก็ตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้อย่างเดียวค่ะ
ทำอารมณ์ค่ะ
เพื่อนที่ขึ้นไปก่อนหน้า...ดูท่าเขาซิ
ร้องไห้ลูกเดียวใครอุ้มก็ไม่หยุด
การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของเธอภายในเสี่ยววินาทีหลังจากปากได้ขยับกับขนมและนม (เพราะหิว)
และแล้วก็เริ่มขึ้นอีก...เมื่อถึงบ้าน
ถ่ายเป็นที่ระลึกหน้าโรงเรียนค่ะ
ตอนนี้เริ่มทำใจได้เยอะแล้วค่ะ
ไม่มีความเห็น