วันนี้ผู้เขียนมีของฝากมาให้ผู้อ่านดูค่ะ เป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ กลุ่มนักศึกษา และวีรชนคนกล้าของเราในอดีต ได้ร่วมขบวนต่อต้านรัฐบาล เรียกร้องประชาธิปไตย มาให้ไทยเราได้ใช้กันทุกวันนี้ค่ะ
เป็นภาพเหตุการณ์สะเทือนขวัญของกลุ่มนิสิตนักศึกษา นอนตายกันอย่างอนาต
ผู้เขียนได้ไปสืบค้น หาข้อมูลมาพอสมควรค่ะ และเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ผู้เขียนได้เลือก มานำเสนอเป็นงาน ที่อาจารย์ Handy ได้มอบหมายให้นักศึกษาที่เรียน teacherict 502 ส่งเป็น E-mail ฉบับที่ 3 ดูรายละเอียดได้ที่นี่ค่ะ ประกาศเรื่องการส่ง e-mail ฉบับที่ 3 และก่อนหน้านี้ค่ะ ให้นักศึกษานำเสนอเรื่องที่จะสืบค้นข้อมูล ของสมาชิกกลุ่ม (กลุ่ม 101)
ผู้เขียนคาดว่า ผู้อ่านหลายท่านน่าจะอยู่ในช่วงเหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ ส่วนผู้เขียนเองยังไม่ทันจะเกิดเลยค่ะ ถ้าเกิดในช่วงนี้ คงจะดี ผู้เขียนจะไปร่วมขบวนด้วยคนคะ เพราะรัก ในประชาธิปไตยมากค่ะ ถึงตายก็ไม่เสียดายชีวิต คิดว่า อย่างน้อยเราก็เป็นส่วนหนึ่งในวีรชนคนกล้า ได้ลงในบันทึกประวัติศาสตร์ด้วย อิ อิ (อยากดัง)
เอาเป็นว่าไม่พูดมากแล้วค่ะ ผู้อ่านคงอยากเข้าชมกันแล้วมั้งคะ
สามเผด็จการยึดอำนาจผูกขาดเบ็ดเสร็จมายาวนาน
ศพกองเต็มฟุตปาธ,กระสุนฝ่าแผงกั้นตายคาแผง
หนีลงคูน้ำก็ไม่รอด
นอนนิ่งรอด ใครเผยอยิง,เอา M 16 มายิงฉันทำไม
ปืนกลหนักกับคนมือเปล่า,อาวุธประชาชนยิงประชาชน
รถถังกับมวลชนมือเปล่า,โดนยิงเหมือนหมูหมา
ริ้วขบวนนักศึกษาหญิง,ร่วมสังเวยชีวิต
สรุปต่อท้ายนิดนึงค่ะ จากเหตุการณ์ที่ผู้เขียนได้นำมาเสนอให้ผู้อ่าน ได้ชมนี้ มันสะท้อนความคิดของผู้เขียนว่า เยาวชนสมัยนี้หายไปไหน ทำไมไม่สนใจ ในเหตุการณ์ บ้านเมือง ของเราเลย พวกเค้ามัวแต่ลงในวัตถุนิยมกันมาก
เหมือนข้อความที่ คุณ สมศักดิ์ ปริศนานันทกุล ได้เขียนลงในบันทึก ถึงเวลาเติมความคิด ดูได้ที่นี่ค่ะ http://www.14tula.in.th/future/whereisstudents.htm
ท่านเขียนเปรียบเทียบ เยาวชนคนรุ่นหลังเรา กับในอดีต ... (ต่างกันมากเลยทีเดียวค่ะ)
............. แล้วผู้อ่านมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างค่ะ...............
หลายเรื่องในสังคม เปลี่ยนแปลงจากคนกลุ่มน้อยแทบทั้งสิ้น
....
ขอบคุณครับ