เมื่อฉัน(พยาบาล)ป่วย
สืบเนื่องจากไปเที่ยวปีใหม่ ความจริงรู้สึกว่าไม่ค่อยจะดีแต่ด้วยความเชื่อว่าไม่เป็นไร ดื่มน้ำแล้วนอน แต่ไม่เป็นเช่นนั้น หลังจากกลับจากประจวบฯที่แสนสนุก ก็ไปทำงานแล้วอาการเป็นหวัดก็เริ่มเป็นมากขึ้น ยังคงรักษาตัวเองด้วยน้ำและยาลดไข้บางเวลา แล้วก็มีเหตุให้ต้องไปอิสานในวันเสาร์-อาทิตย์ อีก สรุปว่าไม่ได้พักผ่อนเลย แถมไม่เจียมตัวไปตากแดดเล่นกีฬาสีแข่งเปตองอีก อาการเริ่มหนักขึ้น ไอมาก และเสียงแหบหาย จนกระทั่งต้องกินยาชนิดแรงและหยุดงาน
ช่วงที่นอนพัก(อยู่บ้านคนเดียว)ทำให้ได้รู้และเข้าใจ อะไรๆมากขึ้น ทฤษฎีการพยาบาลของไนติงเกล เรื่องสิ่งแวดล้อม ถูกนึกถึงก่อนใคร เพราะอาการไข้ เหงื่อออก ไม่สบายตัว นอนห้องแอร์ก็หนาว นอนข้างนอกก็ร้อน เปิดพัดลมก็ไอ ผ้าห่ม..ไม่มีผืนไหนพอดีเลย รู้สึกบางผืนหนาไป บางผืนบางไป ไอมากก็ต้องดื่มน้ำอุ่นบ่อยๆ ดื่มน้ำอุ่นบ่อยๆก็ปวดฉี่บ่อย ยิ่งกลางคืนยิ่งทรมานมาก นอนไม่หลับเลยเพราะไอและไม่สบายตัว รู้สึกได้เลยว่าสิ่งแวดล้อมที่ต้องการนั้น แม้อยู่ที่บ้านที่สามารถจัดให้สบายได้ อาหารที่พอจะกินได้ก็คือข้าวต้ม เพราะเจ็บคอมากและไม่อยากอาหาร กล้วยสุกเป็นผลไม้ที่กินได้ดีที่สุดเวลานี้ ด้วยอาการไข้ทำให้มีเหงือซึมๆตลอด ต้องสระผมทุกวันโชคดีที่มีร้านสระผมอยูไม่ไกลมาก จึงเดินไปให้เขาช่วยสระให้ และต้องอาบน้ำอุ่นทุกวัน นึกถึงว่านี่แค่เป็นหวัด คออักเสบ ยังรู้สึกไม่สบายและต้องการการดูแลขนาดนี้ คนไข้ที่อาการหนักกว่าเราคงทรมานมากกว่าหลายเท่า
ทำอย่างไรจึงจะจัดสิ่งแวดล้อมที่เหมาะเฉพาะตัว ทำอย่างไรคนไข้จึงจะได้อาหารที่เขากินได้และได้คุณค่าอาหารที่จะทำให้หายเร็ว คนไข้อยากสระผมทุกวันเหมือนเราหรือเปล่า อยากอาบน้ำอุ่นเหมือนเราไหม....มีคนชมฉันว่าฉันเป็นพยาบาลที่ดีมากคนหนึ่ง ฉันทบทวนดูแล้ว ฉันคงเป็นพยาบาลที่ดี แต่ไม่เก่ง เพราะพยาบาลที่เก่งในความคิดของฉันในวันนี้ คือพยาบาลที่สามารถจัดการพยาบาลแบบเฉพาะตัวให้กับผู้ป่วยได้ ภายใต้ความขัดสน ความขาดแคลนอัตรากำลัง มันยังเป็นคำถาม สำหรับ พยาบาลที่ต้องดูแลคนไข้ 1:10 หรือมากกว่านั้น วันนี้นึกออกอย่างเดียว คนไข้และคนดูแลต้องเข้าใจกัน เพื่อต่อรองการดูแลที่เหมาะสม วิถีแห่งความเข้าใจ คือการได้พูดคุยไถ่ถามกัน รับรู้ความต้องการและข้อจำกัดของกันและกัน .....
My today nurses note : วันนี้อาการทั่วไปดีขึ้น ไอน้อยลง กินข้าวสวยได้ประมาณ 1ทัพพี/มื้อ (แต่อยากกินข้าวต้มมากกว่า) กินกล้วยน้ำว้าได้มื้อละ 1 ลูก ไม่มีไข้ แต่ยังรู้สึกไม่สบายตัว เย็นนี้ต้องการสระผม(อีกแล้ว) ไม่ค่อยนอนพักผ่อน เหงา อยากไปทำงานแล้ว
nursing care : self care :(เพราะถูกทิ้งอยู่บ้านคนเดียว) :
-เสียบกาต้มน้ำไว้ จะได้กินน้ำร้อนและน้ำอุ่นได้ทั้งวัน กินน้ำให้ได้ไม่น้อยกว่าวันละ 3000 ซีซี. เข้าห้องน้ำบ่อยก็ทนเอา
-หุงข้าวต้ม(เองสิ) แล้วก็มี ไข่เค็ม หมูหยอง(อยู่แล้วไง...อย่าเรื่องมาก ผัก เดี๋ยวค่อยกินตามไปวันหลัง)
-เย็นนี้แดดร่มแล้วก็เดินไปสระผม(เองสิ)ค่าสระ 60 บาท
-อย่าลืมกินยาด้วยล่ะ โดยเฉพาะ augmentin เพราะมันเป็นยาที่ทำให้หายเร็ว
-เหงา ก็เอาหนังสือมาอ่าน ชอบอ่านหนังสือนี่นา หรือไม่ก็เอางานมาดูซิว่าจะเตรียมๆอะไรได้บ้าง แต่อย่านานนัก ควรจะนอนเสียบ้าง
- 5 โมงเย็น อาบน้ำได้แล้ว แล้วก็อาบให้ไวๆ ใส่เสื้อหนาๆ ชุดนอน(บางๆ)ไม่ต้อง..
-แยกห้องนอนกับพี่น้องด้วย เพราะไอทั้งคืน ชาวบ้านพากันไม่ได้นอนไปด้วย และจะแพร่เชื้อ ไม่ต้องหาทายาทหวัด..
-2 ทุ่ม นอนได้ หยุดดูละครก่อนเถอะนะ เพราะคาดว่าคืนนี้ทั้งคืน จะนอนหลับได้รวมๆไม่เกิน 3 -4 ชั่วโมง เนื่องจากยังไอ
Discharge plan:
พรุ่งนี้... ไปทำงานได้แล้ว ลามา 2 วันแล้ว (ไม่ควรลา 3 วันขึ้นไปถ้าไม่จำเป็น เดี๋ยวจะเสีย ประวัติการลาของเราเอง และเสียสถิติตัวชี้วัดการลาป่วยของ รพ.ด้วย ) ถึงจะยังไม่หายดีก็ตาม เป็นพยาบาลต้องอดทน สู้ สู้ ...
รวมป่วย 7 วัน หยุดงาน admitted ที่บ้าน 2 วัน
คำแนะนำ :
ทีหลังอย่าเที่ยวจนเพลิน และไม่ดูแลตัวเอง ป่วยแล้วจะมีแต่คน สมน้ำหน้า นะจะบอกให้....แล้วก็อย่าลืม ออกกำลังกายให้มากขึ้น เพราะอ่อนแอ จึงป่วยง่าย เข้าใจ๋..
ปล. ห้าม re-admitted ด้วยโรคเดิมใน 28 วัน!!
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ หนูเล็ก เขียนได้น่ารักจัง
ขอบคุณ pa daeng มากๆค่ะที่แวะมาเยี่ยม และชมด้วย ..ปีใหม่นี้ขอให้ pa daeng มีความสุข สุขภาพดีนะคะ.....
เพิ่งเปิดหน้าของnulek น่ารักมากๆค่ะ เป็นพยาบาลต้องself care งี้แหละ
บางครั้งก็เข้าตาจนค่ะ (อาการหนักไปหน่อยเท่านั้นเอง)