ไม้เขี่ยหมาเน่า ๆ เหม็น ๆ


มีคน บางพวก ไม่ยอมทิ้งไม้เขี่ยหมาเน่านั้นไปเฉยๆ ไม่รู้เสียดายอะไรทั้งๆที่รู้ว่าเหม็นแต่ก็หยิบกลับขึ้นมาดมอยู่เรื่อยไม้เขี่ยหมาเน่า ๆ เหม็น ๆ น่ะ

เรื่องเล่าจากเมล
 
ฉันได้ฟังปริศนาธรรมเรื่องนี้จากคุณ แม่...

ซึ่งพระอาจารย์ประสงค์ ปริปุ ณฺโณ จากวัดป่าชิคาโกท่านกรุณาเทศน์ เล่าให้ฟัง

  

พระอาจารย์เริ่มเรื่องด้วยคำถามว่า

ถ้ามีหมาเน่าลอยน้ำมาติดที่หน้าบ้านของเรา เราจะทำยังไง

ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า

ให้เอาไม้เขี่ยมันออกไป

พระอาจารย์ก็ถามต่อว่า เขี่ยเสร็จแล้ว หมาเน่าลอยไปแล้วไม้นั้นเราทำยังไง

ทุกคนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันอีกว่า

ก็ต้องโยนทิ้งไป

คราวนี้พระอาจารย์ก็บอกว่า

นั่นแหละ... มีคน บางพวก ไม่ยอมทิ้งไม้เขี่ยหมาเน่านั้นไปเฉยๆ

ไม่รู้เสียดายอะไรทั้งๆที่รู้ว่าเหม็นแต่ก็หยิบกลับขึ้นมาดมอยู่เรื่อย

ไม้เขี่ยหมาเน่า ๆ เหม็น ๆ น่ะ

  

พระอาจารย์เล่าเรื่องจบเพียงแค่นี้

ทิ้งไว้เป็นปริศนาธรรมให้เอามาคิดต่อ...

เห็นด้วยกับฉัน มั้ย...

คนที่ รู้ทั้งรู้ว่าไม้เหม็นแต่ก็ยังเก็บมาดมอยู่ได้เนี่ย...

ไม่โง่ก็โรคจิตนะ - :

 


- : - : - : - : - : - : - : - : - : - : - : - : - : - : -

 

  

เคยเป็นบ้างมั้ย เวลามีใครมาทำให้เราโกรธ

จนเรื่องต่าง ๆ เหตุต่างๆที่ทำให้เราโกรธมันดับไปหมดแล้ว

แต่เราก็ยังเก็บมาคิดมาแค้นอยู่  นั่นแหละ

ไม่รู้เสียดายอะไร ทั้งๆที่รู้ว่าทำให้เป็นทุกข์

แต่ก็เก็บความคิดแค้นมาเผาใจอยู่เรื่อยๆ   

หรือไม่ต้องเรื่องโกรธก็ได้...

เรื่องอะไรๆที่มันผ่านไปแล้ว แต่หลายครั้ง

เราก็ยังเก็บโน่นเก็บนี่มาคิด มากังวล มาเสียใจอะไรก็แล้วแต่

ฉันคนหนึ่งล่ะที่เคยเป็น แล้วฉันก็คิดว่าทุกคนก็คงเคยเป็น

คราวหลังถ้าเป็นอีกลองบอกตัวเองสิ ว่า...

แน่ะ... หยิบไม้เขี่ยหมาเน่ามาดมอีกแล้วนะเรา

คนที่รู้ทั้งรู้ว่าไม้เหม็นแต่ก็ยังเก็บมาดมอยู่ได้ เนี่ย...

ไม่โง่ก็โรคจิตนะ

ดูซิว่ายังจะอยากเก็บไม้เหม็นๆไว้ดมอีก มั้ย

เป็นเรื่องเล่าดี ๆ ไว้เตือนใจอีกเรื่องหนึ่ง  ผู้เขียนเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ค่อยจะยอมทิ้งไม้เขี่ยหมาเน่า ๆ  ทั้ง ๆ ที่รู้ (เข้าข่ายซาดิสม์เล็กน้อย)   อ่านเรื่องเล่าดี ๆ ครั้งนี้  คงเป็นเรื่องที่สอนให้มีสติ และรู้คิดพิจารณาเป็นตัวอย่างอีกเรื่องในการดำเนินชีวิต  

ขอให้ใช้ชีวิตอย่างสวยงามค่ะ

หมายเลขบันทึก: 158292เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2008 17:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

สวัสดีค่ะน้องรัก

  • ครูอ้อยก็เหมือนกัน  ที่ใช้ไม้เขี่ยหมาเน่าบ่อยมาก  เขียกระเด็นไปไกลเสียด้วยซี  และไม้ที่เขี่ยก็ไม่ได้โยนตามไปด้วย  กลับเอามาดม  อิอิ
  • ต่อจากนี้ไป  ต้อง จำไว้ให้แม่นยำว่า...ฮั่นแน่  เอาไม้เขี่ยหมาเน่ามาดมอีกแล้ว...ไม่เหม็นหรือไง  ไม่เข็ดหรือไง

ขอบคุณค่ะน้องรัก

  • เออ เนอะ เอามาดมได้ไงนะ
  • เค้าบอกว่า รู้แล้ว ก็ให้ วาง ซะ

สวัสดีครับ...

ตอนนี้ผมอยู่ที่นครศรีธรรมราช  จะกลับก้หลังวันที่  14  มกราคมโน่นเเลย..

อากาศที่นี่ค่อนข้างร้อน.  แต่มีฝนตกอยู่ต่อเนื่อง...

.....

ผมเป็นอีกคนที่ปลดเปลื้องความทุกข์โศกได้ไม่ง่ายนัก  หลายครั้งละทิ้งไปเสียนาน   แต่บ่อยครั้งก็เดินกลับมาสู่ความทุกข์โสกนั้นอีกครั้ง....

แต่ทั้งหมดนั้น,  ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคของการก้าวเดินไปสู่วันข้างหน้า ...

.....

รักษาสุขภาพนะครับ

ครูอ้อยคะ

วันนี้เก็บเอาไม้เขี่ยหมาเน่ามาดมหรือเปล่าคะ

ของหนูนี่ประเภททาทองปิดไม้ไว้เลย  ไม่ยอมทิ้งจริง ๆ สงสัยคงต้องพิจารณาตัวเองซะแล้ว

พี่บุญคะ

อยากวาง อยากโยน อยากทิ้ง

แต่จริตของจิตมันชอบกระเจิดกระเจิงตามสังขาร

จริง ๆ แล้วไม่เที่ยงเล้ย

น้องชาย

มีความสุขกับการเดินทางครับ

ปีนี้พาน้องไปไกลถึงเมืองใต้ รักษาสุขภาพ ดูแลเด็ก ๆ มีชัยเยอะ ๆ ครับ

สวัสดีค่ะ

พี่ก็เคยเป็นแบบ ที่ชอบหวนคิดเรื่อง ที่ระคายใจ แต่ตอนนี้ หายเกือบหมดแล้วค่ะ

ใจสบายจริงๆค่ะ ไปเที่ยวกันดีกว่า อย่ากังวลอะไรเลย ทำใจสบายๆนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท