รำลึกถึงเพื่อน

ครบ 1 ปี พอดี ที่น้องศึกษานิเทศก์ ที่รักกันต้องตายไป ตอนอยู่ก็คอยเป็นที่ระบายคลายเครียดกันได้ เดี๋ยวนี้เวลาที่เหงา ๆ ก็ไม่มีใครจะช่วยได้ ก็ได้แต่นึกถึงกัน

ตื่นเช้า ก็ไปทำบุญ ปิดทองพระ อุทิศส่วนกุศล ให้น้องเขา

อ่าน Blog ศน.กุ้ง ที่ว่า อาจารย์เขากลัวผี ก็เลยคิดว่าบางครั้งผีก็มีประโยชน์ ทำให้อาจารย์กลัว ศน.กุ้งต้องไปนอนด้วยเลยถ่ายทอดวิทยายุทธการนิเทศจากอาจารย์ ซะหมดตัวเลย

เรื่องคืนนี้เมื่อปีกลายมีอยู่ว่า ไปงานฟังพระสวดศพน้อง ศน.ที่ตายไป ในคืนวันที่ 1 มกราคม 2550 ขับรถยนต์ไปคนเดียว ประมาณ 20 กม. ถามว่ากลัวไหม ก็กลัวแต่ก็ต้องไป เชื่อว่า ตอนที่เขามีชีวิตอยู่ เขากลัวเรา (เพราะเราเป็นพี่)พอเขาตาย เขาก็ต้องกลัวเรา แล้วเราจะกลัวเขาทำไม

ตอนไปไม่ค่อยเท่าไรเพราะยังหัวค่ำ รถวิ่งสวนไปมามาก แต่ตอนกลับซิ ประมาณ 4 ทุ่ม ไม่มีรถสวนไปมาเลย ก็วังเวงดีในใจก็นึกถึงคนตายว่าไม่ต้องห่วงพี่นะ ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนพี่นะ

รอดไปเมื่อรถถึงบ้าน อยู่คนเดียวจะเข้าบ้านก็นึกกลัวเหมือนกันว่าถ้าเห็นน้องเขามานั่งรอในบ้านจะทำอย่างไร แต่นึกได้ว่า เขาไม่รู้จักบ้านเรา เราไม่เคยพาเขาไปบ้านเราตอนที่เขามีชีวิตอยู่

เปิดประตูบ้านเข้าไปอย่างสบายใจไม่มีอะไรเกิดขึ้น  เปลี่ยนเสื้อผ้า เข้าห้องอาบน้ำ พอเปิดน้ำฝักบัว น้ำพุ่งใส่หน้าอย่างแรง ตกใจมากว่ามันเกิดอะไรขึ้น ปิดน้ำทันที แล้วค่อย ๆ ลำดับเหตุการณ์ นึกขึ้นได้ว่าเมื่อตอนเช้าออกจากบ้านไปเขาซ่อมท่อน้ำประปากัน พอเสร็จปล่อยน้ำไปตามท่อน้ำเลยเกิดแรงดันมาก

ผ่านไปอีก 1 ตอน พอเข้านอนสักพักก็มีความรู้สึกว่าเหมือนมีคนมานอนกอดเราเพราะตอนมีชีวิตอยู่น้องเขาชอบกอดเวลาจะเอาใจเรา

ไม่รู้จะทำอย่างไรก็เลยพูดออกมาดัง ๆ ว่า ให้มาหาคืนนี้คืนเดียวนะต่อไปไม่ต้องมาอีกแล้ว กูกลัวมึง (ขอโทษที่ใช้คำพูดไม่สุภาพ ตอนเขามีชีวิตอยู่จะพูดกันแบบนี้)

ต่อจากนั้นก็หลับสบาย แต่แปลกนะ เวลาที่เราทุกข์ใจ เราต้องการหาคนช่วยก็จะนึกถึงเขา เหมือนมีคนมาช่วยจริง ๆ (เป็นความรู้สึกลึก ๆ ของตัวเอง)

น้องเขาไปสบายแล้ว (ถ้าไม่สบายเขาคงกลับมาหาเราแล้วละ)  ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรน ลำบากเหมือนเรา ขอให้รู้ว่า พี่ยังนึกถึงอยู่เสมอ

เมื่อสมัยเด็ก ๆ ก็เป็นคนกลัวผีมาก ถึงมากที่สุดขนาดไม่ยอมไปเข้าห้องน้ำยอมโดนตีเพราะทำที่นอนเปียกดีกว่าโดนผีหลอก แต่พอโตขึ้นต้องอยู่บ้านคนเดียว ไปเฝ้าไข้ที่โรงพยาบาลบ้าง จำใจต้องไปไหนต่อไหนคนเดียวตอนกลางคืน  หายกลัวเมื่อไรก็ไม่ทันรู้ตัวทำให้หายกลัวไปได้

วิธีการแก้สำหรับเวลาที่เรากลัวผี  ให้ถามตัวเองว่ากลัวอะไร  แล้วพิสูจน์หาคำตอบให้ได้  ที่จริงเราหลอกตัวเราเอง เราคิดไปเองทั้งนั้น ความคิดรวมกับจินตนาการของเรานั่นเองที่เป็นผีหลอกเรา

ไม่กลัวแต่ก็ไม่กล้า

ทำดีไว้แล้วผีจะไม่หลอก เพราะ "คนดีผีคุ้ม"

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

สวัสดีเจ้าค่ะ คุณน้า

          หนูขอรำลึกถึงคนบุคคลที่ดีๆ อีกคนหนึ่งซึ่งต้องจากพวกเราไป ด้วยคนเจ้าค่ะ...และก็แวะมาสวัสดีปีใหม่ด้วยเจ้าค่ะ ขอให้คุณน้ามีสุขภาพที่แข็งแรง คิดสิ่งใดขอให้สมความปราถนา แล้วก็มาเยี่ยมโรงเรียนหนูบ่อยๆนะเจ้าค่ะ คิคิ

         เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^

[ลำดวน]

• และพี่ก็ว่า คนดีมีความตั้งใจดีอย่างสุมาลี คุณพระก็คุ้มครองจ้ะ